หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1649

ผู้คนรอบตัวล้วนเป็นคนในแวดวงการแพทย์ จึงทราบดีว่าฉงโหลวเก้าใบสูงสองเมตรกว่าล้ำค่ามากแค่ไหน!

วั่นจื่อเฟิงก็เข้าใจเรื่องนี้เช่นกัน แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ "คนแซ่หลิน อธิบายให้ฉันฟังหน่อย นายรู้ได้ยังไงเขาเจอฉงโหลวตอนเด็ก"

“นายสืบเรื่องอดีตของเขาเหรอ”

หลินมั่วเหลือบมองเขา “วั่นจื่อเฟิง นายทึ่มจริงๆ เหรอ”

“ตั้งแต่ตัวตนของเขาถูกเปิดเผยจนถึงตอนนี้ ฉันยืนอยู่ที่นี่ตลอด ไม่ได้ติดต่อกับโลกภายนอกเลย ฉันจะตรวจสอบเรื่องในอดีตของเขาได้ยังไง”

วั่นจื่อเฟิงชะงักนิดหนึ่ง ตวาดว่า "งั้น...นายรู้เรื่องฉงโหลวได้ยังไง"

หลินมั่ว "ฉันไม่รู้ว่าเขาเจอฉงโหลว แต่ฉันรู้ว่าเขาต้องเจอพืชสมุนไพรล้ำค่าหายากมากแน่ๆ!"

ทุกคนรอบตัวต่างตกตะลึง คนหนึ่งถามอย่างประหลาดใจว่า "ทำไมล่ะ"

หลินมั่วยิ้ม “เพราะเขาถูกพิษตอนอายุแปดขวบ”

“แถมตอนนั้นเขาถูกพิษมากกว่าหนึ่งชนิด แต่พิษพวกนี้ยับยั้งซึ่งกันและกัน ในที่สุดก็ก่อตัวเป็นดาวดำเบญจพิษ”

“ฉันจึงเดาว่าเขาเจอยาพิษหลายชนิดในเวลานั้น”

“พิษเหล่านี้ก็หายากมากเช่นกัน ปกติแล้วพวกมันไม่ค่อยรวมตัวกัน”

“เฉพาะในสถานการณ์พิเศษบางอย่าง เช่น เมื่อยาวิเศษบางชนิดเติบโตเต็มที่ พิษอันทรงพลังเหล่านี้จะรวมตัวกันเพื่อแย่งชิงยาวิเศษ และการรวมตัวเช่นนี้ก็จะเกิดขึ้น”

“ฉันจึงเดาว่าเขาคงเจอยาวิเศษแน่ๆ แต่พิษแย่งยาวิเศษไปพอดี ถึงได้ถูกพิษชนิดนี้!”

ทุกคนต่างตกตะลึง

คำพูดนี้มีเหตุมีผล และโน้มน้าวทุกคนทันที

แม้แต่เฉียนหย่งอันที่อยู่บนเวทีก็พูดไม่ออกสักคำ

เฮ่อเชียนเสวี่ยปรบมือตื่นเต้น “ที่แท้พี่หลินคาดเดาแบบนี้นี่เอง ฉันเข้าใจแล้ว!”

“ปู่เคยบอกฉันด้วยว่า ยาวิเศษทั้งหมดมีพิษคอยปกป้อง ไม่อย่างนั้นพวกมันจะเติบโตไม่ได้”

“ผู้ป่วยคนนี้เจอฉงโหลว พูดได้ว่าเป็นยาวิเศษ ย่อมมีพิษอยู่รอบๆ”