อิทธิพลของเบื้องบนตีตื่นมาเงียบ ๆ คนเบื้องล่างก็เริ่มก่อคลื่นขึ้นเช่นกัน หลังจากตกช่วงกลางคืน เมฆสีดำก็ค่อย ๆ เคลื่อนบดบังดวงจันทร์ที่สว่างสดใส คืนที่มืดสลัวถูกความมืดเข้าครอบงำอย่างสมบูรณ์แบบ
ภายใต้แสงจากดวงไฟไป๋เมี่ยนหลังหยิบกล่องยาที่ทำอย่างประณีตออกมา หลังจากนั้นก็รับประทานยาทั้งสิบเม็ดให้ครบตามลำดับก่อนที่ใบหน้าที่เดิมทีซีดขาวจนแทบไม่มีสีเลือดของเขา จะค่อย ๆ แดงก่ำขึ้นมา
หลังจากกินยาเสร็จเรียบร้อย เขาก็นำขวดโหลที่เป็นเครื่องลายครามใบเล็ก ๆ วางไว้บนโต๊ะและเมื่อเปิดฝาออก เขาก็ยื่นนิ้วของเขาเข้าไปยังขวดโหลลายครามใบนั้น ในตอนนั้นเองภายในแขนเสื้อของเขาก็เกิดการสั่นไหวขึ้น
จากนั้นก็มีงูตัวน้อยที่มีสีสันสดใสขนาดประมาณเท่ากับตะเกียบ ค่อย ๆ โผล่หัวออกมาจากข้างในพร้อมกับแลบลิ้นให้จากนั้นก็เลื้อยไปตามแนวกระถางดอกไม้และค่อย ๆ เลื้อยเข้าไปในขวด และเริ่มเพลิดเพลินกับอาหารอันโอชะในนั้น
เพียงแต่ระหว่างทางที่มันเลื้อยผ่าน พืชใบเขียวในกระถางเริ่มเหี่ยวเฉาลงด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ส่วนไป๋เมี่ยนหลังมองดูฉากนี้ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ
ด้านนอกหน้าต่างมีลมพัดผ่านเข้ามาเบา ๆ และมีเสียงของใบไม้ที่กระทบกันไปมาจนเกิดเสียงดังที่ด้านหลังของไป๋เมี่ยนหลัง มีเงาของคนห้าคนปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ
“ทำไมถึงมาช้าขนาดนี้”
เมื่อสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวที่อยู่ข้างหลัง ไป๋เมี่ยนหลังก็พูดขึ้นมาเรียบ ๆ แม้ว่าน้ำเสียงจะฟังดูสงบนิ่ง แต่ทันทีที่ทั้งห้าคนนั้นได้ยินก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที
หนึ่งในนั้นเอ่ยอธิบายด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือว่า
“นายท่าน ที่พวกเรามาช้าเป็นเพราะพวกเราถูกคนอื่นตามไล่ล่าฆ่าระหว่างทาง จึงทำให้เสียเวลาขอรับ”
ไป๋เมี่ยนหลังอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ในเมื่อมีคนไล่ฆ่า ถ้างั้นก็ฆ่ากลับไปสิ ทำไม? ฉันทุ่มเทแรงกายแรงใจและเงินทองตั้งมากมายเลี้ยงดูพวกนาย เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังต้องให้ฉันสอนงั้นเหรอ พวกนายติดตามฉันมาตั้งนานแล้วก็ควรจะรู้ว่านิสัยของฉันเป็นยังไง ฉันไม่เคยเลี้ยงดูลูกน้องที่ไร้ประโยชน์”
หลังจากพูดจบงูตัวน้อยในขวดโหลเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของเจ้าของ ในชั่วพริบตาเดียวมันก็เลื้อยไปที่ไหล่ของไป๋เมี่ยนหลัง และจ้องมองไปที่ทั้งห้าคนที่อยู่ตรงหน้า พร้อมกับค่อย ๆ แลบลิ้นออกมา
ในเวลานี้ทั้งห้าคนถูกสายตาของงูหลามหลากสีตัวนี้จับจ้องจนตัวชาไปทั้งตัว พวกเขาติดตามไป๋เมี่ยนหลังมานานตั้งหลายปี พวกเขาย่อมรู้ถึงอานุภาพของงูตัวนี้ดี ขอเพียงเขาออกคำสั่งงูพญายมตัวนี้ก็สามารถเอาชีวิตพวกเขาทั้งห้าคนได้ทันที
ชั่วขณะหนึ่งคนเหล่านี้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหงื่อตกและเพื่อที่จะรักษาชีวิต หนึ่งในนั้นที่เป็นผู้หญิงก็อธิบายออกมาด้วยเสียงที่สั่นเทาว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...