หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 194

ตรงประตูโถงทางเดินมีสาวในชุดพนักงานต้อนรับอีกสองสามคน

สาวๆที่นี่แต่ละคนสวยๆทั้งนั้น

สูงไม่ต่ำกว่า 1.75 เมตร รูปร่างหน้าตาระดับดาวมหาลัย

ที่สำคัญที่สุดคือหญิงสาวเหล่านี้ล้วนมีการศึกษาที่สูง ขั้นต่ำคือระดับปริญญาตรี

นอกจากนี้ยังได้รับการคัดเลือกอย่างพิถีพิถันจากสิบครอบครัวมหาอำนาจเพื่อมาเป็นพนังงานต้อนรับของงานอวิ๋นติ่งค็อกเทล

ดูเหมือนว่าซ่งจื่อหลานได้อธิบายกับคนด้านล่างไว้ว่าหลินมั่วจะมา

หลังจากที่หลินมั่วบอกชื่อของตัวเองแล้ว พนักงานก็นำพวกเธอเข้าสู่งานค็อกเทล

ตอนนี้ในห้องโถงมีคนอยู่ไม่น้อย ทุกคนล้วนแต่งตัวสวยหรู

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยนำเงินเก็บของครอบครัวมาซื้อชุดแต่ดูเหมือนว่าจะมีระดับต่ำสำหรับที่นี่ ซึ่งเทียบไม่ได้กับคนอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง

แต่ทว่านี่ก็ทำให้สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยรู้สึกตื่นเต้น นี่สามารถเน้นย้ำระดับของงานเลี้ยงค็อกเทล

“ดูสิ คนที่อยู่ตรงนั้นคือซีอีโอของกวงฮวากรุ๊ป ผู้อาวุโสของบ้านเราไปเยี่ยมเชาหลายสิบครั้งแล้ว ในที่สุดเราก็ได้เจอเขา” สวี่เจี้ยนกงกล่าวด้วยเสียงเบาๆ

“ดูสิ นั้นหลี่จงหลาน อยู่ในอันดับที่เจ็ดจากสิบคนที่รวยที่สุดในเมืองก่วงหยาง เป็นคนมีอิทธิพลจริงๆ” ฟังฮุ่ยพูดอย่างตื่นเต้น

“คนตรงนั้น ซีอีโอของว่านฟางกรุ๊ป...”

“ดูคนนั้น ดาราระดับหลี่ฟางฟางเลย...”

ทั้งคู่อุทานไม่หยุด ราวกับบ้านนอกเข้ากรุง ทุกอย่างดูละลานตาไปหมด

ใครก็ตามในที่นี้ ล้วนเป็นคนที่แต่ก่อนพวกเขาหวังอยากจะเจอ

ตอนนี้ทุกคนล้วนอยู่ในงานเลี้ยงค็อกเทล

ไม่แปลกใจเลยที่สวี่เจี้ยนกงพยายามนับสิบปีเพื่อที่จะได้เข้ามาในอวิ๋นติ่งค็อกเทลนี้

นี่มันช่างเป็นที่ที่บ่งบอกถึงสถานะจริงๆ!

ที่แห่งนี้ไม่มีใครรู้จักพวกเขา ดังนั้นหลังจากเข้างานมาแล้วจึงไม่มีคนเข้ามาคุยด้วย

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยต้องการพูดคุยกับแขกคนอื่นๆ แต่พวกเขากังวลใจและไม่กล้าพูดคุยเนื่องจากมีความต่างชั้นมากเกินไป

หลินมั่วนั้นค่อนข้างสบาย เธอและหนานป้าเทียนสามารถพูดคุยและหัวเราะด้วยกันได้

คนเหล่านี้มีสถานะเท่าหนานป้าเทียนหรือไม่นะ

ฟังฮุ่ยรู้สึกอิจฉาพลางเหลือบมองไปยังหลินมั่ว “ดูสิ หลินมั่ว”

“คนเหล่านี้เป็นคนใหญ่คนโต เป็นคนชนชั้นสูงตัวจริง”

“แค่คนเดียวก็แข็งแกร่งกว่าเพื่อนของแกรวมกันสามสี่คนเสียอีก!”

“ถ้าไปทำความมรู้จักสักคน ไม่ว่าคนไหน แกจะได้รับผลประโยชน์ไปตลอดชีวิตแน่”

สวี่ปั้นซย่ารู้สึกขุ่นเคืองอย่างอดไม่ได้ “แม่ แม่จะไปยุ่งเกี่ยวกับหลินมั่วไปเสียทุกเรื่องได้อย่างไร”

สวี่เจี้ยนกงจองเขม็ง “ทำไม สิ่งที่แม่แกพูดมันผิดตรงไหน”

“เดิมทีแล้วมันก็เป็นแบบนี้แหละ!”

“ดูคนเหล่านั้นที่หลินมั่วไปผูกมิตรด้วยสิ พวกเขาเป็นใคร!”

“ทั้งเติ้งจวิน ทั้งเหลาหู่ ทั้งจ้าวเฉียนหยวน ทั้งหมดนี้เพื่ออะไร”

“ถ้ามีความคิดสักหน่อย ไปทำความรู้จักกับคนพวกนั้นสักนิด บริษัทของเราจะพัฒนาได้ดี”

สวี่ปั้นซย่าพูด “พ่อ ฉันรู้สึกว่าพวกเขาดีมาก”

“เติ้งจวินและเหลาหู่บริหารบริษัทอย่างดีและทำกำไรได้มากมาย”

“ยังมีครอบครัวของพี่ใหญ่จ้าว พวกเขาก็ดีต่อเรามาก”

ฟังฮุ่ยทำหน้าบูด “ไร้สาระ”

“นั้นมันเพราะคุณเป็นซีอีโอของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ พวกเขาเลยมาประจบคุณ”

“จำได้ว่าลูกสาวบุญธรรมเป็นซีอีโอก็ให้สร้อยข้อมือเพียง 2-3 หมื่นหยวน เขากลายเป็นคนไม่มีราคาแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าแบบเหยียดๆ

สวี่ปั้นซย่าพยายามที่จะแก้ต่าง แต่ก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา “ผู้อาวุโสจ้าวมาถึงแล้ว”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ทุกคนในห้องโถงก็ไปรวมตัวกันที่ปากทางเข้าราวกับรอต้อนรับใครบางคน

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยต่างก็ประหลาดใจ “ผู้อาวุโสจ้าวหรอ”

“เธอเป็นผู้ทรงอิทธิพลมาก เหล่าคนใหญ่คนโตเหล่านั้นกำลังรอรับเธอ?”

ภายใต้สายตาของทุกคน แม่ของจ้าวเฉียนหยวนและผู้อาวุโสจ้าวเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม