หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1881

หลังจากที่เห็นว่าเซี่ยเชียนซานเดินจากไปไกลแล้ว หลินมั่วก็หันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

อู๋เซวี๋ยนมาช่วยเขามันก็เป็นเรื่องปกติ

แต่คนของเซวียอู่เยี่ยทำไมถึงมาที่นี่กันเล่า

ตอนนั้นเองก็เป็นเวลาเดียวกับที่อู๋เซวี๋ยนเอ่ยปากขึ้นมา “เมื่อกี้เธอเป็นคนให้ฉันเข้าไปช่วยนายที่วิลล่า”

“ตอนที่ฉันเดินเข้าไปก็เห็นว่านายโดนตระกูลเซี่ยจับเอาไว้พอดี”

“เธอก็เข้าไปกับฉันด้วย”

หลินมั่วยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เขามองหญิงสาวด้วยความประหลาดใจ “แล้วทำไมเธอถึงรู้ว่าตระกูลเซี่ยจะมาที่นี่”

หญิงสาวคนนั้นเหลือบตามองที่หลินมั่วก่อนตอบว่า “ก็อู่เยี่ยเคยบอกว่าความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลเซี่ยยังไม่ถึงขนาดที่เขาจะชวนไปเป็นแขกในงานหมั้นที่เมืองจิง”

“เพราะงั้นเรื่องที่ตระกูลเซี่ยเชิญเขาไปเมืองจิงก็คือเรื่องโกหกสินะ แต่จริงๆ แล้วพวกเขามีแผนอื่น”

“ไม่กี่วันมานี้ เขาบอกให้ฉันคอยดูแลสวนวั่งเจียงเอาไว้ เผื่อคอบคุ้มกันไม่ให้คนจากตระกูลเซี่ยเข้ามาทำร้ายได้”

“อื้ม ก็นับว่าเธอยังโชคดี”

“ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉันคอยดูแลที่นี่อยู่ นายคงถูกตระกูลเซี่ยจับตัวไปนานแล้ว”

ตอนนั้นหลินมั่วก็ฉุกคิดได้วาที่แท้เซวียอู่เยี่ยก็ส่งคนมาอยู่แถวนี้เพื่อคอยคุ้มกันตั้งนานแล้ว

อู๋เซวี๋ยนไม่เจอว่ามีคนจากตระกูลเซี่ยแอบเข้ามาที่นี่ ก็เพราะว่าที่ที่เขาพักนั้นอยู่ค่อนข้างไกลจากวิลล่าของหลินมั่ว

และหญิงสาวคนนี้ก็คอยคุ้มกันอยู่จากวิลล่าที่อยู่ไม่ไกล คอยจับตาดูไว้ตลอด

พอมีคนจากตระกูลเซี่ยลักลอบเข้ามา แน่นอนว่าเธอต้องรู้อยู่แล้ว

แต่เธอก็รู้ขีดจำกัดของตัวเองดีว่าไม่สามารถจัดการกับสองคนนั้นได้ เพราะอย่างนั้นเธอเลยไปบอกอู๋เซวี๋ยนให้มาช่วย ผลมันเลยออกมาเป็นแบบนี้

แต่หลินมั่วก็ดูไม่ได้ตกอกตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเท่าไหร่

เขารู้ดีว่ายังไงเซวียอู่เยี่ยก็ไม่มีทางยอมให้คนของตระกูลเซี่ยจับเขาไปได้หรอก

ที่ก่อนหน้านี้ทางเซวียอู่เยี่ยไม่เคยลงมือทำอะไร ก็เพราะว่าตระกูลเซี่ยนั้นถือไพ่เหนือกว่าอยู่ เขาเลยยังไม่อยากจะลงมือเพราะมันเสี่ยงต่อเสียงวิพากย์วิจารณ์จากสาธารณะชนที่จะตามมา

แต่ในความจริงแล้วนั้นในครั้งนั้นเซวียอู่เยี่ยก็คงมีการเตรียมพร้อมอยู่แล้ว เพราะเขาจะไม่มีทางให้ตระกูลเซี่ยมาจับหลินมั่วไปได้

แล้วยิ่งครั้งนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดเลย

ตระกูลเซี่ยออกแถลงการณ์ว่าหลินมั่วไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเซี่ยเชียนจวิน

ถ้าครั้งนี้ตระกูลเซี่ยต้องการที่จะจับตัวหลินมั่วอีก ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่

เซวียอู่เยี่ยจะส่งคนมาขัดขวาง มันก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้อยู่แล้ว คงไม่มีจะมาว่าอะไรได้

พูดกันตรงๆ ก็คือเซวียอู่เยี่ยจะไม่มีทางปล่อยให้หลินมั่วออกไปจากทางตอนใต้แน่นอน

เรื่องนี้นั้นเป็นเรื่องที่หลินมั่วไม่เคยรู้มาก่อน

แต่พอได้ยินเรื่องนักฆ่าเงา หลินมั่วก็อดไม่ได้ที่ขมวดคิ้วออกมา

“นายหมายความว่า นักฆ่าเงาพวกนั้นก็คือคนที่ผู้หญิงคนนั้นฝึกมาเหรอ”

หลินมั่วถาม

อู๋เซวี๋ยนพยักหน้า “ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยสงสัยมาบ้าง”

“แต่พอเห็นเธอที่ลงมือเมื่อกี้ ฉันก็แน่ใจ”

หลินมั่วยิ่งขมวดคิ้วแน่นขึ้นไปอีกจนหัวคิ้วแทบจะชนกัน

เพราะอย่างนี้ในตอนนั้นเซวียอู่เยี่ยเลยให้คนไปขัดขวางหวังเซวี๋ยหลิน ไม่ยอมให้หวังเซวี๋ยหลินไปเจอกับอู๋เซวี๋ยน

ง่ายๆ ก็คือเซวียอู่เยี่ยไม่อยากให้อู๋เซวี๋ยนมาช่วยหลินมั่ว

เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่หลินมั่วเข้าใจได้

เพราะเซวียอู่เยี่ยไม่อยากให้ความสามารถของหลินมั่วนั้นเพิ่มขึ้น ไม่อยากให้เขาแข็งแกร่งขึ้น เพราะมันจะเป็นการยากที่จะควมคุมหลินมั่ว

เรื่องนี้จิ้งจอกเฒ่าเซวียอู่เยี่ยเก็บซ่อนมันไว้อย่างดี ไม่มีการแสดงออกมาให้ใครระแคะระคายได้แม้แต่น้อย