ท้ายที่สุด หลินมั่วกับคุณชายวั่นก็ไม่ได้กลับไปที่ตระกูลวั่น แต่กลับไปหาห้องพักที่มณฑลพักอาศัยชั่วคราว
หลินมั่วเองจึงติดต่อกับหลี่เถียจุ่ย ให้เขาตรวจสอบสถานการณ์ตอนนี้ของตระกูลวั่นว่าเป็นยังไง
แต่แล้วหลี่เถียจุ่ยก็บอกเรื่องที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
รถที่หลินมั่วกับคุณชายวั่นนั่งก่อนหน้านื้ถูกคนพบเข้า ตอนนี้ทางมณฑลซูนั้นมีข่าวลือว่าหลินมั่วกับคุณชายวั่นถูกจูเย่ชิงฆ่าตายไปแล้ว แถมศพยังถูกทิ้งลงแม่น้ำอีกด้วย
ดังนั้นทางมณฑลซูนั้นต่างลือกันไปทั่วว่าหลินมั่วตายไปแล้ว
ส่วนสิบตระกูลใหญ่ในมณฑลซูก็ถือโอกาสครั้งนี้ไม่ยอมรับเรื่องยาฟื้นฟูอย่างผ่าเผย
ในทางกลับกัน ตระกูลใหญ่ทั้งสิบถือโอกาสในครั้งนี้ใส่ความกลับ พวกเขาหาคนปล่อยข่าวลือว่ายาของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อนั้นทำให้คนกินตายได้ เพื่อที่จะโจมตีอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ
ผ่านข่าวลือที่ไม่ดีมาหลายครั้ง ความน่าเชื่อถือของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเองก็มาถึงขีดสุดแล้วเหมือนกัน
พวกตัวแทนจำหน่ายยังคิดที่จะฟ้องอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อด้วยเรื่องพวกนี้ สถานการณ์ของอุตสาหกรรมสวี่ซื่อนั้นเจอทั้งปัญหาภายในและปัญหาภายนอก อยู่ในสถานการณ์ที่วิกฤตอย่างมาก
แต่แล้วภายใต้สถานการณ์แบบนี้ สิบตระกูลใหญ่ของมณฑลก่วง มีเพียงไม่กี่ตระกูลที่ยอมออกหน้ามาช่วยอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเท่านั้น
ตระกูลอื่นที่เหลือนั้นก็กลับต่างมีความคิดและแผนของตนเอง
ยิ่งไปกว่านั้น มีอยู่หลายตระกูลที่เริ่มแสดงออกว่าอยากจะฮุบกินกิจการของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ
สิบตระกูลใหญ่ของมณฑลซูนั้นเด็ดขาดอย่างมาก หลังจากที่พวกเขาสร้างเรื่องพวกนี้แล้วก็ให้วั่นชุนถังออกหน้าไปหาสวี่ปั้นซย่าเพื่อซื้อกิจการอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ
พูดง่ายๆ ก็คือสิบตระกูลใหญ่ของมณฑลซูอยากจะซื้อกิจการอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเพื่อที่จะได้ครองสิทธิ์เรื่องยาฟื้นฟูไว้ในกำมือของตนเอง เพื่อที่ได้ผลประโยชน์ที่มากกว่านี้
ที่พวกเขากล้าทำแบบนี้ก็เพราะได้ข่าวเรื่องการตายของหลินมั่ว!
ช่วงนี้ไท่จื่อแห่งเมืองไห่นั้นอยู่ดูแลแมงมุมพิษที่เมืองไห่ตลอด ไม่สามารถที่ออกหน้ามาช่วยหลินมั่วได้
เมื่อได้ยินข่าวพวกนี้ หลินมั่วขมวดคิ้วแน่น
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าช่วงระยะเวลาสองวันที่ตนเองแกล้งตายนั้นเกิดเรื่องมากมายขนาดนี้
เงียบไปสักพักหลินมั่วจึงพูดว่า “เรื่องที่ฉันยังมีชีวิตอยู่อย่าเพิ่งหลุดแพร่ออกไปนะ”
“ฉันจะดูซิว่าทางมณฑลก่วงนั้นมีภูตผีปิศาจอะไรอีก!”
หลี่เถียจุ่ยพูด “ฉันเองก็คิดแบบนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...