หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1985

หนูขาวค่อยๆ ปีนขึ้นไปบนตัวของเพื่อนหนูที่กลายเป็นสีม่วง

แต่เมื่อสัมผัสได้ถึงอันตรายหลังจากที่เข้าไปใกล้มันก็รีบถอยหลังและออกจากกรง

“หมอเทวดาหลิน หรือว่านี่คือยาฟื้นคืนชีพในตำนาน?”

จิวซานเหิงซิ่นเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้นขณะที่มองดูหนูขาวบนโต๊ะ

เมื่อเทียบกับผลแพ้ชนะแล้ว เขากลับสนใจยาฟื้นคืนชีพนี้มากกว่า

เขาจำสมุนไพรที่หลินมั่วเลือกได้ทุกอย่าง

แม้ว่าวิธีและปริมาณจะถูกหลินมั่วปิดบัง

แต่ตามลักษณะของสมุนไพรทั้งสิบหกชนิด เขาสามารถยืนยันได้อย่างชัดเจนว่าสมุนไพรเหล่านี้เพียงอย่างเดียวไม่สามารถให้เกิดผลนี้ได้

เว้นแต่จะมีการเติมยาตัวอื่นๆ ลงไป

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ดวงตาของเขาก็ร้อนขึ้น

หากเขาได้ครองรองยาฟื้นคืนชีพ

ตระกูลจิวซาน อย่าว่าแต่ประเทศวากุโกเลย คงไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเขาที่จะกลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของโลก

ไม่คาดคิดว่ามณฑลเล็กๆ อย่างมณฑลกว่างและซูจะมียาวิเศษเช่นนี้จริงๆ

เมื่อเขามองไปที่หลินมั่วอีกครั้ง ความดูถูกที่เขาเคยมีในดวงตาก็หายไป

สายตาที่ละโมบนั้นถูกหลินมั่วมองเห็น

“อย่าคิดไปเลย ยานี้ใช้ได้กับสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กเท่านั้น”

“หากใช้พิษกับสิ่งมีชีวิตอื่น พวกมันจะตายทันที”

“คุณจิวซาน เรามาตัดสินผู้ชนะกันก่อน!”

ได้ยินคำพูดของหลินมั่ว จิวซานเหิงซิ่นถึงได้รู้สึกสงบขึ้น

สถานการณ์เป็นไปตามที่หลินมั่วพูด การประลองรอบที่สองก็สามารถรู้ผลแพ้ชนะได้

การประลองรอบแรก หากตัดสินจากพิษของยา กวาเถียนเจี๋ยซื่อย่อมเป็นผู้ชนะ

แต่หากตัดสินจากความเข้าใจในสรรพคุณทางยาและการผสมผสานระหว่างการเตรียมการและการใช้ หลินมั่วก็เหนือกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

หากเป็นส่วนตัว เขาก็คงจะตัดสินว่าลูกศิษย์ของเขาเป็นผู้ชนะ

แต่อู๋เสวียนที่อยู่ตรงข้ามล่ะ จะว่าอะไรหรือไม่?

ระหว่างที่กำลังลังเล กวาเถียนเจี๋ยซื่อก็เอ่ยขึ้นมา

“อาจารย์ ไม่ต้องเกรงใจ ให้เขาชนะการประลองรอบนี้จะเป็นอะไรไป”

“เส้นลมปราณของหลินมั่วถูกทำลายไปแล้ว ฝึกไปก็ไร้ประโยชน์”

“ผมจะจัดการมันในการประลองรอบที่สอง”

“ใครที่กล้ามาดูถูกประเทศของเรา ผมจะกำจัดมันให้สิ้นซาก”