หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2136

ในระหว่างที่หลินมั่วหันกลับมามองคนที่ตะโกนเรียกก็เดินมาหยุดอยู่ที่ด้านข้างเขาแล้ว

“พี่ชาย ฝีมือใช้ได้เลยนี่

ขอโทษทีเมื่อครู่ยกแม่กุญแจเหล็กแล้วมือมันลื่นนะ

เป็นอย่างไรบ้างท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

เมื่อดูจากท่าทางแล้วดูเหมือนจะไม่ได้แสร้งทำ

หลินมั่วเองก็เลยไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยอะไร

“ไม่เป็นไรก็แค่ตกใจนิดหน่อย”

อีกฝ่ายก็รู้ว่าคำพูดนี้เป็นเพียงคำพูดล้อเล่นของหลินมั่ว

“ฮ่า ๆ กระผมเซี่ยเฉินหวัง

ไม่ทราบว่าพี่ชายแซ่อะไรหรือ?”

เมื่อได้ยินแซ่ของอีกฝ่ายหลินมั่วก็เกิดความประหลาดใจ

“หลินมั่ว ท่านคือลูกศิษย์ตระกูลเซี่ยแห่งเมืองจิงใช่ไหม?”

ทันทีที่พูดออกไปเซี่ยเฉินหวังก็ส่ายหน้าทันที

“โธ่ พี่ชายผมจะไปมีตระกูลแกร่งกล้าคอยสนับสนุนได้ยังไงกันล่ะ

เพียงแค่บังเอิญแซ่เหมือนตระกูลเซี่ยแห่งเมืองจิงก็เท่านั้นเอง”

เมื่อฟังจบหลินมั่วก็พยักหน้า

ความสัมพันธ์ของตัวเองกับตระกูลเซี่ยถือว่าไม่เป็นมิตรกันสักเท่าไร แม้กระทั่งถึงขั้นเรียกได้ว่าแค้นฝังหุ่น

ถ้าหากเป็นคนของตระกูลเซี่ยจะมีท่าทีเป็นมิตรอย่างนี้ได้อย่างไรกัน

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงการเสแสร้งของอีกฝ่าย

และหลังจากที่เซี่ยเฉินหวังเข้าใกล้ตัวเอง

สายตากลับทำเหมือนชำเลืองมองไปที่กระบี่ไท่อาในมือของตัวเอง

ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายทำได้อย่างแนบเนียนมาก แต่ก็ยังถูกหลินมั่วจับสังเกตความผิดปกติได้

“พี่ชาย ตอนที่ผมอยู่ใกล้ก็สังเกตเห็นพลังรอบตัวท่าน”

ราวกับมีไอเย็น ๆ บางเบาบีบรัดไว้

คิดว่ากระบี่เล่มนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!”

เซี่ยเฉินหวังพูดพลางชี้ไปที่กระบี่ไท่อาด้วยความสงสัย

สำหรับกระบี่ไม้ที่คาดอยู่ที่เอวของหลินมั่วถึงแม้ว่าจะล้ำค่าแต่ก็เป็นเพียงแค่ล้ำค่าเท่านั้นไม่ได้ดูแปลกอะไร

“ก็แค่ของขวัญที่เพื่อนให้มาเท่านั้น”

หลินมั่วพูดแบบขอไปทีแล้วจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

คุยเรื่องส่วนตัวกับคนแปลกหน้าคือสิ่งต้องห้ามอย่างยิ่ง

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่นั้นประตูห้องฝึกก็ถูกเปิดอีกครึ่งหนึ่ง

คนที่เข้ามาดูจากภายนอกแล้วอายุน่าจะห่างกับทุกคนไม่มาก

แต่เมื่อเห็นตราสัญลักษณ์ผู้ฝึกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ที่หน้าอกกลับแสดงให้เห็นถึงสถานะที่ไม่ธรรมดาของเขา