หลังจากที่เห็นว่าเซี่ยเชียนซานเดินจากไปไกลแล้ว หลินมั่วก็หันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
อู๋เซวี๋ยนมาช่วยเขามันก็เป็นเรื่องปกติ
แต่คนของเซวียอู่เยี่ยทำไมถึงมาที่นี่กันเล่า
ตอนนั้นเองก็เป็นเวลาเดียวกับที่อู๋เซวี๋ยนเอ่ยปากขึ้นมา “เมื่อกี้เธอเป็นคนให้ฉันเข้าไปช่วยนายที่วิลล่า”
“ตอนที่ฉันเดินเข้าไปก็เห็นว่านายโดนตระกูลเซี่ยจับเอาไว้พอดี”
“เธอก็เข้าไปกับฉันด้วย”
หลินมั่วยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เขามองหญิงสาวด้วยความประหลาดใจ “แล้วทำไมเธอถึงรู้ว่าตระกูลเซี่ยจะมาที่นี่”
หญิงสาวคนนั้นเหลือบตามองที่หลินมั่วก่อนตอบว่า “ก็อู่เยี่ยเคยบอกว่าความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลเซี่ยยังไม่ถึงขนาดที่เขาจะชวนไปเป็นแขกในงานหมั้นที่เมืองจิง”
“เพราะงั้นเรื่องที่ตระกูลเซี่ยเชิญเขาไปเมืองจิงก็คือเรื่องโกหกสินะ แต่จริงๆ แล้วพวกเขามีแผนอื่น”
“ไม่กี่วันมานี้ เขาบอกให้ฉันคอยดูแลสวนวั่งเจียงเอาไว้ เผื่อคอบคุ้มกันไม่ให้คนจากตระกูลเซี่ยเข้ามาทำร้ายได้”
“อื้ม ก็นับว่าเธอยังโชคดี”
“ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉันคอยดูแลที่นี่อยู่ นายคงถูกตระกูลเซี่ยจับตัวไปนานแล้ว”
ตอนนั้นหลินมั่วก็ฉุกคิดได้วาที่แท้เซวียอู่เยี่ยก็ส่งคนมาอยู่แถวนี้เพื่อคอยคุ้มกันตั้งนานแล้ว
อู๋เซวี๋ยนไม่เจอว่ามีคนจากตระกูลเซี่ยแอบเข้ามาที่นี่ ก็เพราะว่าที่ที่เขาพักนั้นอยู่ค่อนข้างไกลจากวิลล่าของหลินมั่ว
และหญิงสาวคนนี้ก็คอยคุ้มกันอยู่จากวิลล่าที่อยู่ไม่ไกล คอยจับตาดูไว้ตลอด
พอมีคนจากตระกูลเซี่ยลักลอบเข้ามา แน่นอนว่าเธอต้องรู้อยู่แล้ว
แต่เธอก็รู้ขีดจำกัดของตัวเองดีว่าไม่สามารถจัดการกับสองคนนั้นได้ เพราะอย่างนั้นเธอเลยไปบอกอู๋เซวี๋ยนให้มาช่วย ผลมันเลยออกมาเป็นแบบนี้
แต่หลินมั่วก็ดูไม่ได้ตกอกตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเท่าไหร่
เขารู้ดีว่ายังไงเซวียอู่เยี่ยก็ไม่มีทางยอมให้คนของตระกูลเซี่ยจับเขาไปได้หรอก
ที่ก่อนหน้านี้ทางเซวียอู่เยี่ยไม่เคยลงมือทำอะไร ก็เพราะว่าตระกูลเซี่ยนั้นถือไพ่เหนือกว่าอยู่ เขาเลยยังไม่อยากจะลงมือเพราะมันเสี่ยงต่อเสียงวิพากย์วิจารณ์จากสาธารณะชนที่จะตามมา
แต่ในความจริงแล้วนั้นในครั้งนั้นเซวียอู่เยี่ยก็คงมีการเตรียมพร้อมอยู่แล้ว เพราะเขาจะไม่มีทางให้ตระกูลเซี่ยมาจับหลินมั่วไปได้
แล้วยิ่งครั้งนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดเลย
ตระกูลเซี่ยออกแถลงการณ์ว่าหลินมั่วไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเซี่ยเชียนจวิน
ถ้าครั้งนี้ตระกูลเซี่ยต้องการที่จะจับตัวหลินมั่วอีก ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่
เซวียอู่เยี่ยจะส่งคนมาขัดขวาง มันก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้อยู่แล้ว คงไม่มีจะมาว่าอะไรได้
พูดกันตรงๆ ก็คือเซวียอู่เยี่ยจะไม่มีทางปล่อยให้หลินมั่วออกไปจากทางตอนใต้แน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...