หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1986

เถาวัลย์เจ็ดก้าว ตามชื่อของมัน หากเผลอโดนน้ำที่หยดออกมาจากต้นของมันโดยไม่ตั้งใจ

ภายในเจ็ดก้าวก็จะตายทันที

แม้ว่าจะมีการพูดเกินจริง แต่ก็ยังแสดงให้เห็นว่านี่เป็นพืชที่มีพิษร้ายแรง

แน่นอนว่าสำหรับคนธรรมดา

แต่กับปรมาจารย์ด้านการสร้างพิษอย่างกวาเถียนเจี๋ยซื่อ สามารถหาวิธีถอนพิษได้ภายในเวลาไม่กี่นาที

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เลือกที่จะถอนพิษในทันที

แต่ค่อยๆ ซึมซับสรรพคุณของสมุนไพรอื่นๆ

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลินมั่วก็พูดไม่ออก

คงไม่ได้คิดว่าสมุนไพรสิบห้าชนิดของเขาเป็นยาเสริมกำลังหรอกใช่ไหม

"น้ำเถาวัลย์เจ็ดก้าวที่ฉันเตรียมไว้จะทิ้งผลที่ตามมาหากไม่ได้รับการถอนพิษในทันที”

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงสิ่งที่เขาคิดอยู่

อาจารย์และลูกศิษย์นั่นไม่ใช่คนดีตั้งแต่แรก

กวาเถียนเจี๋ยซื่อรู้ดีว่าการฝึกฝนของเขาสูญเปล่า แต่เขายังคงใช้การแข่งขันนี้เพื่อทดสอบพิษด้วยร่างกายของเขาเอง

หากไม่สามารถล้างพิษได้ภายในระยะเวลาอันสั้น อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้

หากอีกฝ่ายไม่มีความเมตตา หลินมั่วต้องการความยุติธรรมแบบไหน

จิวซานเหิงซิ่น อยากจะสัมผัสสรรพคุณของเถาวัลย์เจ็ดก้าว ดังนั้นจึงให้ลูกศิษย์ของเขาได้ทดลอง

ฆ่าให้ตาย!

ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ยานี้ใช้ได้กับสัตว์ตัวเล็ก และเป็นเพียงการแกล้งตายเท่านั้น

หลินมั่วไม่ใช่พระเจ้า แล้วเขาจะปรุงยาที่สามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้อย่างไร

อีกฝั่งกำลังถอนพิษ

อีกฝั่งหนึ่งเชื่อว่าเป็นความจริง สองอาจารย์ศิษย์ยังเต็มไปด้วยความมั่นใจในตนเอง และยังคงศึกษาเรื่องสรรพคุณ

“เป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไรบ้าง”

เมื่อมองดูลูกศิษย์ของเขา จิวซานเหิงซิ่นก็ถามอย่างคาดหวัง

ในเวลาเดียวกัน เขาก็เตรียมพร้อม หากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับกวาเถียนเจี๋ยซื่อ เขาจะสามารถช่วยเหลือได้โดยเร็วที่สุด

“ผมไม่ได้สังเกตเห็นความเป็นพิษใดๆ มันเป็นเหมือนยาเสริมกำลังมากกว่า”

เมื่อรู้สึกถึงประสิทธิภาพของเถาวัลย์เจ็ดก้าวในร่างกายของเขา กวาเถียนเจี๋ยซื่อก็ขมวดคิ้ว

แต่จิวซานเหิงซิ่นไม่ยอมแพ้ เขายื่นมือออกไปจับข้อมือของลูกศิษย์ แตะนิ้วเข้าหากัน ตรวจชีพจร