หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1704

วั่นหย่งเฟิงเดือดดาล “จางจิ่วต้วน แกจะบ้าเหรอ”

“น้องสาวของแกไม่ได้อยู่ที่ตระกูลวั่นของฉัน แกถือสิทธิ์อะไรมาหาคนกับฉัน”

จางจิ่วต้วนพูดด้วยความโทสะ “ไร้สาระ!”

“ฉันสืบแน่ชัดนานแล้ว ตระกูลวั่นของแกเสนอแขกมาสิบเจ็ดคน วางกับดัก แล้วจับน้องสาวของฉันไป”

วั่นหย่งเฟิงพูดด้วยความโกรธ “พวกเราจับเธอไปก็จริง แต่ก่อนหน้านี้พวกเราปล่อยเธอไปแล้ว”

จางจิ่วต้วนหัวเราะเยาะเย็นชา “วั่นหย่งเฟิง แกคิดว่าฉันเป็นเด็ดอายุสามขวบเหรอ แกพูดแค่สองสามประโยคก็หลอกฉันได้แล้ว”

“ฉันจะบอกแกให้นะ ถ้าแกไม่ส่งน้อยสาวของฉันออกมา อย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่ปราณี!”

ตามด้วยเสียงอันโกรธเคืองของจาจิ่วต้วน คนห้าคนที่อยู่ข้างกายเขาก็เริ่มทำท่าต่อสู้

ดูท่าแล้ว ขอแค่จางจิ่วต้วนออกคำสั่ง พวกเขาก็พร้อมจะต่อสู้กับคนเหล่านี้ของตระกูลวั่นของสุดชีวิต

วั่นหย่งเฟิงก็โกรธจัด “จางจิ่วต้วน แกคิดว่าฉันกลัวแกเรอะ”

“ในเมื่อแกไม่เชื่อคำพูดของฉัน อย่างนั้นพวกเราก็มาสู้กันเป็นไง!”

จางจิ่วต้วนหัวเราะเสียงดังหนึ่งที “ได้!”

“ฉันก็อยากจะเห็นเหมือนกัน ว่าอำนาจของตระกูลวั่นของแก มันเป็นยังไงกันแน่!”

เมื่อพูดจบ จางจิ่วต้วนจึงพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ข้ามออกไปสิบกว่าเมตรภายในสามก้าวประดุจนกยักษณ์ทะยานขึ้นฟ้า กระโจนเข้าหาวั่นหย่งเฟิงโดยตรง

จางจิ่วต้วนที่ดุดัน พละกำลังแข็งแกร่ง ตอนที่อยู่ห่างจากวั่นหย่งเฟิงในระยะไกลสองเมตร พลังที่รุนแรง พัดแขนเสื้อของวั่นหย่งเฟิงจนสั่น

ทุกคนที่อยู่โดยรอบต่างตกใจ

ทุกคนต่างรู้ความแข็งแกร่งของจางจิ่วต้วน แต่ไม่มีใคครรู้ว่าเขาแข็งแกร่งถึงขั้นไหน

ตอนนี้พอออกมือ ทุกคนถึงได้รู้อย่างแท้จริง ถึงพลังของคนผู้นี้ว่าน่ากลัวขนาดไหน!

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่แข็งแกร่งของจางจิ่วต้วน วั่นหย่งเฟิงก็ไม่อ่อนข้อให้เช่นกันเงยหน้าตวาดเสียงดัง “เข้ามาได้จังหวะมาก!”

ระหว่างที่พูด วั่นหย่งเฟิงงอเข่าทั้งสองข้างเล็กน้อย มือขวากำหมัดเสยขึ้นไปในเวลาเดียวกัน

สองหมัดสั่นสะเทือน พื้นที่อยู่ใต้เท้าของวั่นหย่งเฟิงแตกละเอียด ส่วนจางจิ่วต้วนก็สั่นจนกระเด็นออกไป