หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1905

เซี่ยเชียนหาว “ฉันจพถามพวกเขาไปทำไม?”

หลี่เถียจุ่ยถามด้วยเสียงเย็นชา “ของพวกนี้ ตอนนั้นพวกเขาเฝ้าดูพวกเรารวบรวมอยู่”

“ฉันเชื่อว่าในมือของคนตระกูลเซี่ยพวกนั้นก็น่าจะมีของพวกนี้เหมือนกัน”

“ตอนนั้นที่พวกเราไป คนตระกูลเซี่ยของพวกนายก็อยู่ที่นั่นนานมาก พวกเขาน่าจะเก็บรวบรวมของจากที่นั่นไปไม่น้อย”

“ถ้าไม่เชื่อหลักฐานพวกนี้ นายก็เอาสิ่งที่พวกเขารวบรวมมาเปรียบเทียบกับทุกคนดูก็ได้”

เซี่ยเชียนหาวอ้าปากค้าง ไม่รู้จะตอบยังไงมาสักพักแล้ว จึงได้แต่มองเซี่ยเชียนซานอย่างช่วยไม่ได้

เซี่ยเชียนซานก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่อ ดังนั้นเขาจึงได้แต่พูดด้วยความโกรธ “เฮอะ ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าหลักฐานพวกนี้ พวกนายเคยวางไว้ที่นี่ล่วงหน้ารึเปล่า!”

หลี่เถียจุ่ยขมวดคิ้ว “เซี่ยเชียนซาน นายว่านี่มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”

“คนตระกูลเซี่ยอย่างพวกนายสืบหาที่เกิดเหตุมานานมากแล้ว ถ้าเราไปวางไว้ล่วงหน้า คิดว่าพวกเขาจะมองไม่ออกเหรอ?”

“ถ้านายพูดแบบนี้ ฉันก็พูดได้แค่ประโยคเดียว อยากเล่นงานใคร ก็ย่อมมีเหตุผลหรือหาข้ออ้างได้เสมอใช่มั้ย?”

“ถ้าตระกูลเซี่ยอย่างพวกนายมาเพื่อแก้แค้นเซี่ยซิงปัง งั้นก็มาตรวจสอบให้แน่ชัดกันก่อนเถอะ”

“ถ้าต้องการทำสิ่งอื่นภายใต้คำว่าการแก้แค้นเขา ก็ไม่จำเป็นต้องขอหลักฐานใดๆ จากฉันแล้วมั้ง!”

เซี่ยเชียนซานเปลี่ยนเป็นสีแดงหลังจากถูกหลี่เถียจุ่ยประณาม เขากลับไม่มีทางโต้แย้ง จึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ในตอนนี้ เซี่ยซิงกั๋วที่ยืนอยู่ข้างหลังก็พูดว่า “ถ้าฉันจำไม่ผิด หลินมั่วก็มีวิจัยเชิงลึกเกี่ยวกับแมลงพิษด้วยเหมือนกันนะ”

“เขามีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับผู้คนในเทือกเขาดินแดนแม้ว เพราะแบบนี้ก็เลยกลายเป็นศัตรูกับท่านอาจารย์กู่”

“จากความสามารถระดับหมอเทวดาของหลินมั่ว บวกกับความสัมพันธ์กับดินแดนแม้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะเพาะแมลงพิษด้วยตัวเอง”

“น้องหลี่ ลำพังแมลงพิษเพียงอย่างเดียวอาจพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของหลินมั่วไม่ได้”