หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1766

หลินมั่วเห็นสีหน้าของหัวหน้าตระกูลเหล่านั้นก็รู้ว่า คนเหล่านี้ถูกจ้าวเทียนหยวนโน้มน้าวอีกแล้ว

และสถานการณ์นี้ อยู่ในความคาดหมายของหลินมั่วแล้ว

เขารู้นานแล้วว่า อาศัยแค่บัญชีเล่มเดียว น่าจะยากที่จะทําให้สิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูทะเราะและแตกแยกกัน

เพราะถึงยังไง เนื้อหาในเล่มเป็นเพียงปัญหาการแบ่งสรรกำไรไม่เป็นธรรมเท่านั้น

ขอเพียงจ้าวเทียนหยวนตัดใจ ยกกำไรส่วนมากแบ่งให้คนเหล่านี้ แค่นี้ก็สามารถคลี่คลายปัญหาได้แล้ว

เป็นอย่างที่คิด หลังจากที่หัวหน้าตระกูลเหล่านั้นครุ่นคิดอยู่นาน เดิมที่โมโหดุเดือดก็ผ่อนคลายลง

และเวลานี้เอง จ้าวเทียนหยวนถือโอกาสพูดขึ้น “ทุกท่าน เรื่องนี้ ไม่ใช่ไม่สามารถอธิบายได้ แต่เพราะตอนนี้ไม่ใช่เวลาอธิบาย”

“อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อแย่งยาฟื้นฟูของวั่นชุนถังของเราไป เราแย่งสิ่งที่เป็นของเรากลับมาถึงจะเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ! ”

“เห็นชัดว่านายแซ่หลินคนนี้กำลังยุยง อยากให้เราล้มเลิกยาฟื้นฟู ! ”

“เหอะ หลินมั่ว แกเห็นคนของสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูของเราเป็นคนโง่เหรอ”

“ใช้วิธีอ่อนๆ แค่นี้ คิดอยากให้เราล้มเลิกยาฟื้นฟูที่สามารถทำกำไรได้มหาศาล? แกคิดว่าเป็นไปได้ไหม”

“ประโยคนี้ ทำให้ความขัดแย้งของทุกคนพุ่งตรงไปที่หลินมั่วอีกครั้ง”

หัวหน้าตระกูลคนอื่นๆ ก็พากันมองไปทางหลินมั่ว

หัวหน้าตระกูลโจวพูดเสียงทุ้ม “หัวหน้าตระกูลจ้าวพูดถูก”

“เรื่องบัญชี เป็นเรื่องภายในสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูของเรา”

“ตอนนี้ที่สำคัญที่สุด คือแย่งยาฟื้นฟูกลับมาก่อน”

“เรื่องภายในของเรา พวกเราสามารถเจรจากันเอง”

“แต่ทว่า ตราบใดที่ของของเราถูกแย่งไป นั่นปล่อยไว้ไม่ได้ ! ”

ทุกคนต่างพยักหน้า และมองหลินมั่วด้วยสายตาโกรธเคือง

จ้าวเทียนหยวนเผยสีหน้าพึงพอใจ และมองเหยียดหลินมั่ว ราวกับทุกอย่างอยู่ในการควบคุม

คนของสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลซูล้อมตัวเข้ามาด้วยความโมโห ดูท่าทาง เหมือนอยากสู้กับหลินมั่วสักตั้ง

สวี่ปั้นซย่าตกใจตื่น และคว้าแขนของหลินมั่ว “หลินมั่ว เรา...เรารีบหนีกันเถอะ? ”

หลินมั่วบ่ายมืออย่างเรียบๆ “ไม่เป็นไร”

“สถานการณ์นี้ ฉันคาดเดามาล่วงหน้าแล้ว”

“แน่จริงก็ลุกออกมา พูดไม่เห็นด้วยต่อหน้าฉัน ! ”

“แกไม่เห็นด้วย? แกไม่เห็นด้วย ฉันก็ฆ่าแกไปพร้อมกัน ! ”

เสียงแก่เฒ่านั้นขยับเข้าใกล้เรื่อยๆ “ฆ่าฉันไปพร้อมกัน? ”

“โอเค เช่นนั้นฉันจะคอยดูว่าแกกล้าฆ่าฉันจริงไหม ! ”

ในระหว่างที่พูด ทุกคนต่างปลีกตัวออกเป็นทางเดิน

ในสุดทางเดิน มีผู้อาวุโสนั่งอยู่บนรถเข็นวีลแชร์ และมีคนเข็นเข้ามา

ผู้อาวุโสคนนี้ ก็คือเฉินอู่หยวนของตระกูลเฉิน

ตอนนี้เขาเก็บกวาดไปแล้วบ้าง สถานการณ์ดูดีขึ้นมานิดหน่อย

เห็นเฉินอู่หยวน หัวหน้าตระกูลเฉินตะลึง เขารู้สึกว่าผู้อาวุโสคนนี้คุ้นหน้ามาก แต่คิดไม่ออกว่าสรุปแล้วเขาคือใคร

และเวลานี้เอง ทางฝั่งตระกูลจ้าวมีผู้อาวุโสคนหนึ่งตกใจ “พี่ใหญ่?”

“คุณ...คุณคือพี่ใหญ่อู่หยวน! ? ”