หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1704

วั่นหย่งเฟิงเดือดดาล “จางจิ่วต้วน แกจะบ้าเหรอ”

“น้องสาวของแกไม่ได้อยู่ที่ตระกูลวั่นของฉัน แกถือสิทธิ์อะไรมาหาคนกับฉัน”

จางจิ่วต้วนพูดด้วยความโทสะ “ไร้สาระ!”

“ฉันสืบแน่ชัดนานแล้ว ตระกูลวั่นของแกเสนอแขกมาสิบเจ็ดคน วางกับดัก แล้วจับน้องสาวของฉันไป”

วั่นหย่งเฟิงพูดด้วยความโกรธ “พวกเราจับเธอไปก็จริง แต่ก่อนหน้านี้พวกเราปล่อยเธอไปแล้ว”

จางจิ่วต้วนหัวเราะเยาะเย็นชา “วั่นหย่งเฟิง แกคิดว่าฉันเป็นเด็ดอายุสามขวบเหรอ แกพูดแค่สองสามประโยคก็หลอกฉันได้แล้ว”

“ฉันจะบอกแกให้นะ ถ้าแกไม่ส่งน้อยสาวของฉันออกมา อย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่ปราณี!”

ตามด้วยเสียงอันโกรธเคืองของจาจิ่วต้วน คนห้าคนที่อยู่ข้างกายเขาก็เริ่มทำท่าต่อสู้

ดูท่าแล้ว ขอแค่จางจิ่วต้วนออกคำสั่ง พวกเขาก็พร้อมจะต่อสู้กับคนเหล่านี้ของตระกูลวั่นของสุดชีวิต

วั่นหย่งเฟิงก็โกรธจัด “จางจิ่วต้วน แกคิดว่าฉันกลัวแกเรอะ”

“ในเมื่อแกไม่เชื่อคำพูดของฉัน อย่างนั้นพวกเราก็มาสู้กันเป็นไง!”

จางจิ่วต้วนหัวเราะเสียงดังหนึ่งที “ได้!”

“ฉันก็อยากจะเห็นเหมือนกัน ว่าอำนาจของตระกูลวั่นของแก มันเป็นยังไงกันแน่!”

เมื่อพูดจบ จางจิ่วต้วนจึงพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ข้ามออกไปสิบกว่าเมตรภายในสามก้าวประดุจนกยักษณ์ทะยานขึ้นฟ้า กระโจนเข้าหาวั่นหย่งเฟิงโดยตรง

จางจิ่วต้วนที่ดุดัน พละกำลังแข็งแกร่ง ตอนที่อยู่ห่างจากวั่นหย่งเฟิงในระยะไกลสองเมตร พลังที่รุนแรง พัดแขนเสื้อของวั่นหย่งเฟิงจนสั่น

ทุกคนที่อยู่โดยรอบต่างตกใจ

ทุกคนต่างรู้ความแข็งแกร่งของจางจิ่วต้วน แต่ไม่มีใคครรู้ว่าเขาแข็งแกร่งถึงขั้นไหน

ตอนนี้พอออกมือ ทุกคนถึงได้รู้อย่างแท้จริง ถึงพลังของคนผู้นี้ว่าน่ากลัวขนาดไหน!

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่แข็งแกร่งของจางจิ่วต้วน วั่นหย่งเฟิงก็ไม่อ่อนข้อให้เช่นกันเงยหน้าตวาดเสียงดัง “เข้ามาได้จังหวะมาก!”

ระหว่างที่พูด วั่นหย่งเฟิงงอเข่าทั้งสองข้างเล็กน้อย มือขวากำหมัดเสยขึ้นไปในเวลาเดียวกัน

สองหมัดสั่นสะเทือน พื้นที่อยู่ใต้เท้าของวั่นหย่งเฟิงแตกละเอียด ส่วนจางจิ่วต้วนก็สั่นจนกระเด็นออกไป

ทั้งสองคนต่างไม่ยอมกัน ปล่อยหมัดหนักเข้าโจมตีอย่างต่อเนื่อง บีบเค้นทุกคนที่อยู่โดยรอบต้องถอยหลังไม่หยุด ใครก็ไม่กล้าเข้าใกล้การต่อสู้ในครั้งนี้

พลังของคนทั้งสอง ใครกล้าเข้าใกล้ ถ้าหากไม่ระวังโดนไปหนึ่งหมัด ไม่แน่อาจต้องตายอยู่ตรงนี้!

การต่อสู้นี้ดำเนินไปเกือบสองนาที ทั้งสองคนต่อสู้กันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แทบจะเดิมพันด้วยชีวิต

คนของฝ่ายตระกูลวั่น และยังมีลูกน้องอีกสองสามคนของจางจิ่วต้วน ต่างแสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา

หากเป็นแบบนี้ต่อไป ทั้งสองคน อย่างน้อยต้องมีคนหนึ่งล้มลงถึงจะได้

ทุกคนอยากจะโน้มน้าวคนทั้งสอง แต่เวลานี้ใครก็ไม่กล้าเข้าไปขวางสองคนนี้!

ถ้าหากท่านวั่นยังไม่บาดเจ็บ เขาสามารถห้ามสองคนนี้ได้

แต่ท่านวั่นตอนนี้ยังไม่หายดี ใครจะสามารถห้ามสองคนนี้ได้เล่า

หรือว่า สองคนนี้ วันนี้ต้องมีหนึ่งคนต้องตายตกอยู่ที่นี่ใช่ไหม

ช่วงเวลาที่ร้อนรนสุดขีด ในบ้านจู่ๆ มีเสียงหนึ่งดังเข้ามา “เจ้าบ้านตระกูลวั่น พี่จางจิ่ว ได้โปรดไว้หน้าผมหลินมั่วได้ไหมครับ หยุดสู้กันชั่วคราว ฟังผมพูดสักหน่อยได้ไหม”