หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2135

พาสองสาวไปกินอาหารกลางวันเสร็จ

ระหว่างทางกลับ

พอหลินมั่วเห็นท่าทางปรองดองกันของทั้งสองคนผ่านกระจกมองหลัง เขาก็ยิ้มด้วยความเข้าใจ

โดยไม่รู้เลยว่าพวกเธอกำลังแอบต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง

หลังจากหลินมั่วส่งหลินมั่วแล้ว

ไป๋รั่วหรงก็ทำได้เพียงกลับบ้านไปอย่างไม่เต็มใจ

ส่วนหนานปิงเอ๋อร์ ก็ถูกหลินมั่วจัดการให้ไปอยู่กับนักปราชญ์หญิงตุนหวง

ถึงอย่างไรชายหญิงก็แตกต่างกัน

และเมื่อเสวี่ยเหลียนรู้ว่าหนานปิงเอ๋อร์เป็นลูกสาวผู้มีพระคุณของหลินมั่ว เธอก็ตอบตกลงด้วยความยินดี

ถูกต้อง ผู้มีพระคุณจริงแท้แน่นอน

หากไม่ได้การปกป้องของหนานป้าเทียน

ตอนนั้นหลินมั่วคงตายคามือสิบตระกูลใหญ่แห่งมณฑลก่วงไปนานแล้ว

ภายในคฤหาสน์

อู๋เสวียนยังคงนอนอยู่บนเก้าอี้ไท่ซือและรับการปรนนิบัติจากจั่งโหลวอย่างสบายอกสบายใจ

บางครั้งเขาก็ทำการชี้แนะคนที่อยู่ข้างหลัง

พอเห็นท่าทางนี้ของเขา หลินมั่วก็ทำได้เพียงส่ายหัวอย่างจนปัญญา

ทั้งสองฝ่ายต่างเต็มใจ

คุณจะมีวิธีอะไรล่ะ

“อู๋เสวียน ช่วงนี้รบกวนนายช่วยดูแลความปลอดภัยให้ปิงเอ๋อร์ด้วยนะ”

อู๋เสวียนซึ่งงีบหลับอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาทันที

“ยัยหนูคนนี้ ปรากฏตัวที่เมืองจิง นับเป็นปัญหาใหญ่”

“นายจะให้ฉันอยู่ข้างกายเธอจริง ๆ เหรอ”

ในฐานะคนรุ่นเดียวกัน

เขาก็รู้เรื่องในปีนั้นของหนานป้าเทียนเล็กน้อย

“อืม ฉันเข้าใจ”

“เลยต้องรบกวนนายไง”

พูดจบเขาก็โบกมือเพื่อจบประเด็นนี้

ไม่ว่าปัญหาปัญหาจะใหญ่แค่ไหน ในเมื่อหนานปิงเอ๋อร์มาเมืองจิงแล้ว หลินมั่วก็ต้องคุ้มครองความปลอดภัยของเธออย่างสุดกำลัง

ส่วนทำไมจู่ ๆ หนานปิงเอ๋อร์ถึงมาเมืองจิง

หลินมั่วไม่ได้ซักถามรายละเอียด

หลัก ๆ คือกลัวว่าอีกฝ่ายจะถามข้อมูลเกี่ยวกับหนานป้าเทียนผู้ซึ่งเป็นพ่อ

ถึงตอนนั้นคนที่ลำบากใจก็คือตัวเอง

แน่นอนว่าหลังจากพูดคุยกับหนานป้าเทียนเมื่อก่อนหน้านี้