หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1920

หลินมั่วพยักหน้า สิ่งที่อู๋เซวี๋ยนพูดนั้นคือสิ่งที่เขาคิดเหมือนกัน

"บนหลังของชายคนนั้นมีสิ่งของอะไรบางอย่างอยู่"

"ถ้าจะบอกว่ามันคือดาบ แต่มันมีส่วนโค้ง"

"นั้นจะบอกว่าเป็นว่ามีดก็ได้ แต่มันไม่บางเกินไปเหรอ"

หลินมั่วกล่าวอย่างสงสัย

อู๋เซวี๋ยนก็จ้องมองสิ่งนั้นเช่นกัน และกระซิบ "มันอาจเป็นดาบจีนทรงญี่ปุ่น"

หลินมั่วดวงตาโตขึ้นมาทันที "ดาบจีนทรงญี่ปุ่นงั้นเหรอ"

ดาบจีนทรงญี่ปุ่น เป็นอาวุธที่นินจาใช้กันทั่วไปในเกาะนินจา และมีลักษณะเป็นเช่นนี้จริงๆ

ความกว้างและยาวของดาบจีนทรงญี่ปุ่นนั้น จะมีขนาดแคบกว่าดาบทั่วไป และนี้เป็นลักษณะเด่นของดาบนั้นจริงๆ

ถ้านี่เป็นดาบจีนทรงญี่ปุ่นจริงๆ ก็สามารถเข้าใจอะไรต่างๆ มากมาย ได้หลายอย่าง

นินจาเก่งที่สุดในการลอบโจมตี และฝึกฝนเพื่อต่อสู้ของนินจา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการซ่อนตัว

นินจาสามารถซ่อนตัวในทุกสภาพแวดล้อม และกลมกลืนเข้ากับสภาพแวดล้อมโดยรอบ ทำให้ผู้อื่นมองไม่สามารถตรวจพบเจอ

แล้วย้อนกลับมามองคนนี้อีกครั้ง สถานการณ์ของเขาก็เป็นเช่นนั่น!

ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดจนเกือบจะกลืนไปกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ และคนส่วนใหญ่ไม่สามารถตรวจจับได้เว้นแต่จะมองดีๆ นี่ไม่ใช่การต่อสู้ของนินจางั้นเหรอ

หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะหายใจ ทันใดนั้น เขาก็จำบางสิ่งบางอย่างได้และกระซิบ "นี่... นี่อาจเป็นปรมาจารย์ที่จ้าวเทียนหยวนเชิญมาหรือเปล่า"

ก่อนหน้านี้ที่โรงแรมสือไต้ จ้าวเทียนหยวนเคยใช้การต่อสู้ของนินจาเพื่อหลบหนีจากเกาะนินจาด้วย

ในเวลานั้น หลินมั่วยังสงสัยว่า จ้าวเทียนหยวนมีความเกี่ยวข้องกับเกาะนินจา

และตอนนี้ จ้าวเทียนหยวนได้กลับมาที่เมืองอวิ๋นอันแล้ว และบังเอิญมีชายที่แข็งแกร่งอีกคนที่รู้จักการต่อสู้ของนินจา ไม่น่าจะมีความเกี่ยวข้องกันระหว่างทั้งสองคนใช่ไหม

อู๋เซวี๋ยน พยักหน้า "ควรจะเป็นเช่นนั้น"

หลินมั่ว "เธอก็คิดเหมือนกันเหรอ"

อู๋เซวี๋ยนโบกมือแล้วชี้ไปไกลๆ "เพราะเขาก็มาแล้ว!"

หลินมั่วมองไปในทิศทางที่จ้าวเทียนหยวนชี้ และเห็นชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจากความมืดที่อยู๋ระยะไกล

อาการบาดเจ็บของจ้าวเทียนหยวนฟื้นตัวได้มาก และดูเหมือนว่าเขาจะได้รับการรักษาโดยแพทย์ชื่อดัง

เขาเดินเข้าไปในสนาม และโบกมือให้ชายในความมืด

ชายในความมืดก็พยักหน้าในเขาเช่นกัน ดูเหมือนว่าเขาจะส่งสัญญาณให้ดำเนินการโดยตรง

จ้าวเทียนหยวนเดินไปที่หน้าต่างทันที พุ่งตัวกระโดด ทะลุหน้าต่างเข้าไป

ดวงตาของ หลินมั่วเบิกกว้างทันที จ้าวเทียนหยวนวางแผนที่จะขโมยเขาโดยตรงหรือไม่

อย่างไรก็ตาม หลินมั่ว ไม่ได้ดำเนินการใดๆ เขาและ อู๋เซวี๋ยน จ้องมองไปที่ศาลา และเฝ้าดูสถานการณ์ที่นั่น

ยังไม่ชัดเจนว่าคนในห้องนั้นเป็นท่านอาจารย์กู่ หรือไม่ จ้าวเทียนหยวนเข้ามาเช่นนี้ เพื่อเป็นผู้นำในการโจมตีพวกเขา!

ทั้งสองอยู่ห่างกันมาก แต่พวกเขายังคงสามารถได้ยินเสียง การต่อสู้ที่ดังมาจากข้างใน

เสียงนี้ดังรุนแรงเป็นพิเศษในคืนที่เงียบสงบ และทำให้สุนัขจำนวนมากที่อยู่รอบๆ เห่าออกมาทันที พร้อมกับคำบ่นด่าด้วยความโกรธของบางคน

การต่อสู้ในบ้านเกิดขึ้นได้ไม่นาน ก็มีชายคนหนึ่งจะวิ่งออกจากบ้านด้วยความตื่นตระหนก

จ้าวเทียนหยวนตามหลังมา และตะโกน "เป็นเขา อย่าปล่อยให้เขาหนีไป!"