หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1899

หลี่เถียจุ่ยตามมาอยู่ด้านหลัง พูดด้วยความประหลาดใจ “ไม่หรอกมั้ง ?”

“ท่านอาจารย์กู่ขโมยศพของเขาไปทำไม ?”

“คงไม่โดนสัตว์ร้ายในภูเขานี้คาบไปหรอกใช่มั้ย ?”

หลินมั่วส่ายหน้าอย่างไม่คิดอะไร “เป็นไปไม่ได้ !”

“ต้องเป็นท่านอาจารย์กู่ขโมยไปแน่ๆ”

หลี่เถียจุ่ยพูดด้วยความสงสัย “นายรู้ได้ไง ?”

หลินมั่วยื่นมือออกไป ที่ปลายนิ้วมีฝุ่นสีขาวเป็นผงละเอียด

ฝุ่นสีขาวนี้เหมือนฝุ่นสีขาวพวกนั้นที่เขาพบเห็นบนพื้นเมื่อกี้

“นี่เป็นเซลล์ไข่ของแมลงพิษนั่นไม่ใช่เหรอ ?”

“นี่สามารถพิสูจน์ได้แค่ว่าท่านอาจารย์กู่ฆ่าเซี่ยซิงปัง ไม่สามารถพิสูจน์ว่าท่านอาจารย์กู่ขโมยศพเซี่ยซิงปังไปหรอกมั้ง ?”

อู๋เซวี๋ยนพูดด้วยความสงสัย

หลินมั่วส่ายๆ หน้า “ปัญหาอยู่ที่บนเซลล์ไข่ของแมลงกู่นี่”

“แมลงกู่ชนิดนี้เรียกว่าหยวนกู่ที่กัดกลืน มันสามารถกัดกลืนพลังของคน ทำลายความสามาารถการต่อสู้ของคนได้ มันเป็นแมลงมีพิษฉาวโฉ่ในดินแดนแม้ว”

หลี่เถียจุ่ยพูดด้วยความสงสัย “อย่างนั้นท่านอาจารย์กู่ทำลายความสามารถการต่อสู้ของเซี่ยซิงปังก่อน จากนั้นถึงฆ่าเขาเหรอ ?”

“นี่เขาทำอะไรกัน ?”

“นี่มันเป็นการทำเรื่องที่ไม่จำเป็นไม่ใช่เหรอ !”

หลินมั่ว “เพราะฉะนั้น นี่แหละปัญหา”

“เซี่ยซิงปังไม่มีแรงจะต้านทานแล้ว อยากฆ่าเซี่ยซิงปังก็เป็นเรื่องง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ ทำไมต้องถอนวรยุทธ์ของเขาด้วย?

“แล้วก็นะ พวกเขาทำแบบนี้ก็เพื่อที่จะโยนความผิดให้ผม”

“ในสถานการณ์นี้ ทางที่ดีที่สุดคืออย่าทิ้งร่องรอยเอาไว้ อย่าให้ใครพบหลักฐานได้”

“ผลคือ ท่านอาจารย์กู่กลับใช้หนอนกู่พิษ ไม่รู้สึกว่ามันแปลกมาเลยเหรอ?”

หลี่เถียจุ่ยเกาๆ หัว “นี่ก็ต้องแปลกมาอยู่แล้ว”

“หรือว่าคนพวกนี้ยังมีเป้าหมายอย่างอื่นอีก?”

อู๋เซวี๋ยนมองหลินมั่ว “กลินกู่แท้นี่มีวิธีใช้อย่างอื่นอีกใช่มั้ย?”