หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1933

ในขณะนั้นท่านอาจารย์กู่ ราวกับพบเจอหนทางช่วยชีวิต เขาตะโกนออกไปข้างนอกอย่างสุดพลัง

ในขนาดนั้นเอง อู๋เซวียนเองก็ตะโกนจากข้างนอกว่า "หลินมั่ว ระวัง!"

หลินมั่นนั้นอึ้งไป ทำไมอู๋เซวียนถึงให้เขาระวัง

ในตอนที่เขากำลังแปลกใจ อยู่ๆ ก็มีชายชุดดำคนหนึ่งกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง จากนั้นก็ปล่อยหมัดมาใส่เขาทันที

คนคนนี้มาอย่างกะทันหัน หลินมั่วงั้นไม่ทันจะได้ระวังตัว

ดีที่อู๋เซวียนร้องเตือน หลินมั่วถึงได้เฝ้าระวัง

ดังนั้นตอนที่คนคนนี้ออกหมัด หลินมั่วก็รีบกลิ้งไปอีกทางหนึ่ง เขาถึงได้หลบเลี่ยงไปยังเฉียดฉิว

เวลานั้นเองเขาก็เห็นคนคนนั้นได้ชัดเจน ชายชุดดำคนนั้น เป็นนินจาผู้เก่งกาจที่จ้าวเทียนหยวนในตอนนั้นนั่นเอง

เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์ของเขานั้นมันไม่ดีนัก

เมื่อกี้นั้นเขาตกหลุมพรางของท่านอาจารย์กู่ ถูกพิษกู่พวกนั้นร้ายล้อมตัว

ก็ถือว่าเขานั้นเด็ดขาดดี รีบตัดผิวหนังที่โดนพิษกู่ออกถึงได้รักษาชีวิตเขาไว้ได้ แต่ก็บาดเจ็บหนักเหมือนกัน

เขาบังคับให้หลินมั่วถอยไป แต่ก็ไม่ได้โจมตีหลินมั่ว แต่กลับไปที่ข้างตัวท่านอาจารย์กู่อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เอาขวดที่อยู่บนตัวเขาออกมาหลายขวดแล้วใส่เข้ากระเป๋า

แต่เขายังไม่หยุดเพียงเท่านั้น แต่กลับเริ่มค้นหาที่อื่นๆ บนตัวของท่านอาจารย์กู่ ดูท่าทางแล้วเหมือนจะเอาของบนตัวของท่านอาจารย์กู่ไปจนหมด!

สีหน้าของหลินมั่วเปลี่ยนไป นินจาคนนี้ ดูเหมือนจะแย่งเอาผลดอกมรณะไปนะ!

แม้ว่าตอนนั้นเขาเอาขวดจากตัวแทนของท่านอาจารย์กู่ไปแล้ว แต่เกิดเรื่องขึ้นมากมายขนาดนั้น เขาเองก็คงจะคาดเดาได้ว่าในขวดนั้นมันเป็นของปลอม ดังนั้นก็เลยกลับมา

เพียงแต่ว่านินจาคนนี้อยู่ที่นี่ ถ้าอย่างนั้นคนที่สู้กลับอู๋เซวียนที่ข้างนอกนั้นคือใคร

และในขนาดนั้นเอง ทางหน้าต่างอีกบานหนึ่งก็มีเสียงดังขึ้นมา มีคนสองคนพุ่งเข้ามา

หลินมั่วนั้นหันกลับไปแล้วก็เห็นอู๋เซวียนกับชายชุดดำอีกคนหนึ่ง

หลังจากที่สองคนนี้เข้ามาก็วิ่งมาทางท่านอาจารย์กู่พร้อมกัน

นินจาที่อยู่ทางนี้ก็ค้นตัวทางอาจารย์กู่เสร็จพอดี

เขาเก็บเอาขวดต่างๆ ทั้งหมดขึ้นมา จากนั้นก็กระโดดออกไปทางหน้าต่างแล้วหายสาบสูญไปในแสงยามราตรี

เขาในตอนนี้ก็ใกล้จะหมดพลังเต็มที

มองดูท่านอาจารย์กู่ที่นอนพิการอยู่ข้างๆ หลินมั่วกัดฟันแล้วเอาเข็มเงินออกมา

เขาฝังเข็มพวกนั้นไปที่จุดเส้นประสาทที่สำคัญบนตัวของท่านอาจารย์กู่

หลังจากที่ฝังเข็มพวกนั้นเข้าไป ท่านอาจารย์กู่ก็รู้สึกว่าพลังทั้งหมดบนตัวของเขานั้นราวกับถูกปล่อยออกไปตามเข็มจนหมด

และในขนาดนั้นเอง จุดเส้นประสาทภายในร่างกายของเขานั้นไม่รับรู้ถึงพลังภายในเลยแม้แต่น้อย

เขาถึงกับเบิกตาโตแล้วพูดเสียงสั่นว่า "แก... แกทำอะไรกับฉัน"

หลินมั่วพูดเสียงเยือกเย็นว่า "ฉันทำลายจุดเส้นประสาทของคุณหมดแล้ว!"

"จากนี้ไป คุณอย่าคิดที่จะฝึกพลังอีกเลย"

"ต่อให้ได้ดอกมรณะมา คุณเองก็ใช้ไม่ได้แล้ว!"

ท่านอาจารย์กู่นั้นอึ้งไปสักพัก จากนั้นเขาก็บ้าคลั่งขึ้นมาอย่างเสียสติ "หลินมั่ว!"