หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1921

ห่างไกลออกไป หลินมั่วและอู๋เซวี๋ยน จู่ๆ ก็มีพลังขึ้นมาทันที!

เจ้าของบ้านหลังนี้คือท่านอาจารย์กู่จริงๆ งั้นเหรอ

ชายคนนั้นกระโดดออกมาจากความมืด ในพริบตา เขาก็วิ่งไปอยู่ต่อหน้าท่านอาจารย์กู่ และโบกมือตีเขา

ท่านอาจารย์กู่ ไม่สนใจใบหน้าของเขาในเวลานี้ เขากลิ้งตัวไปที่จุดนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกโจมตี จากนั้นกระโดดขึ้นและพ่นผงสีขาวจำนวนหนึ่งออกมา

ปฏิกิริยาของนินจาท่านนั้นค่อนข้างเร็ว เขาไม่กล้าแตะผงสีขาวเลย เขาถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วกระโดดขึ้นไปบนกำแพงทันที

ในเวลาเดียวกัน เขาก็หยิบผ้าสีดำผืนหนึ่งออกมาจากร่างของเขา และเขย่าอย่างแรงเพื่อป้องกันผงสีขาวทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้าเขา

ต่อมาจ้าวเทียนหยวนก็ตรงไปตรงมามากขึ้น เขาเพียงถอยกลับเข้าไปในบ้านแล้วปิดประตู

ผงสีขาวกระจัดกระจายไปทั่วพื้นดินและแปลงดอกไม้สองแปลงที่อยู่ใกล้ๆ ต้นไม้ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยผงสีขาว

หลังจากที่ผงสีขาวตกลงมา ต้นไม้ก็เริ่มเหี่ยวเฉาทันทีด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

ดวงตาของอู๋เซวี๋ยน เบิกกว้าง "นั้นคือหนอนกู่พิษ ชนิดไหนกัน"

หลินมั่วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก "นี่ไม่ใช่หนอนกู่พิษ แต่นี่คือพิษของหนอนกู่"

"พิษชนิดนี้จะกัดกร่อนผิวหนังเมื่อตกบนร่างกายซึ่งเป็นอันตรายอย่างยิ่ง"

"อย่างไรก็ตาม พิษชนิดนี้โจมตีโดยไม่เลือกหน้า แม้แต่คนที่ใช้พิษก็ไม่สามารถต้านทานพิษได้ ไม่มียาแก้พิษเลย"

"ดังนั้น โดยทั่วไปแล้วจะไม่มีใครใช้ยาพิษชนิดนี้เว้นแต่จะหมดหนทาง!"

ในเวลานี้อู๋เซวี๋ยน ยังเห็นอีกว่าหลังจากที่ ท่านอาจารย์กู่ โปรยผงสีขาวออกมาแล้ว มีผงสีขาวบางส่วนก็เปื้อนบนร่างกายของเขาเช่นกัน

เมื่อใดก็ตามที่ผิวหนังถูกสัมผัส ผิวก็เริ่มเปื่อยเน่าทันที

ท่านอาจารย์กู่ ตอบสนองเร็วมาก เขาหยิบกริชออกมาแล้วตัดผิวหนังที่เป็นแผลออกอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันไม่ให้แผลแพร่กระจาย

จากนั้นเขาก็หันหลังกลับ และเตรียมกระโดดออกไป

อย่างไรก็ตาม ชายชุดดำนำหน้าเขาไปหนึ่งก้าวและพุ่งตรงไปอยู่ตรงหน้าเขา

ชายชุดดำชักดาบจีนทรงญี่ปุ่นออกมา และแทงเข้าที่ศีรษะของเขา

ชายชุดดำนั้นไม่ได้อ่อนแอจริงๆ ท่านอาจารย์กู่ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยกแขนขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตี

ด้วยดาบเล่มเดียว มือซ้ายของท่านอาจารย์กู่ ก็ถูกตัดขาด