หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1744

ณ เมืองออโตมอไบต์ทางเหนือ

ถังอวี่ชิงนำทางเฉียนเหลียงเหวินและคนอื่น ๆ มาถึงที่นี่ ตอนนี้ก็เป็นเวลาเช้าตรู่ของอีกวันแล้ว ที่เมืองออโตมอไบต์ทางเหนือแห่งนี้กลับไร้ซึ่งผู้คน

ทุกคนมารวมตัวกันอยู่ข้างนอกร้านซ่อมรถที่อยู่ด้านหลังสุด

สีหน้าของถังอวี่ชิงซีดขาวและเส้นผมของเธอก็ยุ่งเหยิงไปหมด เธอยกนิ้วชี้ไปที่ร้านซ่อมรถ “อยู่...อยู่ข้างในนี้ เขาซ่อนตัวอยู่ข้างในนี้”

เฉียนเหลียงเหวินมองไปที่ร้านซ่อมรถและขมวดคิ้วเล็กน้อย “เธอแน่ใจเหรอ?”

ถังอวี่ชิงพยักหน้า “แน่ใจค่ะ! ในเวลานั้นเขาถูกดักซุ่มโจมตีจากหลาย ๆ ตระกูลในมณฑลก่วง เป็นตระกูลถังของพวกเราที่ได้ช่วยชีวิตของเขาเอาไว้”

“พ่อของฉันเป็นคนจัดการนำตัวเขามาซ่อนเอาไว้ที่นี่ และอู่ซ่อมรถแห่งนี่ก็เป็นกิจการของตระกูลพวกเรา ข้างในมีห้องใต้ดินห้องหนึ่งที่ใช้เป็นสถานที่หลบภัยลับ ๆ ของตระกูลถังของพวกเรา”

เฉียนเหลียงเหวินเหลือบมองเธอเล็กน้อย “ตระกูลถังของพวกเธอปฏิบัติต่อหลินมั่วอย่างดีเลยนะ!”

“คนแซ่หลินตายไปแล้ว พวกคุณยังกล้าเสี่ยงขนาดนี้เพื่อช่วยลูกน้องเขาเหรอ?”

ถังอวี่ชิงรีบพูดอธิบาย “เหวิน คุณเข้าใจผิดแล้ว”

“พ่อของฉันเป็นคนแก่หัวรั้น เขา...เขาสับสนไปชั่วขณะถึงได้ทำเรื่องแบบนี้ ฉัน...ฉันพาพวกคุณมาถึงที่นี่ก็เพื่อทำความดีหักล้างกับความผิดที่ทำ คุณเหวิน คุณวางใจได้ เมื่อเรื่องนี้จบลง ฉัน...ฉันจะให้คุณพ่อยกตำแหน่งผู้นำของตระกูลให้ เมื่อถึงตอนนั้นคุณอยากให้ฉันทำอะไร ฉันก็จะทำทุกอย่างเพื่อคุณ!”

เฉียนเหลียงเหวินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเย้ยหยัน “เหอะ น่าสนใจแฮะ”

“ได้สิ เห็นแกความจริงใจของเธอที่มีขนาดนี้ งั้นผมจะให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอเข้าไปสำรวจสถานการณ์ข้างในดูก่อนสิ”

ถังอวี่ชิงมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที “ฉัน...ให้ฉันเข้าไปก่อนเหรอคะ? ไม่ได้หรอก! ข้างกายเหลาหู่มีบอดี้การ์ดอยู่ ถ้าฉันเข้าไป มัน...จะไม่เป็นอันตรายมากเหรอคะ?”

เฉียนเหลียงเหวินพูดอย่างเย็นชา “เธอเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลถังต่อให้ข้างกายเหลาหู่จะมีบอดี้การ์ด พวกเขาก็ไม่มีทางทำอะไรเธออยู่แล้ว! ถ้าเธอไม่เข้าไปแล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่านี่เป็นกับดักหรือเปล่า?”

ถังอวี่ชิงไม่มีทางเลือกอื่น เธอทำได้เพียงเดินเข้าไปในร้านซ่อมรถแห่งนั้น

เฉียนเหลียงเหวินยืนรออยู่ข้างนอก และเมื่อเห็นถังอวี่ชิงเดินเข้าไปข้างในห้องด้านในอย่างชำนาญ หลังจากนั้นไฟข้างในถูกเปิดให้สว่างขึ้นแล้ว

เฉียนเหลียงเหวินก็ขยิบตาส่งสัญญาณให้กับคนที่อยู่ข้าง ๆ ตัวเขา และคนผู้นั้นก็ตามเข้าไปอย่างเงียบ ๆ ทันที

หลังจากที่ถังอวี่ชิงเข้าไปในห้องก็เปิดประตูลับบานหนึ่งออกและเดินเข้าไปด้านใน

ถังอวี่ชิงนั่งอยู่ข้างเตียงและเหลาหู่ก็กำลังพูดคุยอยู่ “ไอหยา คุณถัง ทำไมต้องลำบากคุณมาเยี่ยมด้วยตัวเองด้วยล่ะ...”

ก่อนที่จะได้พูดจบเฉียนเหลียงเหวินและคนอื่น ๆ ก็บุกเข้ามา

ทันใดนั้นก็เกิดเหตุกาณ์วุ่นวายขึ้นทันที ไม่นานพวกบอดี้การ์ดของเหลาหู่ก็ถูกทำให้ยอมศิโรราบทั้งหมด

เหลาหู่ที่นอนอยู่บนเตียงมีใบหน้าสับสน ราวกับว่ายังไม่เข้าใจว่าเกิดขึ้นอะไรขึ้นกันแน่

เฉียนเหลียงเหวินยืนอยู่ด้านหลังสุด เมื่อเห็นว่าสถานที่แห่งนี้ถูกควบคุมเอาไว้หมดแล้ว เขาก็ปริ่มยิ้มเดินเข้ามา

“เจ้าพ่อหู่แห่งสายใต้ใช่ไหม? อยากจะหาตัวคุณให้เจอไม่ใช่เรื่องง่ายจริง ๆ”

เฉียนเหลียงเหวินหัวเราะเหอะ ๆ พร้อมกับพูด

เหลาหู่ขมวดคิ้ว “คุณเป็นใคร?”

เฉียนเหลียงเหวินหัวเราะฮ่า ๆ เสียงดัง “ทำไม ถังอวี่ชิงยังไม่แนะนำผมให้คุณฟังงั้นเหรอ? ผมชื่อเฉียนเหลียงเหวิน เป็นคุณชายใหญ่ตระกูลเฉียนจากมณฑลซู! เป็นยังไงบ้างล่ะ ชื่อเสียงดังเกรียงไกรใช่หรือไม่?”