หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1745

สีหน้าของเหลาหู่เปลี่ยนไปทันที เขารีบหันไปมองถังอวี่ชิง “คุณถัง นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

ถังอวี่ชิงรีบถอยหลังไปสองสามก้าวและขยับตัวเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เฉียนเหลียงเหวิน “คุณเหวิน เห็นไหมฉันไม่ได้หลอกคุณใช่ไหมคะ! คุณดูสิ เหลาหู่ซ่อนตัวอยู่ที่นี่!”

เฉียนเหลียงเหวินหัวเราะฮ่า ๆ เสียงดัง “ดีมาก ครั้งนี้เธอทำได้ดีมาก กลับไปผมจะเอ็นดูเธอหลาย ๆ คืน!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้สีหน้าของเหลาหู่ก็เปลี่ยนไปเป็นเย็นชาทันที “ถังอวี่ชิง เธอ...เธอกล้าทรยศฉันเหรอ?”

ถังอวี่ชิงยืดคอขึ้นพร้อมพูดเสียงแข็ง “คุณพูดให้มันดี ๆ หน่อย ใครทรยศคุณกันแน่?”

“คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร ก็เป็นแค่นักเลงอันธพาลมั่วสุมไปวัน ๆ เท่านั้น มีอะไรที่จะให้ฉันต้องทรยศคุณล่ะ?”

เหลาหู่กัดฟันแน่นและพูดด้วยความโกรธ “ถังอวี่ชิง ทำไมเธอต้องทำแบบนี้ด้วย?”

“ฉันไปล่วงเกินเธอตอนไหน!”

ถังอวี่ชิงพูดอย่างเย้ยหยัน “ฮึ เพราะคุณเป็นลูกน้องของหลินมั่วเลยสมควรตายไงล่ะ!”

“คุณพ่อของฉันไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีกล้าเป็นปฏิปักษ์กับสิบตระกูลใหญ่ในมณฑลซู โดยการช่วยเหลือเศษขยะอย่างคุณเอาไว้ ฉันย่อมต้องการไถ่บาปแทนพ่อของฉันอยู่แล้ว!”

เหลาหู่เบิกตากว้างและจ้องมองไปที่ถังอวี่ชิง ทันใดนั้นก็หัวเราะเยาะขึ้นมา “ไถ่บาปงั้นเหรอ? เหอะ ถังอวี่ชิง เธอมันโง่เง่าจริง ๆ เลย เธอคิดว่าช่วยพวกเขามาจับตัวฉัน สิบตระกูลใหญ่ในมณฑลซูจะปล่อยตระกูลถังของพวกเธองั้นเหรอ?”

“ฉันจะบอกอะไรให้ฟังอย่างนะ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม สิ่งที่สิบตระกูลใหญ่ในมณฑลซูจะกำจัดเป็นสิ่งแรกก็คือตระกูลถังของเธอนั่นแหละ!”

สีหน้าของถังอวี่ชิงเปลี่ยนไปทันทีและพูดด้วยความร้อนรน“คุณพูดจาไร้สาระอะไร!”

“ฉันช่วยสิบตระกูลใหญ่ในมณฑลซูตั้งมากมายขนาดนี้ ทำไมพวกเขาจะต้องมาทำลายตระกูลถังของฉันด้วย?”

เหลาหู่ยิ้มเยาะเย้ย “ฉันพูดจาไร้สาระงั้นเหรอ? เหอะ เธอก็ลองถามคุณชายใหญ่ตระกูลเฉียนคนนั้นที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอดูสิ ถามดูสิว่าที่ฉันพูดมามันไร้สาระหรือเปล่า!”

ถังอวี่ชิงรีบมองไปที่เฉียนเหลียงเหวินทันที ส่วนเฉียนเหลียงเหวินก็แค่มองเหลาหู่ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “เจ้าพ่อหู่แห่งสายใต้ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถจริง ๆ ด้วย”

“เหอะ เรื่องแบบนี้ คุณกลับมองออกอย่างชัดเจนเลยนะ!”

เธอยอมทุ่มเททุกอย่าง ถึงกระทั่งยอมละทิ้งศักดิ์ศรีที่มี ทำตัวหน้าด้านเพื่อเอาใจเฉียนเหลียงเหวิน

เดิมทีคิดว่าตัวเองสามารถฉวยโอกาสนี้ลืมตาอ้าปากได้ แต่คาดไม่ถึงว่าสุดท้ายผลลัพธ์จะเป็นเช่นเดิม ถูกคนปั่นหัวก็แล้วยังต้องเสียหน้าอีกและประเด็นสำคัญที่สุดก็คือตระกูลถังยังคงจบเห่เหมือนเดิม เช่นนี้เธอจะยอมรับได้ยังไงล่ะ?

เฉียนเหลียงเหวินเหลือบมองเหลาหู่ “คุณวิเคราะห์ออกมาได้ครบถ้วน!”

“คุณเป็นมีคนความสามารถ เพียงแต่น่าเสียดาย เพราะยิ่งเป็นคนฉลาดมากเท่าไรก็ยิ่งมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานเท่านั้น!”

“ใครก็ได้พาตัวเขาออกไป!”

ชายสองคนเดินเข้ามาเตรียมจะจับตัวเหลาหู่ไป

ในตอนนั้นนั่นเองอยู่ ๆ เหลาหู่ก็ลงมือกะทันหัน ออกหมัดทั้งสองออกมาพร้อมกันต่อยไปที่ใบหน้าของสองคนนี้จังๆ

สีหน้าของเฉียนเหลียงเหวินเปลี่ยนไปทันที เขารีบชี้ไปที่เหลาหู่และร้องอุทาน “คุณ...มือของคุณไม่ใช่ว่าถูกตัดไปแล้วหรอกเหรอ?”