หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1670

หลินมั่วหมดคำจะพูด เมื่อกี้คุณชายวั่นยังไร้สติอยู่เลย ทำไมจู่ๆ ก็ได้สติขึ้นมา

“ถ้าผมไม่แตะต้องคุณผมจะช่วยคุณอย่างไรล่ะ”

“แมลงกินกระดูกไม่สามารถผนึกไว้ได้ ผนึกมันไว้ได้นานขนาดนี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว”

“ถ้าผมยังไม่เอามันออกมาอีกกระดูกทั้งหมดในตัวคุณคงจะถูกมันกินไปหมดแน่!”

หลินมั่วพูดออกมาและไม่สนใจการต่อต้านของคุณชายวั่น เขาจับเสื้อผ้าของคุณชายวั่นไว้และฉีกมันออก

เสียงฉีกขาดดังขึ้น จากนั้นเสื้อของคุณชายวั่นก็ฉีกออก

ผิวขาวราวกับหิมะของคุณชายวั่นเผยออกมาภายใต้แสงไฟ

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วตกตะลึงคือคุณวั่นสวมเสื้อคาดไว้ที่หน้าอก และผ้าคาดนั้นก็คือผ้าคาดรัดรูป

แต่ถึงแบบนั้นก็ยังสามารถเห็นความสูงเนินของหน้าอกเขาได้

หลินมั่วนิ่งค้างไปทันที

คุณชายวั่นเป็นผู้หญิงอย่างนั้นหรือ!

เขาคิดมาตลอดว่าคุณชายวั่นคือผู้ชาย เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากและฉีกเสื้อออกเพื่อที่จะช่วยเหลือ

แต่ใครจะคิดล่ะว่าคุณชายวั่นกลับเป็นผู้หญิง!

ในที่สุดหลินมั่วก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคุณชายวั่นถึงโกรธมากหลังจากที่ถูกเขาเอาชนะเมื่อครั้งที่แล้ว อีกทั้งอยากจะฆ่าเขาอีกด้วย!

ตอนนั้นหลินมั่วเอาแขนโอบหน้าอกของเธอไว้ เธอเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ดังนั้นคงจะโกรธมาก

ในที่สุดตอนนี้หลินมั่วก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงรู้สึกอยู่ตลอดว่าคุณชายวั่นหน้าตาสะสวยไม่เหมือนกับชายหนุ่ม นั่นเป็นเพราะว่าเธอคือผู้หญิง!

เธอปลอมตัวเป็นผู้ชายมาโดยตลอด!

คุณชายวั่นอุทานออกมาและใช้มือปิดบังหน้าอกเอาไว้ “อ๊าก คุณ...คุณออกไปซะ ออกไป!”

หลินมั่วได้สติกลับมา เขามองดูท่าทางโมโหของคุณชายวั่นด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน

“ขอโทษ ผม...ผมไม่รู้ว่าคุณ...”

คุณชายวั่นรีบพูดขึ้น “คุณออกไปซะ!”

“อย่ามาแตะต้องฉันนะ!”

หลินมั่วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และสุดท้ายก็เดินไปด้านหน้าคุณชายวั่น

ในที่สุดหลินมั่วก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของแมลงกินกระดูก

หลินมั่วตอบสนองอย่างรวดเร็วและรีบใช้เข็มแทงลงไปเบาๆ จากนั้นก็นำหนอนกินกระดูกออกมา

หลินมั่วใช้เข็มเงินแทงแมลงกินกระดูกจนตายและโยนลงไปในถังขยะ

จากนั้นเขาก็หยิบขวดยาออกมายื่นให้คุณชายวั่น

“ทาที่บาดแผลแล้วจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้”

คุณชายวั่นไม่คิดที่จะแต่งตัวในตอนนี้ เธอหยิบขวดยามาและทาลงบนแผลของตัวเอง

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เธอนั่งอยู่ต่อหน้าหลินมั่ว แต่เธอไม่ได้รู้สึกว่าต้องปกปิดเลยแม้แต่น้อย

เธอเชื่อชายคนนี้ ในเมื่อเขาบอกว่าเขาจะหลับตา เขาจะไม่แอบดูอย่างแน่นอน!

หลังจากทายาเสร็จ คุณชายวั่นก็นึกขึ้นมาได้ว่าเสื้อผ้าของตัวเองถูกดึงขาดไปแล้ว

เธอทำได้เพียงโอบตัวเองไว้และพูดขึ้นเสียงเบา “หมอเทวดาหลิน ฉัน...ฉันทาเสร็จแล้ว”

หลินมั่วยังคงหลับตาแน่น เขาเดินไปที่ประตู “เสื้อผ้าของคุณขาดแล้ว ผมจะไปซื้อมาให้คุณสองสามชุด คุณรอก่อนนะ”