ผู้ป่วยที่เหลือถูกทิ้งไว้ที่เดิมเช่นเดียวกับผู้ตัดสินก่อนหน้านี้และก็เลือกแพทย์ที่มีชื่อเสียงจากที่นั้นมาทำการตรวจร่างกายคนเหล่านี้
ไม่เพียงเท่านี้ วั่นชุนถังยังย้ายอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่จำเป็นมาใช้ในการตรวจสอบ
และมีอุปกรณ์บางอย่างที่ไม่สะดวกจะเคลื่อนย้ายก็จะมีพนักงานพาคนไข้ไปตรวจร่างกายและก็มีบุคลากรของทั้งสองฝ่ายคอยจับตาดู
แพทย์ที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นจะทำการซักถามเบื้องต้นและตรวจคนไข้เหล่านี้ก่อน
พวกเขาให้คนไข้ถอดเสื้อผ้าและตรวจตำแหน่งที่หลินมั่วเพิ่งฝังเข็มไป
เมื่อกี้ที่หลินมั่วเหมือนกับเทพบุตรที่สาดเข็มออกมาราวกับโปรยดอกไม้
ตามที่เขาพูดคือเข็มจะปักอยู่ที่จุดฝังเข็มของคนเหล่านี้ แต่ความจริงจะเป็นอย่างไรก็ต้องให้ผู้ชมเป็นคนเห็นเองกับตา
เฉียนหย่งอันก็ตามฝูงชนไปด้วย พูดตามตรงเขาไม่เชื่อว่าหลินมั่วมีความสามารถที่ล้ำเลิศถึงขนาดใช้มือสาดเข็มเข้าไปปักที่จุดฝังเข็มของคนไข้เหล่านี้ได้
เขาคิดว่าหลินมั่วได้รับการฝึกฝนจากหลินเจาและแม้ว่าทักษะทางการแพทย์ของเขาจะยอดเยี่ยม แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะเหนือกว่าหลินจาว
และตอนที่หลินเจาอยู่ที่ตระกูลหลินก็ไม่ได้ร่ำเรียนวิชาการแพทย์อะไรมากนักและฝีมือของหลินเจาก็เทียบกับเฉียนหย่งอันไม่ติดเลย
ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่าหลินมั่วแค่คุยโม้เท่านั้น
แต่ว่าพอเสื้อผ้าของคนไข้เหล่านี้ถูกเปิดออก เขาก็ตกใจเมื่อพบว่าหลินมั่วพูดถูก
เข็มของเขาปักอยู่ที่จุดฝังเข็มของคนเหล่านี้จริงๆ
รูเข็มเหล่านั้นยังคงอยู่ สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถปลอมแปลงได้
นอกจากที่จุดฝังเข็มแล้วบริเวณอื่นก็ไม่พบร่องรอยของเข็ม
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือหลินมั่วจงใจโปรยเข็มไปยังจุดฝังเข็มของคนไข้
และไม่เพียงเท่านั้นและสิ่งที่ทำให้เฉียนหย่งอันช็อกไปยิ่งกว่านั้นก็คือการฝังเข็มที่หลินมั่วสามารถรักษาโรคได้จริง
ต้องรู้ไว้ว่าเฉียนหย่งอันรู้อาการของคนไข้เหล่านี้เป็นอย่างดี
เขาศึกษามาระยะหนึ่งแล้วหาวิธีรักษาคนไข้เหล่านี้ด้วยเข็ม
หลินมั่วได้รับทักษะทางการแพทย์เช่นนี้มาได้อย่างไรกันนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...