เมื่อได้ยินคำพูดนั้นสีหน้าของหัวหน้าตระกูลเฉินก็เปลี่ยนไปทันที ในที่สุดเขาก็จำได้แล้วว่าผู้อาวุโสคนนี้เป็นใคร!
ผู้อาวุโสคนนี้คือเฉินอู่หยวนของตระกูลเฉินไม่ใช่หรือไง?
เป็นพี่ชายแท้ ๆของคุณท่านตระกูลเฉินเป็นคุณลุงแท้ ๆของเขา ครั้งหนึ่งเคยเป็นคุณท่านของตระกูลเฉินมีตำแหน่งที่สูงมาก เมื่อเทียบกับคุณท่านตระกูลเฉินคนปัจจุบันแล้วถือว่าเหนือขั้นกว่ามาก!
แม้แต่หัวหน้าตระกูลเฉินคนปัจจุบันก็ยังเคยฝึกศิลปะการต่อสู้กับเขาตั้งแต่ยังเด็กเติบโตมาด้วยกันกับเขา
เฉินอู่หยวนพยักหน้าให้กับชายชราที่เพิ่งพูดไป “เจ้าเจ็ดไม่คิดเลยว่าปีนั้นฉันจะเข้มงวดกับแกขนาดนั้น แกยังจำฉันได้อยู่อีก”
น้ำตาของชายชราคนนั้นไหลออกมาทันที เขาพุ่งเข้าไปหาแล้วคุกเข่าต่อหน้าเฉินอู่หยวนพูดเสียงสั่นเครือ “พี่คือพี่ใหญ่อู่หยวนจริง ๆด้วย พี่คือพี่ใหญ่อู่หยวนจริง ๆ!”
“ชีวิตของผมพี่เป็นคนช่วยไว้ต่อให้ลืมตัวเองก็ไม่สามารถลืมพี่ใหญ่เช่นพี่ไปได้!”
“พี่ใหญ่ พี่...หลายปีนี้พี่ไปอยู่ที่ไหนมา?”
“พี่กลายเป็นอย่างนี้ไปได้ยังไงกัน?”
ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลเฉินล้วนจำเฉินอู่หยวนได้ การแสดงออกของทุกคนก็ดูตื่นเต้นขึ้นมาด้วยเหมือนกัน
ฐานะและชื่อเสียงของเฉินอู่หยวนในตระกูลเฉินนั้นอยู่เหนือกว่าคุณท่านคนปัจจุบันมาก
ในช่วงแรกเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเฉินแล้วก็เป็นผู้นำที่แข็งแกร่งมากที่สุดของตระกูลเฉิน
ครั้งตอนที่เขารับตำแหน่ง สถานะตระกูลเฉินในมณฑลซูก็อยู่ในจุดที่สูงมากด้วยเช่นกัน
ประกอบกับได้รับการถือหางปกป้องจากคุณท่านเฉินอู่หยวนทำให้คนในตระกูลเฉินหลายคนได้รับบุญคุณจากเขา
เหล่าผู้กุมอำนาจตระกูลเฉินในตอนนี้ล้วนเป็นคนที่เฉินอู่หยวนแต่งตั้งขึ้นมา
ดังนั้นความซาบซึ้งในบุญคุณที่ทุกคนมีต่อเฉินอู่หยวนก็สามารถจินตนาการได้แล้ว!
เฉินอู่หยวนทักทายทีละคนสุดท้ายสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่หัวหน้าตระกูลเฉิน
“เฉินซื่อโจว เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ?”
“อ้อ ใช่แล้วจะฆ่าฉันด้วยใช่ไหม?”
“อ๋า ตอนนี้นายเติบโตมีความสามารถแล้วสินะถึงได้วางแผนที่จะฆ่าฉันด้วย?”
“เอาสิ ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้แล้วนายก็ลงมือเลยสิ!”
เฉินอู่หยวนพูดน้ำเสียงเย็นเยือก
หัวหน้าตระกูลเฉินกระอักกระอ่วนใจจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
ต่อหน้าคนอื่นเขาคือหัวหน้าตระกูลเฉินที่น่าเกรงขามอย่างยิ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...