ชายสูงอายุคนนี้คือเซี่ยซิงปังหรือลุงอู๋ ของเซี่ยเชียนซานนั่นเอง เขาเป็นผู้อาวุโสของตระกูลเซี่ยที่แท้จริง
เซี่ยซิงปังเป็นน้องชายแท้ๆ ของเซี่ยซิงกั๋ว ผู้อาวุโสตระกูลเซี่ย ในตระกูลเขาอาวุโสเป็นอันดับที่ห้า
และเขาก็เป็ฯอาวุธลับที่เซี่ยซิงกั๋วสร้างขึ้นมาเองกับมือ
หลายปีก่อน เขาก็เหมือนกับเซี่ยซิงกั๋วที่ชอบเก็บตัวเงียบไม่สุงสิงกับใคร คนในตระกูลคิดว่าเขาเป็นคนไม่ค่อยพูด
แต่ความจริงแล้ว เซี่ยซิงปังมีทักษะการต่อสู้เป็นเลิศ
เซี่ยซิงกั๋วให้เขาฝึกศิลปะการต่อสู้แบบไร้ร่องรอยเพื่อเตรียมพร้อมที่จะทำการยึดอำนาจในอนาคต
ฝีมือของเซี่ยซิงปังสูสีกับเซี่ยซิงกั๋วเป็นอย่างมาก
ตอนที่เซี่ยซิงกั๋วเอาชนะศัตรูได้จนเป็นที่รู้จักไปทั่ว ประมุขและผู้อาวุโสคนก่อนของตระกูลเซี่ยก็พยายามขัดแข้งขัดขาเซี่ยซิงกั๋วไม่น้อย
แต่พวกเขารู้จักเซี่ยซิงกั๋วน้อยไป
หรือบางทีอาจจะพูดได้ว่าตอนที่พวกเขากำลังคิดหาแผนการล้มล้างเซี่ยซิงกั๋วอยู่นั้น พวกเขาลืมที่จะคิดถึงเซี่ยซิงปังอีกคน
มีครั้งหนึ่งที่พวกเขาเกือบจะลอบสังหารเซี่ยซิงกั๋วได้สำเร็จ
คนที่พวกเขาส่งไปตามล่าสังหารเซี่ยซิงกั๋วจนเขาจนมุม
และสุดท้ายในช่วงเวลาที่ทุกคนคิดว่าเซี่ยซิงกั๋วตายไปแล้ว คนที่ไม่เคยสุงสิงและเผยโฉมหน้าให้ใครเห็นอย่างเซี่ยซิงปังก็โผล่ขึ้นมาและจัดการสังหารพวกเขาจนหมด ก่อนจะช่วยพี่ชายให้พ้นจากความตาย
ในสงครามครั้งนั้นเป็นการโจมตีประมุขและผู้อาวุโสคนก่อนของตระกูลอย่างรุนแรง
เพราะเซี่ยซิงกั๋วเก็บเรื่องนี้มาโดยตลอด ประกอบกับได้มือที่มองไม่เห็นอย่างเซี่ยซิงปังคอยช่วยเหลือ จนในที่สุดเขาก็สามารถยึดอำนาจสูงสุดของตระกูลเซี่ยได้
หลังจากที่เซี่ยซิงกั๋วเข้าปกครองตระกูลเซี่ยได้สำเร็จ เซี่ยซิงปังก็ไม่ได้เข้าไปปกครองตระกูลเซี่ยเหมือนพี่ชาย
แต่เขากลับรอให้เซี่ยซิงกั๋วได้ครองตำแหน่งสำเร็จ ก่อนที่ตัวเองจะจากไปเพื่อฝึกทักษะการต่อสู้ในที่แสนไกล
สิบปีต่อมา ฝีมือของเซี่ยซิงปังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ฝีมือของเขาเกือบจะเทียบเท่าบรมครูได้เลย
ต้องบอกก่อนว่าต่อให้จะเป็นสิบตระกูลใหญ่แห่งหวาซย่า คนที่สามารถเป็นบรมครูได้จริงๆ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ถ้าเซี่ยซิงปังสามารถฝึกฝนจนถึงระดับบรมครูได้ ถ้าอย่างนั้นตระกูลเซี่ยก็สามารถที่จะต่อกรกับหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่แห่งหวาซย่าได้
หั่วหวาและจางจิ่วต้วนมีสมญานามว่าเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากที่สุด
แต่ตอนนี้ทั้งสองยังมีฝีมือห่างจากบรมครูมากนัก นั่นแสดงว่าฝีมือของเซี่ยซิงปังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...