หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1935

ผู้ที่ฝึกฝนวิชาบู๊ บำเพ็ญกำลังภายใน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการบำเพ็ญจุดเส้นลมปราณ

ลมปราณนั้นเป็นหนทางแห่งกำลังภายใน การบำเพ็ญลมปราณนั้นราบรื่นมากเท่าใด กำลังภายในที่สามารถไหลผ่านไปได้นั้นก็ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่านั้น พลังเองก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ท่านอาจารย์กู่นั้นถูกปลดวิชาบู๊ไป ก็เพราะว่าลมปราณของเขานั้นถูกหลินมั่วปลดไป

แม้จะมีกำลังภายใน แต่กลับไม่มีหนทางให้กับกำลังภายใน กำลังภายในนี้ก็ไม่มีความหมายอะไร

แต่สถานการณ์ตอนนี้ของหลินมั่วกลับแตกต่างจากของท่านอาจารย์กู่

หลังจากที่เขากลืนกินดอกมรณะ เท่ากับว่าพลังทั้งหมดของเซี่ยซิงปังได้ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาทั้งหมด

แต่ว่าลมปราณของเขานั้นไม่แข็งแกร่งมากพอ พนันนี้เมื่อไหร่เข้าสู่ลมปราณของเขา ก็จะทำให้ลมปราณของเขานั้นแตกกระจายและเสียชีวิตในที่สุด

ต่อให้ไม่ตายมีชีวิตอยู่รอดมาได้ แต่ครึ่งค่อนชีวิตหลังของเขานั้นก็จะเหมือนกับคนพิการ!

วิธีนี้ของท่านอาจารย์กู่ช่างโหดร้ายอำมหิตที่สุด

เขารู้ว่าตนเองนั้นถูกปลดแล้วใช้ดอกมรณะไม่ได้ ก็ให้หลินมั่วกลืนกินดอกมรณะนี่ซะ

ของอะไรที่เขานั้นไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวังว่าจะได้ไปเลย

และที่สำคัญคือสามารถใช้ดอกมรณะฆ่าหลินมั่ว นี่มันยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริงๆ!

ท่านอาจารย์กู่นอนอยู่ที่มุมกำแพง ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยเลือด แต่ก็ยังคงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "หาคนตายไปด้วยกัน!"

"คุ้มแล้ว! มันคุ้มค่าแล้ว!"

จ้าวเทียนอิงพยุงหลินมั่วขึ้นมาแล้วพูดอย่างร้อนรนว่า "หมอเทวดาหลิน คุณเป็นยังไงบ้าง"

สีหน้าของหลินมั่วนั้นบูดเบี้ยว ดูแล้วเหมือนทรมานอย่างมาก

หลังที่ผลดอกมรณะเข้าท้องแล้ว มันก็ย่อยสะลายอย่างรวดเร็ว

หลินมั่วรู้สึกว่าบริเวณท้องน้อยของตนเองนั้นมีพลังบางอย่างรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว ความแข็งแกร่งของพลังนี้มันแทบจะระเบิดออกมาจากจุดเลือดลมของเขา!

ตอนนี้หลินมั่วเองก็ไม่มีเวลาจะไปสนใจท่านอาจารย์กู่แล้ว เขารีบร้องว่า "หัวหน้าตระกูลจ้าว เอาเข็มเงินมา!"

จ้าวเทียนอิงรีบเอาถุงเข็มเงินออกมา

หลินมั่วบอกจุดฝังเข็มหลายจุดแล้วให้จ้าวเทียนอิงเอาเข็มเงินพวกนั้นฝังตามจุด