หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1850

ทุกคนในตระกูลเซี่ยมองที่เซี่ยเชียนซานและก็มีความคิดแบบเดียวกัน

เซี่ยเชียนซานโบกมืออย่างเหลืออด "ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่แก้ปัญหาเรื่องหลินมั่ว!"

“แต่ถึงแม้ว่าเราอยากจะแก้ปัญหาของหลินมั่ว เราก็ต้องคิดหาวิธีที่กันหน่อยหรือเปล่า”

“โอ้ถ้าทำตามที่เจ้าเจ็ดพูด ก็ต้องอพยพคนไปที่เมืองเอกแล้วก็รบกับพวกตระกูลหลักของมณฑลซูกับมณฆลก่วงให้ตายกันไปข้างงั้นเหรอ”

“ใช่แล้ว ดูจากความแข็งแกร่งของตระกูลเซี่ยของเราแล้วถึงจะต้องสู้กับตระกูลหลักทั้งสิบก็ไม่น่าจะมีปัญหา”

“แต่คำถามคือ แกรู้ไหมว่าคนในตระกูลของเราจะต้องตายไปกี่คนและหากทำแบบนี้เราจะต้องสูญเสียมากขนาดไหน”

“พวกแกต้องรู้ไว้ว่า การคัดเลือกสิบตระกูลหลักของประเทศจีนกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว”

“หากตระกูลเซี่ยของเราต้องสูญเสียพละกำลังมากขนาดนั้นเพียงเพื่อที่จะจัดการกับตระกูลหลักพวกนั้นล่ะก็ พอถึงตอนคัดเลือก เกรงว่าอำนาจของตระกูลเซี่ยของเราคงจะไม่เพียงพอ”

“พวกแกเสียสติไปแล้วหรือไง”

แล้วทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุก็หยุดพูดทันที พวกเขามองหน้ากันและพูดอะไรไม่ออกสักคำ

สีหน้าของเซี่ยเชียนหาวดูแย่ เขากระซิบ "พี่ใหญ่ ละ...แล้วเราจะแก้ไขปัญหานี้กันอย่างไรดี"

เซี่ยเชียนหาวกล่าวอย่างเคร่งขรึม "จะต้องมีคนของมณฑลซูและมณฑลก่วงแฝงอยู่ในเมืองก่วงหยางเป็นจำนวนมากเพื่อคุ้มกันหลินมั่วแน่”

“เพราะฉะนั้นเราจะปะทะกับพวกเขาซึ่งๆหน้าไม่ได้!”

“อแต่ถ้าแกอยากจัดการกับคนพวกนั้นแกก็ไม่จำเป็นที่ต้องเผชิญหน้ากับพวกเขาโดยตรงก็ได้!”

แล้วเซี่ยเชียนหาวก็เริ่มมีแรงขึ้นมาทันที "พี่ใหญ่หมายความว่าไงหรือ"

เซี่ยเชียนหาว "เฉินอู่หยวนไม่ได้บอกหรือว่าตระกูลเฉินมีคนตั้งสามพันคนแต่ที่ส่งมาที่เมืองก่วงหยางมีแค่สามร้อยกว่าคนเท่านั้น"

“คนสามร้อยกว่าคนพวกนั้นให้การสนับสนุนและช่วยเหลือหลินมั่ว”

“นั่นหมายความว่ายังมีคนตระกูลเฉินอีกสองพันกว่าคนที่ไม่สนับสนุนการกระทำของเขา”

“เราเพียงแค่ต้องกระตุ้นสมาชิกที่เหลือของตระกูลเฉินให้ตระกูลของพวกเขาแบ่งแยกและสร้างความวุ่นวายจากภายในให้พวกเขาสู้กันเอง”

“เชียนหาวแกช่วยเป็นตัวแทนของตระกูลเซี่ยเขียนสารถึงคนของตระกูลพวกนั้นซะ”

"บอกพวกเขาว่า เพียงแค่พวกเขาแก้ไขเรื่องนี้แล้วตระกูลเซี่ยของเราก็จะสนับสนุนพวกเขาให้ได้เป็นผู้นำของตระกูลเหล่านี้อย่างแน่นอน!"

เซี่ยเชียนหาวพยักหน้าทันที "ครับผม ฉันจะไปทำเดี๋ยวนี้!"

แล้วเขาก็ติดต่อกับสมาชิกที่เหลือของสิบกว่าตระกูลของมณฑลซูมณฑลก่วงเป็นการส่วนตัวและใช้วิธีการต่างๆ เพื่อสร้างความขัดแย้ง ข่มขู่ และชักจูงให้พวกเขาจัดการกับพวกที่เข้ามาในเมืองก่วงหยาง

แต่ทว่า ในไม่ช้าพวกเขาก็พบว่าวิธีนี้มันไม่ได้ผล

คราวนี้ก่อนที่เฉินอู๋หยวน จ้าวเทียนอิงและคนอื่นๆ จะมาที่ก่วงหยางพวกเขาได้เกิดความขัดแย้งกับคนที่เหลือในตระกูลเป็นอันเรียบร้อยแล้วและสภาพภายในตระกูลก็วุ่นวายกระจัดกระจาย

อันที่จริง คนเหล่านี้ตั้งใจมาช่วยหลินมั่วอย่างแน่วแน่

ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นและที่ตระกูลจะเกิดความวุ่นวายขนาดไหนคนเหล่านี้จะไม่กลับไป

แล้วแผนอันชาญฉลาดของเซี่ยเชียนซานนั้นไร้ประโยชน์และไม่สามารถแบ่งกองกำลังของหลินมั่วได้!