หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1810

หลี่เถียจุ่ยส่ายศีรษะ "เรื่องต่างๆ มันไม่ง่ายอย่างที่นายคิด"

“ความแข็งแกร่งของตระกูลเซี่ยนั้นก็ไม่ธรรมดา พวกเขายังเป็นหนึ่งในผู้สมัครชิงตำแหน่งตระกูลหลักทั้งสิบในหวาซย่าอีกด้วย”

“แม้ว่าเซวียอู่เยี่ยจะสามารถเอาชนะตระกูลเซี่ยได้ แต่มันก็มีราคาอันหนักหน่วงที่เขาจะต้องจ่าย”

“หากไม่สุดวิสัยจริงๆ เขาจะไม่มีทางยอมให้เป็นเช่นนั้น!”

“แต่ถ้านายแต่งงานกับหนานปิงเอ๋อร์ สถานการณ์จะแตกต่างออกไป”

“ถ้านายแต่งงานกับหนานปิงเอ๋อร์ ตระกูลเซี่ยก็จะไม่กล้าทำอะไรนาย และยาฟื้นฟูก็จะยังคงอยู่ในอาณาเขตแดนใต้ต่อไป”

“นอกจากนี้ ถ้านายแต่งงานกับหนานปิงเอ๋อร์ ก็ไม่มีใครกล้ามุ่งเป้ามาที่ยาฟื้นฟูอีก”

“ด้วยวิธีดังกล่าว ยาฟื้นฟูก็ยังคงอยู่ในอาณาเขตแดนใต้ ตามที่เขาต้องการ โดยที่ไม่ต้องลงแรงอะไรเลย”

หลังจากฟังการวิเคราะห์ของหลี่เถียจุ่ยแล้ว หลินมั่วก็ขมวดคิ้วโดยสมบูรณ์

ในที่สุด เขาก็รู้ว่าจุดประสงค์ของการมาที่เมืองก่วงหยางของเซวียอู่เยี่ยนั้นคืออะไร

คนคนนี้เจ้าเล่ห์ และรับมือได้ยากจริงๆ

สิ่งที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ก็คือ หลินมั่วเลือกที่จะเป็นผู้ชายที่รักเดียวใจเดียว และไม่รับข้อเสนอของเซวียอู่เยี่ย

ถ้าเป็นคนอื่น เกรงว่าจะหลงกลเขาเรียบร้อยไปแล้ว

หลินมั่วสูดหายใจเข้าลึกๆ และเอ่ยเบาๆ "คำสั่งเสียของเทียนเหยียนั้นไม่ผิดเลยจริงๆ"

“เซวียอู่เยี่ยคนนี้ เป็นคนที่เราต้องระมัดระวังให้มากๆ!”

หลี่เถียจุ่ยตอบ "แน่นอน เราต้องระวังบุคคลนี้เอาไว้"

“อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่นายยังอยู่ในอาณาเขตของดินแดนทางใต้ ขอเพียงนายไม่ไปคุกคามผลประโยชน์ของเขา ก็จะไม่มีความขัดแย้งระหว่างนายกับเขาเกิดขึ้นในขณะนี้”

“ตอนนี้ฉันอยากจะบอกนายว่า สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ จะจัดการกับปัญหาเกี่ยวกับตระกูลเซี่ยยังไง”

“นายปฏิเสธเซวียอู่เยี่ยไปแล้ว ก็เท่ากับว่านายได้ปฏิเสธหลุมหลบภัยของหนานปิงเอ๋อร์”

“ถ้าตระกูลเซี่ยมาฆ่านาย นายจะทำยังไง”

หลินมั่วจมดิ่งอยู่กับความคิด ปัญหานี้ เป็นปัญหาที่น่าปวดหัวที่สุดในขณะนี้

หลินมั่วมองตามหลังหลี่เถียจุ่ย รู้สึกสะเทือนใจอย่างอธิบายไม่ถูก

คนคนนี้ แม้จะดูเป็นคนเอ้อระเหยลอยชาย หรือแม้แต่เป็นคนหยาบคายด้วยซ้ำ

แต่ความจริงแล้ว เขามีน้ำใจมากกว่าคนทั่วไปเสียอีก

ยิ่งไปกว่านั้น เขาและหลินมั่วรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว และเขาก็คอยช่วยเหลือหลินมั่วมาโดยตลอด โดยที่หลินมั่วไม่เคยให้อะไรเขาเลย

คนแบบนี้ พร้อมที่จะยืนหยัดไปกับหลินมั่วจนถึงวินาทีสุดท้าย ภายใต้วิกฤตการณ์เช่นนี้

แล้วจะไม่ให้เขาไว้ใจคนอย่างนี้ได้อย่างไร

หลี่เถียจุ่ยเดินออกจากวิลล่า แต่ไม่ได้จากไป เขากลับไปที่วิลล่าเล็กๆ อีกแห่งในสวนวั่งเจียง

เจ้าของวิลล่าแห่งนี้ เป็นชายผู้มั่งคั่งแห่งเมืองก่วงหยาง มีชื่อว่าหวังเซวี๋ยหลิน เป็นนักธุรกิจที่ทำธุรกิจด้วยความตั้งใจและจริงจังมาก

ในขณะที่ครอบครัวนี้กำลังทานอาหารกันอยู่ในบ้าน หลี่เถียจุ่ยก็เปิดประตูแล้วเดินเข้าไป

เมื่อเห็นหลี่เถียจุ่ย หวังเซวี๋ยหลินก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงยืนขึ้น และโบกมือให้ภรรยาและลูกที่อยู่ข้างๆ เขา "พวกเธอขึ้นไปข้างบนก่อน"