หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2137

สถานการณ์ในห้องการทดสอบบานกระจกสูงจากพื้นจรดเพดาน

ทุกคนสามารถมองเห็นได้

และจี้เฉียนจวิ้นที่อยู่ด้านข้างก็โยกเกียร์ระดับการทดสอบไปถึงระดับห้าขั้นสูงสุดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

โดยปกติแล้วหากผู้เข้าแข่งขันทั่วไปผ่านระดับหนึ่งก็จะถือว่ามีคุณสมบัติ

ส่วนระดับสองนั้นถือได้ว่าเป็นบุคคลที่โดดเด่นท่ามกลางกลุ่มพวกเขา

และสำหรับมาตราฐานมือวางอันดับต้น ๆ ก็แค่ระดับสามเท่านั้น

ในขณะที่จี้เฉียนจวิ้นเปิดอยู่นั้น

รูที่อยู่ภายในห้องทดสอบก็มีเงาดดำจำนวนมากพุ่งออกมา

วิ่งตรงเข้าใส่หลินมั่วด้วยระดับความเร็วที่ไม่สามารถแยกได้ด้วยตาเปล่า

เมื่อเห็นเช่นนี้หลินมั่วก็ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไรใช้พลังที่อยู่ใต้ฝ่ายเท้าอย่างเงียบ ๆ

ร่างของเขาข้ามทะลุไปมาเคลื่อนไหวเหมือนปีศาจ

ส่วนเงาสีดำที่จู่โจมออกมาจากกำแพงนั้นก็เป็นเพียงแค่ภาพซ้อนที่อยู่ด้านหลังของเขาก็เท่านั้น

การทดสอบนี้มองจากภายนอกแล้ว

ในฐานะผู้แข็งแกร่งอาณาจักรของปรมาจารย์

จี้เฉียนจวิ้นอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้

เพียงแค่มองแวบเดียวเขาก็รู้ผลลัพธ์แล้ว

ด้วยท่วงท่าของหลินมั่วอยู่เหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไป แม้ว่าระดับการทดสอบจะปรับไปอยู่ระดับสูงสุดก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย

เป็นอย่างที่คิดไว้ห้านาทีต่อมาเมื่อการทดสอบสิ้นสุดลง

ในส่วนของหลินมั่วนั้นยังคงปลอดภัยดีเดินออกมาด้วยสีหน้าผ่อนคลาย

“ใช้ได้ พอที่จะวอร์มอัพร่างกายแล้ว”

ถ้าหากไม่มีช่องว่างการทดสอบนี้สำหรับเขาแล้วก็ถือว่ายากเล็กน้อย

แต่ตอนนี้พูดได้เพียงแค่ว่าไม่สิ้นเปลืองแรงเลยแม้แต่น้อยสินะ

และในเวลานี้จี้เฉียนจวิ้นทำได้เพียงแอบกัดฟันอยู่เงียบ ๆ

เขาพูดด้วยอย่างฝืนยิ้ม

“ยินดีด้วยคุณผ่านการทดสอบการตอบสนองและความคล่องแคล่วแล้ว

ต่อไปจะเป็นการทดสอบด้านความแข็งแกร่ง”

หลังจากที่พูดจบเขาก็ให้หลินมั่วเดินไปหยุดอยู่ที่ข้างเครื่องวัดแรงพลัง

เมื่อครู่ตอนที่หลินมั่วกำลังทดสอบความคล่องแคล่วอยู่นั้น

จี้เฉียนจวิ้นได้ให้ช่างเทคนิคที่ดูแลอยู่แก้ไขการตั้งค่าเครื่องวัดแรงพลังนี้

ปรับลดจากข้อมูลจริงลงไปสามส่วนสี่

พูดง่าย ๆ ก็คือเห็นได้ชัดว่าวัดแรงได้สี่ร้อยกิโลกรัม แต่เครื่องจะแสดงค่าตัวเลขเพียงแค่หนึ่งร้อยกิโลกรัม

หนุ่มน้อยดูสิว่าครั้งนี้นายจะทำอะไรได้บ้าง

จี้เฉียนจวิ้นคิดอย่างนี้อยู่ในใจ

ในขณะเดียวกันก็เอ่ยปากขึ้น

เมื่อหลินมั่วเห็นค่าตัวเลข

ก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ถึงแม้ว่าจะไม่มีตัวเลขที่แน่นอนก็ตาม

แต่เขารู้ดีว่าหมัดเมื่อครู่นี้จะต้องแรงกว่า2,000 กิโลกรัมแน่นอน

และจี้เฉียนจวิ้นที่อยู่ด้านข้างเมื่อเห็นท่าทางถูกบีบให้ยอมรับความพ่ายแพ้ของหลินมั่ว

ก็อดที่จะมีความสุขไม่ได้ก็ใครใช้ให้นายมารังแกหรงหรงของเรากันล่ะ

เมื่อคิด ๆ ดูแล้วมุมปากของเขาก็ยกขึ้นช้า ๆ อย่างไม่รู้ตัว

จนกระทั่งเขาและหลินมั่วหันมาสบตากัน

ครั้งหลังเขาเลือกตัวเองมาด้วยเจตนาที่ลึกซึ้ง

จี้เฉียวจวิ้นจึงทำได้เพียงแอบบอกว่าตัวเองประมาทไปแล้ว

วินาทีต่อมา

หลินมั่วก็ลงมืออีกครั้ง

เพียงแต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ใช้กำปั้นแต่แกว่งกระบี่ไท่อาที่อยู่ในมือ

จนเกิดเสียงดังสนั่น

เกิดแรงสั่นสะเทือนทั่วทั้งห้อง

เครื่องวัดพลังแรงที่อยู่ตรงหน้าเขาถูกฟาดจนผิดรูป

สายไฟที่เปิดโล่งอยู่กลางอากาศก็เกิดสะเก็ดประกายไฟ

เมื่อเห็นภาพนี้สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไป