สีหน้าของไป๋เฉียนเอ๋อร์เปลี่ยนไปทันที เมื่อรู้ว่าหลินมั่วไม่มีใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์
“ตัวแทนจากเขตแดนใต้?เขตแดนใต้ไม่มีคนอื่นแล้วหรือไง
ทำไมคนที่ไม่มีใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์ถึงได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการแข่งขันยอดหมอเทวดา
หรือว่าจริงๆ แล้วคุณคือตัวปลอม”
เมื่อไป่หรงรั่วเห็นพฤติกรรมของเพื่อนสาวคนสนิทจึงรีบดึงชายเสื้อทันที
“เฉียนเอ๋อร์ คุณหลินมั่วแค่หวังดีน่ะ เลิกพูดแบบนี้ได้แล้ว”
ไป๋เฉียนเอ๋อก้มลงพร้อมกับยิ้ม
“หรงหรง ฉันจะบอกเธอให้นะว่าคนพวกนี้น่ะแค่อยากได้เงิน
ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังอ่อนแอ ถ้าถูกหมอต้มตุ๋นวินิจฉัยโรคผิดผิด มันจะเป็นปัญหาใหญ่นะ”
จากนั้นเธอรีบเปลี่ยนหัวข้อพูดคุยไปที่ต้วนเจิน โดยไม่สนใจไป๋รั่วหรงที่กำลังห้ามเลยแม้แต่น้อย
“คุณหมอต้วน คุดูเหมือนว่าหุยชุนถุงต้องมีกลไกการตรวจสอบที่ดีกว่านี้นะคะ
ไม่งั้นแมวหรือสุนัขแอบเข้ามาได้จะทำให้เมืองจิงต้องขายขี้หน้า”
แน่นอนว่าต้วนเจิ้นยินดีที่จะแบกรับความรับผิดชอบในครั้งนี้
เขาอิจฉาหลินมั่วอยู่แต่เดิม บวกกับอีกฝ่ายมองว่าการวินิจฉัยของเขาไม่มีประโยชน์
นั่นทำให้ตอนนี้เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
ก่อนจะตอบอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงน่ากลัว
“คุณไป๋เฉียนเอ๋อร์ อย่าพูดแบบนั้นสิครับ
ยังไงพวกเขาก็มีจดหมายรับรองจากราชาแห่งเขตแดนใต้ ดังนั้นคงจะเป็นตัวปลอมไม่ได้หรอกครับ”
ประโยคนั้นมีความหมายอีกนัยหนึ่ง ในเมื่อไม่ใช่ตัวปลอม นั่นแปลว่าต้วนเจินเองก็เห็นด้วยกับคำกล่าวที่ว่าเขตแดนใต้ไม่มีคนมีฝีมือแล้วจริงๆ
ตอนนั้นเองสีหน้าของนักปราชญ์หญิงตุนหวงเปลี่ยนเป็นมืดมน
ไปๆ มาๆ เธอกลับถูกด่ารวมเข้าไปด้วยกันเสียแล้ว
ตั้งแต่ครั้งแรกเขาได้พบกับเสวี่ยเหลียน ก็ถูกดึงดูดด้วยความงามอันน่าทึ่ง
ทว่าเธอคือนักปราชญ์หญิงตุนหวง อัจฉริยะในรอบศตวรรษแห่งตุนหวง
แม้ว่าอยากจะเอื้มมือเด็ดดอกฟ้ามากขนาดไหน เขาก็ไม่มีความกล้าที่จะทำ
ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว เมื่อมองดูใบหน้าของเสวี่ยเหลียน เขาคิดว่าเธอกำลังถูกหลินมั่วหลอกจึงรู้สึกไม่พอใจ
“คุณเสวี่ยเหลียน ตอนนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว แต่สุภาษิตที่ว่ารู้หน้าไม่รู้ใจยังใช้ได้เสมอ
บางคนภายนอกดูเหมือนกับสุนัข
แต่ที่จริงแล้วไม่รู้ว่าในใจสกปรกมากแค่ไหน
อีกอย่างเขาใช้เส้นสายในการแอบอ้างเป็นหมอเมวดาอยู่ประจำ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...