เมื่อได้ยินคำพูดของเฉียนหย่งอัน ผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่อยู่ที่นั้นก็พยักหน้าเช่นกัน
เป็นเหมือนที่เฉียนหย่งอันพูด การที่คนไข้จะหายขาดหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับผลการตรวจ ไม่ใช่ความรู้สึกของคนไข้
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ หยวนเต๋อและคนอื่นๆ ก็เริ่มตื่นเต้นเช่นกัน
ตัวแทนคนหนึ่งตะโกนเสียงดัง "หมอเทวดาเฉียนพูดถูก มันคนละเรื่องกัน!"
“ใช่ เรื่องนี้ต้องได้รับการตรวจสอบเพิ่มเติม ใครจะรู้ว่าหลินมั่วให้ยาอะไรกับคนพวกนี้ ไม่แน่อาจเป็นยาแก้ปวด ก็เลยทำให้พวกเขาเข้าใจผิดว่าร่างกายของพวกเขาฟื้นตัวแล้วก็ได้!”
“ใช่แล้ว ควรจะตรวจสอบ จะเชื่อคำพูดของคนไข้พวกนี้ได้ยังไง รู้หน้าไม่รู้ใจ บางทีอาจมีคนแอบติดสินบนคนไข้พวกนี้ก็ได้”
“ฉันว่าแล้ว นายแซ่หลินนี่จะมีทักษะการรักษาที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ได้อย่างไร มันไม่สมเหตุสมผลเลย เขาต้องติดสินบนคนไข้พวกนี้แน่ๆ!”
เมื่อคำพูดเหล่านี้หลุดออกมา คนรอบๆก็พากันโวยวาย
พูดตามตรง ทุกคนก็คิดว่ามันแปลกเกินไป พวกเขาไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าหลินมั่วจะมีทักษะทางการแพทย์
ดังนั้นจากคำพูดของคนคนนี้ ทุกคนเลยมองดูหลินมั่วอย่างดูถูก และคนส่วนใหญ่ก็สงสัยว่าหลินมั่วซื้อตัวคนไข้เหล่านี้
ไท่จื่อโกรธจัดและด่ากราด "ให้ตายเถอะ ไอ้พวกเวร พวกแกบ้าไปแล้วหรือไง"
“เฉียนหย่งอันเป็นคนพาคนไข้พวกนี้มาโดยมีวั่นชุนถังเป็นคนจัดการ ถ้าถูกซื้อตัวจริงคนที่ซื้อตัวพวกเขาควรเป็นเฉียนหย่งอันมากกว่า มันจะเกี่ยวกับหลินมั่วได้ไง”
“พวกแกใช้ลูกไม้ด้านๆกับวิธีน่ารังเกียจแบบนี้ได้ยังไง”
“ยังไงซะฉันก็จะพูดแบบนี้ ฉันเชื่อในฝีมือการรักษาของลูกพี่ฉัน วันนี้ใครกล้าดูถูกลูกพี่ของฉัน ฉันจะสับมันให้ตาย!”
แล้วเฉียนหย่งอันก็หัวเราะเยาะ "ไท่จื่อ ผมรู้ว่าคุณกับหลินมั่วเป็นเพื่อนสนิทกัน คุณจะเชื่อในตัวเขาก็ไม่แปลกหรอก"
"แต่ว่าเราแข่งกันอย่างยุติธรรม พวกเราเลยใช้ข้อเท็จจริงในการพูด!"
“หลินมั่วบอกว่าเขารักษาคนไข้เหล่านี้จนหายแล้ว งั้นถ้าพวกผมจะทำการตรวจสอบก็คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกมั้ง”
“ทำไม หมอเทวดาหลิน คุณไม่กล้าให้พวกเราตรวจเหรอ?”
ไท่จื่อยังอยากพูด แต่หลินมั่วกลับยื่นมือมาขวางเขาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...