ยุคที่การแพทย์รุ่งเรือง
หมอเทวดานับไม่ถ้วนก็ผุดออกมาเป็นจำนวนมากอย่างต่อเนื่อง
สิ่งที่ควบคู่กันไปก็คือ โรครักษายากที่เยอะขึ้นเรื่อยๆ ก็ค่อยๆ ถูกแก้ไข
ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ โรคมะเร็งยังคงเป็นโรคที่ยังไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ทำให้เหล่าหมอเทวดาทุกคนหมดหนทาง
แต่มีคนหนึ่งสามารถแก้ปัญหาโรคมะเร็งได้ นั่นเป็นการช่วยชีวิตคนนับล้าน สิบล้าน จนถึงร้อยล้านชีวิต
และยาฟื้นฟูในมือของหลินมั่ว ไม่เพียงแต่รักษาโรคมะเร็งสามชนิด แต่ยังมีผลทำให้สุขภาพแข็งแรงด้วย
ยาวิเศษแบบนี้ จะไม่ทำให้คนใจเต้นได้ยังไง
ตามที่คนผู้มีความทะเยอทะยานเคยประมาณการคร่าวๆ ขอเพียงส่งยาฟื้นฟูออกสู่ท้องตลาด
ผลกำไรที่ได้มา อาจบรรลุถึงแสนล้านอย่างง่ายดาย บวกกับการตกตะกอนของเวลา ทะลุหมื่นล้านล้วนไม่ใช่ความฝัน
นี่เป็นเหตุผลที่กองกำลังจำนวนมากอยากได้ยาฟื้นฟู
แต่กำไรมหาศาลเช่นนี้ สำหรับหลินมั่วแล้ว มันเฉยๆ มาก
เพราะว่าในสมองของเขา ยังมียาดีมากมายที่ยังไม่ได้ออกวางตลาด
ขอเพียงมีวัตถุดิบครบถ้วน เขาก็สามารถกลั่นยาที่ประสิทธิผลเหนือกว่ายาฟื้นฟูหลายสิบเท่าออกมาได้
และสาเหตุที่ไม่ได้ปรุงพวกมันออกมา
ด้านหนึ่งก็เพราะวัตถุดิบไม่เพียงพอ และที่สำคัญกว่านั้นก็เพราะว่าศักยภาพไม่เพียงพอ
เหมือนกับยาฟื้นฟู
แค่ยาเม็ดนี้ ก็ทำให้เขาซ่อนอยู่ที่แดนใต้ ไม่สามารถก้าวออกมาจากหกมณฑลแม้แต่ครึ่งก้าว
ยาอื่นๆ ที่ประสิทธิผลวิเศษกว่านี้ ก็ไม่จำเป็นต้องพูดถึงแล้ว
ดังนั้นเขาจึงรอโอกาสนี้มาโดยตลอด โอกาสที่ทำให้หลินมั่วพัฒนาได้อย่างสบายใจ
ในที่สุดโอกาสนี้ก็มาถึงแล้ว การแข่งขันยอดหมอเทวดาหวาซย่า
หลินมั่วมีความมั่นใจและมีศักยภาพที่จะชนะการแข่งขันได้
ด้วยชื่อเสียงหมอเทวดาอันดับหนึ่ง เขาสามารถกลายเป็นบุคคลล้ำค่าในวงการแพทย์ของหวาซย่า
ถึงเวลานั้น ด้วยคุณค่าบางประการ เขาก็จะมัดเข้าด้วยกันกับทั้งหวาซย่า
หากมีกองกำลังคิดจะใช้ประโยชน์จากหลินมั่ว เช่นนั้นของที่ต้องแลกอาจจะไม่ใช่สิ่งที่พวกเขารับไหวแล้ว
และอีกด้านหนึ่งก็คือ ใครจะรับประกันได้ว่าตัวเองจะไม่ป่วย หรือบาดเจ็บไปได้ตลอดชีวิต
หากเจอกับโรครักษายาก หมอเทวดาที่ฝีมือเยี่ยมกว่าใครก็จะเป็นชีวิตที่สอง
บังเอิญว่าหลินมั่วมีทักษะแพทย์ที่ยอดเยี่ยมกว่าใครอยู่พอดี ต่อให้ก้าวไปในประตูผีครึ่งก้าวแล้ว เขาก็สามารถดึงกลับมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...