หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1893

ดวงตาของจ้าวเทียนหยวนและเฉียนหย่งอันเบิกกว้างในเวลาเดียวกัน

ในที่สุดพวกเขาก็รู้แล้วว่าทำไมชาวเหมียวเจียงถึงกลัวทุนซิงเฉ่ามากขนาดนี้

อาจกล่าวได้ว่าเหมียวเจียงทุกคนฝึกกู่ และทุนซิงเฉ่าก็สามารถกลืนกินหนอนกู่พิษได้ ดังนั้นสำหรับพวกเขาแล้ว นี่คือศัตรูตัวฉกาจ

เป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะกำจัดทุนซิงเฉ่าออกไปให้สิ้นซาก

เฉียนหย่งอัน "ในเมื่อเป็นแบบนั้น ทำไมนายถึงหวงทุนซิงเฉ่านี้มากขนาดนี้"

ท่านอาจารย์กู่พูดเสียงเบา "นั่นเป็นเพราะว่าหลังจากที่ทุนซิงเฉ่าสูญพันธุ์ ผู้คนก็ค่อยๆ ค้นพบประโยชน์อันมหัศจรรย์ของทุนซิงเฉ่านี้"

จ้าวเทียนหยวนถามอย่างรวดเร็ว "ทุนซิงเฉ่ามีประโยชน์ที่น่ามหัศจรรย์อะไร"

ท่านอาจารย์กู่มองผลที่ในมือของจ้าวเทียนหยวนและพูดเบาๆ "หลังจากที่ทุนซิงเฉ่ากลืนกินหนอนกู่มันก็สามารถกลืนกินพลังชีวิตของหนอนกู่ให้รวมเป็นผลได้"

“ผลนี้มีพลังของหนอนกู่พิษทั้งหมดที่มันกลืนกินลงไป”

เฉียนหย่งอันเหลือบมองผล "หนอนกู่พิษมีพลังขนาดเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ"

ท่านอาจารย์กู่พูดเบาๆ "นายพูดถูก"

“หนอนกู่พิษทั่วไปไม่มีพลังอะไรมากนัก”

“ก่อนที่ทุนซิงเฉ่าจะสูญพันธุ์ บางคนกินผลของทุนซิงเฉ่า ไม่เพียงแต่ไม่มีผลลัพธ์เท่านั้น แต่ยังถูกวางยาพิษด้วยทุนซิงเฉ่าอีก หลายคนในเหมียวเจียงเสียชีวิตเพราะแบบนี้”

“ดังนั้น ในเวลานั้น ผู้คนในเหมียวเจียงถือว่าทุนซิงเฉ่าเป็นวัชพืชพิษที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง”

“จนกระทั่งต่อมา บังเอิญว่าผู้อาวุโสจากเหมียวเจียงได้ค้นพบพลังเวทย์มนตร์ของทุนซิงเฉ่า”

จ้าวเทียนหยวนพูดอย่างไม่อดทน "พลังเวทย์มนตร์คืออะไร"

ท่านอาจารย์กู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกระซิบ "ในเหมียวเจียงของเรา มีการกลืนกินหยวนกู่อยู่ประเภทหนึ่ง"

“การกลืนกินหยวนกู่ประเภทนี้สามารถกลืนกินพลังของบุคคลได้”

“หนอนกู่พิษประเภทนี้มีประสิทธิภาพมากในการต่อสู้กับนักรบ มันสามารถกลืนพลังของนักรบ และทำให้นักรบสูญเสียความแข็งแกร่งภายในทั้งหมด”

“ถ้าใช้ทุนซิงเฉ่ากลืนกินหยวนกู่ก็ไม่ได้หมายความว่าได้กลืนกินพลังของนักรบไปแล้ว”