หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1701

วั่นหย่งเฟิง คุณชายวั่นต่างเบิกตาโต

“ต้องเร็วขนาดนั้นเลยใช่ไหม”

“ถ้าหากเกินห้าวินาที จะเป็นยังไง”

วั่นหย่งเฟิงอุทานตกใจ

หลินมั่ว “ถ้าหากสามารถฝังเข็มได้ในเวลาห้าวินาที ท่านวั่นจะสามารถฟื้นฟูกลับมาได้ภายในหนึ่งสัปดาห์”

“ถ้าเกินห้าวินาที เขาจะต้องพักฟื้นหนึ่งเดือนถึงจะหาย!”

คนสองสามคนของตระกูลวั่นรู้สึกโล่งใจ พวกเขาคิดว่าถ้าเกินห้าวินาทีแล้วจะเกิดอันตรายอะไร

ท่านวั่นเอ่ยว่า “หมอเทวดาหลิน คุณไม่ต้องรู้สึกกดดัน”

“ผมได้รับบาดเจ็บมาหนึ่งปีกว่าแล้ว ไม่สนใจว่าต้อฟื้นตัวหนึ่งสัปดาห์หรือว่าหนึ่งปีหรอก”

“สามารถฟื้นตัวได้ สำหรับผมแล้ว คือความโชคดี!”

หลินมั่วหัวเราะ “ในเมื่อผมรับปากว่าจะช่วยคุณแล้ว อย่างนั้นผมต้องทำให้เต็มที่ครับ”

“คุณหนูวั่น มือของคุณวางตำแหน่งนี้ อย่าขยับ!”

คุณชายวั่นพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

หลินมั่วใช้สองมือประคองเข็มเงินทั้งแปดเล่มแววตาคู่นั้นเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขาสูดลมหายใจลึกหนึ่งที แล้วจึงลงมือในทันใด เข็มเงินทั้งแปดถูกฝังลงไปที่จุดฝังเข็มที่ทั้งแปดของหน้าอกท่านวั่น

วั่นหย่งเฟิงที่อยู่ข้างๆ เบิกตาโต ความเร็วในการฝังเข็มของหลินมั่ว ทำให้เจารู้สึกตาลายเป็นอย่างมาก

และเขามองออกชัดเจนว่า เข็มทั้งแปดเล่มของหลินมั่ว ฝังลงไปที่จุดฝังเข็มที่ถูกต้อง ไม่มีพลาดเลยสักนิด

วั่นหย่งเฟิงอดไม่ได้ที่จะอุทาน เพราะไม่ใช่หมอเทวดาทั่วไปจะเทียบได้!

หลังจากฝังเข็มทั้งแปดเล่มลงไปแล้ว หลินมั่วปล่อยมือทันที จากนั้นรับเข็มเงินทั้งห้าในมือของคุณชายวั่น

ความเร็วของเข็ม เข็มเงินทั้งห้าเล่มนี้ ถูกฝังไปยังจุดฝังเข็มทั้งห้าตำแหน่งบริเวณท้องน้อยของท่านวั่นอย่างแม่นยำ

คุณชายวั่นแทบจะหยุดหายใจ ในดวงตาเห็นแค่ความเร็วในการฝังเข็มของหลินมั่วเท่านั้น

แทบจะเป็นช่วงเวลาในชั่วพริบตา เข็มทั้งห้าเล่มฝังลงไปทั้งหมด

เวลานี้ หลินมั่วหายใจยาโล่งอก “เรียบร้อยครับ!”

วั่นหย่งเฟิง ท่านวั่นต่างตกใจไม่หยุด

วั่นหย่งเฟิงหัวเราะ “หมอเทวดาหลิน นี่คือรักษาเสร็จแล้วเหรอครับ”

หลินมั่วส่ายหน้า “ยังไม่นับครับ เลือดคั่งยังไม่ระบายออกมา”

“คุณไปหากะละมังมาอันหนึ่ง”

วั่นหย่งเฟิงรีบวิ่งออกไปทันที ไม่นาน เขาจึงถือกะละมังเข้ามาอันหนึ่ง

และในเวลานี้ ท่านวั่นได้เอ่ยว่า “หมอเทวดาหลิน ท้องของผมทำไมรู้สึกคันนิดหน่อย”

หลินมั่ว “คันก็ถูกแล้วครับ”

ขณะพูด เขาได้ฉีกเสื้อผ้าของท่านวั่น โชว์ให้เห็นหน้าท้องของเขา

วั่นหย่งเฟิงที่มองอยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะอุทาน “นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

คุณชายวั่นองเห็นเช่นกัน บนหน้าท้องของท่านวั่น ตอนนี้เกิดรอยนูนขนาดเท่าไข่นกกระทาขึ้นมาก้อนหนึ่ง

รอยนูนนี้ไม่เหมือนหับเนื้องอก รอยนูนเป็นสีแดงสด ดูแล้วเหมือนข้างในถูกห่อหุ้มด้วยก่อนเลือด

หลินมั่วชี้ไปที่รอยนูนนั่น “นี่ก็คือเลือดคั่งที่อยู่ในร่างกายของคุณครับ”