หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1706

ทุกคนในตระกูลวั่นรอส่งจางจิ่วต้วนและคนอื่นๆ จากไปด้วยสายตา จากนั้นที่แห่งนี้ก็เต็มไปด้วยเสียงกระซิบงึมงำ

ทุกคนมองดูหลินมั่วด้วยความตกใจ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

คนเหล่านี้ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าคนอย่างจางจิ่วต้วนจะทำให้หลินมั่วมีหน้ามีตาขนาดนี้ได้ยังไง?

หัวหน้าตระกูลตระกูลวั่นพูดออกมาจากปากเอง เขาก็ไม่เชื่อ

หลินมั่วพูดประโยคเดียว เขากลับเชื่อสุดใจ!

คนอย่างจางจิ่วต้วนจะเชื่อใจคนอื่นได้อย่างง่ายดายขนาดนี้ได้ยังไง?

พูดตามจริง ผู้คนในตอนนี้ต่างพากันอยากรู้อยากเห็นและชื่นชมในตัวหลินโม่

คนที่ทำให้จางจิ่วต้วนเชื่อถือได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ๆ !

ในตอนท้ายของงานเลี้ยง วั่นหย่งเฟิงกล่าวขอบคุณหลินมั่วด้วยตนเอง

ถ้าหลินมั่วไม่หยุดการต่อสู้ในคืนนี้ พวกเขาก็อาจจัดการอีกฝ่ายกันได้ แต่ทางตระกูลวั่นก็ต้องชดใช้ด้วยราคามหาศาล

คุณท่านวั่นยังไม่หายดี ตระกูลวั่นไม่ควรจะชดใช้กับอะไรแบบนี้!

หลังจากนั้น วั่นหย่งเฟิงก็ให้คนพาหลินมั่วไปพักผ่อน

เขาไปยังสวนหลังบ้าน สถานที่ที่คุณท่านวั่นกำลังพักผ่อนอยู่

คุณท่านวั่นนั่งขัดสมาธิและออกกำลังกายอยู่เงียบๆ

เห็นฉากนี้แล้วกวั่นหย่งเฟิงก็ประหลาดใจมากกว่าเก่า

เป็นเวลาปีกว่าแล้วที่คุณท่านวั่นออกกำลังกายไม่ได้เลย

ตอนนี้ไม่นึกเลยว่าเขาจะออกกำลังกายได้แล้ว นี่หมายความว่าเขาแข็งแรงขึ้นแล้วจริงๆ สินะ!

ผ่านไปไม่นานคุณท่านวั่นก็ลืมตาขึ้นมา

“พ่อครับ พ่อเป็นยังไงบ้าง?”

วั่นหย่งเฟิงรีบร้อนเอ่ยถาม

คุณท่านวั่นพยักๆ หน้า “หมอเทวดาหลินคนนี้ไม่ง่ายเลยจริงๆ”

“ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้สึกว่าไม่ได้ต่างอะไรกับก่อนหน้าตอนที่ยังไม่บาดเจ็บเลย!”

วั่นหย่งเฟิงดีอกดีใจอย่างอดไม่ได้ “พ่อ นั่นมันเรื่องดีมากเลยไม่ใช่เหรอ!”

“ดีมากเลยล่ะ”

“จากที่เขาพูด อีกหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้าพลังของพ่อก็จะฟื้นคืนเป็นปกติแล้ว”

“ถึงตอนนั้นเราก็จะไปฉู่จงและแก้แค้นจางไป่หลิง!”