รอหลิวเจิ้งออกไปไม่นาน
ประตูห้องก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง
คนที่เข้ามาทำให้หลินมั่วตะลึง
“ผู้อาวุโส มาได้อย่างไรครับ”
“เชิญนั่งก่อน”
เขาพูดพลางลุกขึ้นมาเตรียมชา
เขาไม่คาดคิดว่าผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้จะเข้ามาหาเขาด้วยตัวเอง
ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้พยักหน้าก่อนจะนั่งลง
“สหายหลิน ยังไม่ต้องรีบร้อนเตรียมเรื่องนั้น”
“ที่อาตมามาในวันนี้ก็เพื่อที่จะมาพูดคุยกับโยม”
เมื่อเห็นว่าผู้บำเพ็ญพรตจริงจัง
หลินมั่วก็นั่งตัวตรงลงตรงข้ามผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้
“ผู้อาวุโสเชิญกล่าวมาได้เลยครับ”
ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้หยิบตำราออกมาจากอกเสื้อ ก่อนจะหยิบขวดลายครามสีเขียวออกมา
“สหายหลิน สิ่งนี้คือเคล็ดวิชาอิสระ”
“แต่โยมไม่ต้องกังวล เคล็ดวิชาอิสระ จะไม่ขัดแย้งกับการฝึกจิตภายในตัวตน”
“กลับกัน มันจะช่วยเพิ่มความเร็วในการฝึกฝน”
“อีกอย่างคือยาอายุวัฒนะ”
แม้ว่าจะเป็นเพียงครึ่งหนึ่ง แต่ก็อาจจะช่วยชีวิตโยมได้ในช่วงเวลาคับขัน”
พูดจบก็ยื่นสองสิ่งนั้นมาให้เขา
“ผู้อาวุโส แบบนี้มัน”
“ก่อนหน้านี้ท่านก็ช่วยผมมาเยอะแล้ว”
“วันนี้ก็มาถึงที่นี่ด้วยตนเอง เพื่อมอบวิชาและยาเม็ดให้อีก”
“ผมไม่กล้ารับไว้หรอกครับ”
เมื่อเห็นว่าหลินมั่วปฏิเสธ
ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้ก็สะบัดไม้ปัดฝุ่นก่อนจะทำสีหน้าจริงจัง
“ครั้งก่อน อาตมาทำเพื่อตอบแทนเสี่ยวหลาน”
“ครั้งนี้ อาตมามาเพื่อโยม”
“เพื่อผม?”
“ใช่ คนที่ถืออาวุธศักดิ์สิทธิ์โบราณ”
“พวกเขาทั้งหมดต้องผ่านความยากลำบากมากมายในโลก และด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่พวกเขาจะสามารถแบกรับชะตากรรมอันยิ่งใหญ่ได้!”
“เคราะห์กรรมของโยมกำลังมา”
“แต่อาตมาเป็นคนของสำนักเต๋า ไม่อาจเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับทางโลกได้”
“อาตมาช่วยโยมเท่านี้ ก็ถือว่ามากพอแล้ว”
“สหายหลิน โปรดรักษาตัว”
เมื่อพูดจบ
หลินมั่วก็ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“ผู้บำเพ็ญพรต ผู้น้อยมีหนึ่งเรื่องที่ไม่เข้าใจ อยากให้ผู้อาวุโสช่วยไขข้อข้องใจ”
ยังไม่ทันที่หลินมั่วจะพูดอะไร
ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้ก็เอ่ยขึ้นมา
“โยมอยากจะถามว่าทำไมอาตมาถึงช่วยโยมใช่หรือไม่?”
หลินมั่วพยักหน้า
“ผู้ที่ครอบครองไทอา จิตใจบริสุทธิ์ต่อพสุธา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...