หลินมั่วยักไหล่อย่างไม่แคร์
ราชสีห์จะสนใจคำพูดเยาะเย้ยถากถางของมดได้อย่างไร
“คุณเสวี่ยเหลียน อีกครู่หนึ่งคุณไป๋จะต้องฝังเข็มที่แผ่นหลัง ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”
จากการวินิจฉัยจากชีพจร หลินมั่วตัดสิว่าสาเหตุที่แท้จริงของอาการป่วยของไป๋รั่วหรงน่าจะอยู่ที่ปอด
แต่หากจะสั่งจ่ายยาให้ถูกวิธีก็ต้องฝังเข็มเพื่อยืนยันอีกครั้ง
เนื่องจากกังวลเรื่องความแตกต่างระหว่างชายหญิง การฝังเข็มที่แผ่นหลังจึงต้องปล่อยให้นักปราชญ์หญิงตุนหวงเป็นคนจัดการ
หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ แน่นอนว่าเธอไม่ปฏิเสธคำขอของหลินมั่ว
“เดี๋ยวเราจะฝังเข็มที่จุดซินชู (หัวใจ) เส้นลมปราณตู จุดเฟ่ยซู (ปอด) ... รวมทั้งหมดสิบหกจุดตามลำดับ”
เมื่อฟังหลินมั่วอธิบายวิธีการฝังเข็มเสร็จ
เธอก็พาไป๋รั่วหรงเข้าไปในห้อง
หลังจากผ่านไปไม่นาน ขณะที่กำลังฝังเข็มที่จุดเฟ่ยซูอยู่นั้น
จู่ๆ เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของไป๋รั่วหรงก็ดังขึ้นในห้องนั้น
“เจ็บก็จริง แต่ถ้าคุณบุกเข้าไปตอนนี้จนส่งผลต่อการรักษาของนักปราชญ์
แล้วมีอะไรเกิดขึ้นคุณจะรับผิดชอบไหวไหม”
หลินมั่วห้ามไป๋เฉี่ยนเอ๋อร์ที่จะเข้าไปในห้องพร้อมกับน้ำเสียงเย็นชา
แม้ว่าเธอจะไม่พอใจท่าทีของหลินมั่ว แต่คนที่รักษาไป๋รั่วหรงอยู่ในตอนนี้คือนักปราชญ์หญิงตุนหวง
หากบุกเข้าไปโดยพลการ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องกระทบต่อการรักษาเลย อีกฝ่ายคงจะโกรธเพราะท่าทางไม่ไว้วางใจอย่างแน่นอน
เมื่อคิดดังนั้น เธอจึงหันกลับมามองหลินมั่วด้วยความไม่พอใจ
ก่อนจะกลับไปนั่งที่เดิม
ประตูถูกเปิดออกหลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง
“เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ โรคในปอดส่งผลกับเส้นเลือดแดง
นั่นเป็นสาเหตุทำให้อาการป่วยกำเริบเวลาเหนื่อยหรือกลั้นหายใจ
ไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับหลอดเลือดโดยตรงหรอกค่ะ”
ขณะที่พูดนักปราชญ์หญิงตุนหวงก็มองไปที่ต้วนเจินด้วยความดูถูกอีกครั้ง
ชื่อของนักต้มตุ๋นได้รับการพิสูจน์แล้ว!
ในอีกด้านหนึ่ง ทันทีที่ไป๋เฉี่ยนเอ๋อร์เห็นนักปราชญ์หญิงตุนหวงเดินออกมา เธอก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องด้วยความรวดเร็ว
“หรงหรง เธอเป็นยังไงบ้าง รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม
เสียงร้องเมื่อกี้ทำฉันกลัวแทบตาย”
แม้ว่าไป๋เฉี่ยนเอ๋อร์จะมีบุคลิกเกรี้ยวกราดเล็กน้อย แต่ความรักที่เขามีต่อเธอนั้นจริงใจเป็นอย่างมาก
เธอลูบหน้าอีกฝ่ายเบาๆ
ไป๋รั่วหรงตอบกลับด้วยความดีใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...