หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 181

ในตอนที่ฟังฮุ่ยกำลังจะหักกำไลหยก จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตุด้านนอกดังลอยเข้ามา

ฟังฮุ่ยรีบวิ่งไปเปิดประตูเพียงเเค่เห็น หวงเหลียง และ สวี่ตงเสวี่ยยืนรออยู่ที่หน้าประตู

“เเม่คะ เเม่กำลังทำอะไรนะ” สวี่ตงเสวี่ยถามด้วยความประหลาดใจ

“ไม่มีอะไร เเม่ทำความสะอาดบ้านอยู่”

ฟังฮุ่ยพูดพลางวางกำไลหยกลงบนโต๊ะ “พวกแกสองคนมาได้ยังไง”

สวี่ตงเสวี่ยเดินไปที่ข้างโต๊ะด้วยใบหน้าบึ้งตึง "แม่คะ หนูกับหวงเหลียงถูกไล่ออกจากบริษัทค่ะ แม้แต่งานพวกเราก็ยังไม่มีเลย"

“ฉันอยู่ที่บ้านไม่เป็นไร ทำได้เพียงไปเดินเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอกเท่านั้น”

หวงเหลียงก็พูดขึ้นมาด้วย “แม่ว่า นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”

"อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของเราเป็นบริษัทที่ใหญ่โตขนาดนี้ แต่ปรากฏว่า ลูกสาวและลูกเขยของแม่ แม้แต่งานก็ยังไม่มีจะทำ””

“หากเรื่องนี้แพร่ออกไป จะไม่ทำให้คนหัวเราะเยาะหรอกเหรอ"

ฟังฮุ่ยได้ยินดังนั้นก็โกรธมาก "ต้องโทษหลินมั่ว ไอ้คนสารเลวนั่นคนเดียว!"

“หากเขาไม่ไปร่วมมือกับผู้ถือหุ้นเหล่านั้น ตอนนี้บริษัทเครื่องยาสมุนไพรก็ยังต้องอยู่ในมือฉันและพ่อของแกอยู่”

“แค่หางานให้พวกแกทั้งสอง มันจะไปยากเย็นอะไร”

หวงเหลียง โน้มตัวและพูดว่า “แม่ครับ บริษัทเครื่องยาสมุนไพรนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของหลินมั่วแล้ว”

"ประธานและผู้จัดการทั่วไปล้วนเป็นคนของเขา"

"บัญชีบริษัทไม่ชัดเจน ทำกำไรได้เท่าไหร่และใช้จ่ายไปเท่าไหร่ พวกเราล้วนไม่รู้เลย"

“ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป งั้นก็จบกันแล้ว”

ฟังฮุ่ยกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ "เรื่องพวกนี้ที่แกพูดมาฉันรู้หมดแล้ว"

“แต่ว่า ผู้ถือหุ้นเหล่านั้นก็ล้วนฟังเขา ฉันจะทำอะไรได้”

”ฮวงเหลียงยิ้มเล็กน้อย "แม่ครับ ผมมีความคิดดีๆ อยู่อย่างหนึ่ง”

"ความคิดคืออะไร"

ฮวงเหลียง "แม่กับพ่อก็ก่อตั้งบริษัทขึ้นมาใหม่อีกครั้งสิครับ!"

"พวกเราเปิดบริษัทอีกครั้ง บริษัทนี้ทั้งหมดล้วนอยู่ในความควบคุมของพวกเรา!”

ฟังฮุ่ยตะลึงงันไปชั่วขณะ “ไม่ได้หรอก!”

“ครั้งที่แล้วเรื่องบริษัทเครื่องยาสมุนไพร เกิดปัญหาขึ้นใหญ่โต พี่สาวแกต้องไม่สนับสนุนพวกเราอีกแน่นอน”

“อีกอย่างเรื่องเครื่องยาสมุนไพรนี้ ฉันกับพ่อแกก็ไม่เข้าใจ แล้วจะเปิดบริษัทได้ยังไง”

หวงเหลียงยิ้มตอบ “แม่ครับ เปิดบริษัทครั้งนี้มันง่ายมากๆ เลยนะครับ”

“ก่อนหน้านี้ซื้อเครื่องยาสมุนไพร ก็ต้มีความรู้ในสายงานนี้”

“แต่ครั้งนี้ พวกเราเปิดร้านขายยา ร้านขายยาที่เป็นเครือของเรา”

"ร้านขายยาแบบนี้ก็ง่ายเลย เอายาที่ซื้อมานำไปวางขายก็ได้แล้ว”

“เชิญนายแพทย์ผู้ทรงคุณวุฒิสักสองสามท่าน ยาเหล่านั้นล้วนผ่านการอนุมัติและตรวจสอบแล้ว ไม่ต้องกังวลว่าจะเกิดปัญหาเลย”

“พอพวกเราเปิดร้านขายยาแล้ว ก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีก ไปเก็บเงินที่ร้านขายยาสองสามแห่งทุกวันก็พอ สะดวกที่สุดแล้ว”

ดวงตาของฟังฮุ่ยเป็นประกาย “ไม่ต้องพูดแล้ว ความคิดนี่ไม่เลวเลย”

“เปิดร้านขายยาสักร้าน เป็นคนที่คอยชี้นิ้วสั่งคนอื่น”

“ต่อไปฉันและพ่อของแกก็มีงานให้ทำบ้างแล้ว พวกแกทั้งสองก็ไปช่วยที่ร้านขายยาได้”

"เยี่ยม เยี่ยมจริงๆ"

“แต่ก็ไม่รู้ว่า ร้านขายยานี้จะทำกำไรได้เท่าไหร่”

หวงเหลียงยิ้มตอบ “กำไรจากร้านขายยา สร้างรายได้มากกว่าเครื่องยาสมุนไพรอย่างแน่นอน！”

“แม่ดูเฉินเซิ่งหยวนนั่นสิ ก็เพราะพึ่งพาร้านยาเซิ่งหยวนจนมั่งคั่งร่ำรวยไม่ใช่หรอกเหรอ!”

“จะว่าไปแล้ว เบื้องหลังของพวกเราก็มีอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่ออยู่”

"พวกเราเปิดร้านขายยา ก็ถือว่าได้ช่วยอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อขายยาด้วยไงครับ"

“และก็เพื่อให้บริษัทได้พัฒนาขึ้น พี่ปั้นซย่าจะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน”

ฟังฮุ่ยรู้สึกดีใจมาก "ข้อเสนอนี้ของแกนั้นดีมาก"

“ก็ได้ อีกเดี๋ยวฉันจะหารือกับพ่อแกสักหน่อย”

“หากทำได้จริง พวกเราก็มาเปิดร้านขายยากัน”

หวงเหลียงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ที่มาครั้งนี้เขาก็แค่อยากมาพูดคุยเรื่องนี้เท่านั้นเอง

ธุรกิจก่อนหน้านี้ของเขาล้วนล้มเหลว ทำได้เพียงคิดหาวิธีหาเงินจากตระกูลสวี่นี่เท่านั้น

สวี่ตงเสวี่ยนั่งอยู่บนโซฟา พลางหยิบกำไลหยกขึ้นมาจากโต๊ะ “แม่คะ เอากำไลหยกนี่มาจากไหนคะ”

ฟังฮุ่ยมีสีหน้าที่เย็นชา "ก็ที่ยัยเฒ่าตระกูลจ้าวมอบให้พี่สาวแกเพื่อรับพี่สาวแกเป็นลูกบุญธรรมไง”