หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2091

ซ่งจื่อหลานคาดไม่ถึงเลยว่าที่หลินมั่วบอกว่าจะเลี้ยงข้าวกลับกลายเป็นการลงมือทำอาหารด้วยตัวเองที่บ้านเช่นนี้ และที่น่าเหลือเชื่อไปกว่านั้นก็คือเขาให้เธอออกไปซื้อกับข้าวด้วยกันกับเขา

ระหว่างทางกลับที่พักอยู่ ๆ หลินมั่วก็เอ่ยถามขึ้นมากะทันหัน

“สถานการณ์ชายแดนทางใต้ตอนนี้ยังปกติดีอยู่ใช่หรือเปล่า?”

“ทุกอย่างเรียบร้อยดี ทรัพย์สินในนามของคุณมีภรรยาคุณคอยจัดการดูให้ชั่วคราว อีกทั้งยังได้รับการช่วยเหลือจากสิบตระกูลหลักในมณฑลก่วงซูด้วยทั้งหมดพัฒนาไปได้ดีมาก นอกจากนี้ ยาฟื้นฟูในตอนนี้มีนายท่านห้าค่อยรับผิดชอบทั้งหมด ห่วงโซ่อุตสาหกรรมค่อย ๆ เติบโตเต็มที่ขึ้น”

“...”

ขณะที่เดินอยู่ซ่งจื่อหลานก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในสองมณฑลของก่วงซูคร่าว ๆ ให้กับหลินมั่วฟัง

“คุณนะ อยู่ที่นี่คนเดียวก็ต้องดูแลตัวเองให้ดี ๆ หากคุณกล้าทำตัวเจ้าชู้ ฉันจะกลับไปจะฟ้องปั้นซย่า”

เมื่อได้ฟังสิ่งที่ซ่งจื่อหลานพูดมา หลินมั่วก็สบายใจมากขึ้น

“คุณหนูซ่ง พอพูดถึงเรื่องนี้ผมก็อยากพูดถึงข้อเสียของคุณเสียหน่อย คุณนะตัวคนเดียวต้องมาแบกรับเรื่องทุกอย่างไว้ไม่เหนื่อยเหรอ? ถึงยังไงคุณก็เป็นผู้หญิง ต้องมีไหล่ของใครบางคนเอาไว้เพื่อพักพิงบ้าง

เป็นไงบ้าง มีคนถูกตาต้องใจบ้างไหม ผมจะเป็นพ่อสื่อให้คุณเอง ด้วยฐานะของผมที่เป็นถึงท่านประมุขของมณฑลก่วงคงไม่ทำให้คุณเสียหน้าได้หรอก”

เมื่อซ่งจื่อหลานได้ยินเช่นนี้ก็ระเบิดอารมณ์ออกมาทันที

“เยี่ยมไปเลย เจ้าหนู ฉันอุตส่าห์มาที่เมืองจิงก็เพราะหวังดีอยากเตือนสติคุณ คุณกล้าดียังไงถึงได้เอาฉันมาล้อเลียน”

หลังจากพูดจบเธอก็ดึงหูของหลินมั่วเล็กน้อย

“โอย ๆ ๆ เจ็บ ๆ ๆ ปล่อยมือๆ”

ทั้งสองคนแกล้งกันเล่นไปพร้อมกับเดินเข้าไปในหุยชุนถังด้วยกัน แต่ทว่าในห้องโถงกลับมีคนมารอหลินมั่วอยู่แล้ว

“คุณหนูซ่ง ปล่อย ๆ มีแขกอยู่ที่นี่ด้วย”

หลังจากเห็นสองพี่น้องตระกูลไป๋ หลินมั่วก็รีบเอ่ยให้ซ่งจื่อหลานหยุดการกระทำของเธอลง

พูดมาเช่นนี้ ดูเหมือนว่าไม่ได้มีอะไรผิดปกติ แต่ทว่าทางฝั่งไป๋รั่วหรงนั้นรู้สึกว่า คำว่า ‘พวกเรา’ ฟังดูแล้วไม่รื่นหูเอาเสียเลย คนที่มีภรรยาแล้วแบบเขาช่างทำให้คนอื่นอารมณ์เสียจริงเลย แต่ผลลัพธ์ที่ได้เกินความคาดหมายของหลินมั่วอย่างมาก