หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2001

“ลืมไปแล้วเหรอ อาจารย์เป็นคนถ่ายทอดวิชาวางพิษให้เธอ

ศิษย์เอย หลับให้สบายนะ”

ฮาโตยามะ สึเนโนบุเช็ดรอยนิ้วมือบนโทรศัพท์ และนำกลับไปวางที่เดิม

หลังจากที่สีหน้ากลับมาสู่ความโศกเศร้า เขาถึงลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป

และในวินาทีที่เดินมาถึงห้องโถง

เซี่ยเชียนซานก็ได้แสดงเจตนารมณ์การมาอย่างชัดเจนกับตัวแทนประเทศทั้งหลาย

ทราบว่าการแข่งขันยอดหมอเทวดาใกล้จะเริ่มขึ้น

ฮาโตยามะ สึเนโนบุปฏิเสธแผนการของสหายวงการเดียวกัน และแสดงทัศนคติว่าจะอยู่จัดการเรื่องของศิษย์

เมื่อปลอบใจเสร็จ เซี่ยเชียนซานก็จากไปอย่างเร่งรีบ

และคนอื่นๆ ก็เริ่มเตรียมการแข่งขันยอดหมอเทวดาหวาซย่า

...

ภาพตัดเป็นสองฉาก

หลังจากจัดการความวุ่นวายที่เกิดจากยาแลกอายุ

เวลาการแข่งขันยอดหมอเทวดาก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

ทางฝั่งหลินมั่วก็เก็บสัมภาระเสร็จเรียบร้อย เตรียมออกเดินทางไปเข้าร่วมการแข่งขัน

รุ่งเช้าที่สดใสมาพร้อมกับความหนาวอันเยือกเย็น

ตามเสียงที่ดังสนั่น รถเอสยูวีจำนวนนับสิบคันแล่นออกมาจากคฤหาสน์ของหลินมั่ว

บนตัวรถติดสัญลักษณ์ราชาตอนใต้ที่ทรงอิทธิพล

ขณะที่รถขับออกนอกเขตแดนมณฑลซู บนตึกสูงใหญ่ มีเงาคนกำลังจรดมองทุกเหตุการณ์อย่างเงียบๆ

และด้านหลังของเขา หญิงชุดดำหลังจากที่ลังเลอยู่นาน

สุดท้ายก็เอ่ยขึ้น

“อู่เยี่ย ให้ฉันตามไปไหม”

เซวียอู่เยี่ยส่ายหน้าไม่เห็นด้วย

“ทางฝั่งขบวนรถ ฉันมีแผนการอื่น”

“มีเซวียหลังปกป้องอยู่ ไม่ต้องเป็นห่วงความปลอดภัยของเสี่ยวเต๋อ”

ได้ยินชื่อเซวียหลัง หญิงชุดดำก็พยักหน้า และไม่พูดอะไรต่อ

แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ จริงๆ แล้วเซวียอู่เยี่ยมีความกังวลใจเล็กน้อย

แค่ไม่พูดออกมาเท่านั้น

สายตากลับมาจรดที่ขบวนรถอีกครั้ง

“หยุดรถ หยุดรถ ! ”

เสียงดังส่งผ่านโทรโข่งไปยังทั้งขบวนรถ

ประตูรถเปิดออก หวังเพ๋ยเต๋อกำเข็มขัดกางเกงด้วยความใจร้อน จากนั้นมุดเข้าไปในป่าข้างทาง

“พระเจ้า ก็แค่หมอธรรมดาจากก่วงหยางไม่ใช่เหรอ

ยังต้องให้คุณชายหวังติดตาม น่าโกรธชะมัด”

ในขณะที่โทรโข่งสื่อสารในขบวนรถมีเสียงหัวหน้าทีมดังขึ้น

เหล่าพนักงานคุ้มครองความปลอดภัยที่ติดตามมา ก็ควักอาวุธของตัวเองออกมาทันที

เวลานี้เอง รถบรรทุกก็ขับมายังกลางถนน

จากนั้นเหยียบเบรก และสกัดกั้นขบวนรถ

“หมายเลขเจ็ด หมายเลขเก้า ปกป้องคุณชายหวังให้ดี

คนที่เหลือตามฉันลงมา เราไปประลองกับอีกฝ่ายสักหน่อย”

ตามเสียงคำสั่ง คนที่ถูกขานชื่อก็ลงมือปฏิบัติทันที

ในขณะเดียวกัน ประตูรถบรรทุกคอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ก็เปิดออก ฝูงเงาคนจำนวนมากถาโถมเข้ามา

เพียงพริบตา ขบวนรถถูกคนนับร้อยล้อมรอบ

“ไม่ทราบว่าคนตรงข้ามนี้คือใคร”

พี่เซอเอ่ยถาม

อีกฝ่ายไม่ตอบ เขาถามอีกครั้ง

“ทุกท่าน รู้หรือไม่ว่าเราคือคนของเซวียอู่เยี่ยราชาตอนใต้

พวกแกเบื่อโลกแล้วใช่ไหม

กล้าขวางขบวนรถของพวกเรา ! ”

จนถึงตอนนี้ อีกฝ่ายยังคงไม่มีปฏิกิริยา