หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2142

สำหรับคุณย่าไป๋แล้ว

เธอไม่ได้ชอบหลินมั่วมากนัก บางทีก็รู้สึกรังเกียจเขา

เธอคิดว่าที่ไหล่ของจี้เชียนจวิ้นได้รับบาดเจ็บจะต้องเป็นเพราะเด็กคนนั้นจงใจทำให้เกิดเรื่อง

จากนั้นเขาก็ใช้ฝีมือทางการแพทย์ชั้นยอดของตนในการรักษาเขา

ทำให้จี้เชียนจวิ้นรู้สึกผิด และประทับใจในตัวเขา

วิธีนี้เป็นการที่แยบยลมาก เขาต้องชำนาญขนาดไหนถึงไม่ทิ้งร่องรอยความชั่วเอาไว้

เพราะแบบนี้นี่เอง

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลานสาวตระกูลไป๋ถึงได้หลงเขาแบบไม่ลืมหูลืมตา

แต่สำหรับสมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลไป๋เขากลับไม่ได้สนใจขนาดนั้น

เมื่อเอาเหตุผลต่างๆ มาประกอบกันแล้ว

คุณย่าไป๋จึงเดาว่าหลินมั่วจงใจที่จะประจบเฉพาะคนสำคัญของตระกูลไป๋

เพราะเขาอยากจะโค่นตระกูลไป๋

อีกด้านของงานเลี้ยง คนอื่นๆ ต่างมารอกันอย่างใจจดใจจ่อ

เมื่อเจ้าของงานคนสำคัญมาถึง พวกเขาต่างลุกขึ้นเพื่อต้อนรับ

ความจริงแล้วคุณย่าไป๋เป็นหนึ่งในสมาชิกสิบตระกูลใหญ่ของประเทศ

ในตอนที่เธอยังวัยรุ่น เธอได้สบทบทุนสร้างกองทัพทหาร

และเธอก็เป็นหนึ่งในผู้ฝึกอีกด้วย

เธอมีลูกศิษย์นับไม่ถ้วน และในบรรดาลูกศิษย์ก็ได้ดิบได้ดีเป็นใหญ่เป็นโตไปหลายคน

เมื่อคุณย่าไป๋เดินมานั่งยังหัวโต๊ะ

คนในงานต่างกรูกันเข้ามาแสดงความอวยพรแก่เธอ

“ขอให้คุณย่ามีความสุขมากๆ อยู่กับพวกเราไปนานๆ !”

คุณย่าไป๋ยิ้มเบาๆ เป็นการตอบกลับพวกเขา

“ต้องขอขอบคุณทุกท่านมากที่สละเวลามาอวยพรให้หญิงแก่คนนี้ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมาก

ทุกท่านไม่ต้องพิธีรีตองอะไรมากหรอก เข้าไปนั่งที่เถอะ”

เมื่อพูดจบ คนอื่นๆ ต่างทยอยกันเดินกลับที่นั่งของตน

ในตอนนี้งานเลี้ยงก็ได้เข้าสู่ช่วงสำคัญ นั่นก็คือการกล่าวอวยพรคุณย่าไป๋

ช่วงเวลานี้คือช่วงเวลาที่ผู้มาร่วมงานจะแสดงน้ำใจไมตรีที่มีต่อเธอ

แต่เพราะความอยากได้หน้าของคนอื่นๆ ในงาน ทำให้ช่วงเวลานี้กลายเป็นการแข่งขันขึ้นมาซะอย่างนั้น

“ตระกูลเซี่ยแห่งเมืองจิง ได้มอบรูปปั้นท่านเซียนแห่งสวรรค์ขนาดสามฟุตให้แก่คุณย่า”

เมื่อเสียงพิธีกรประกาศดังขึ้น

คนอื่นๆ ที่คุยกันเสียงดังเมื่อครู่ก็เงียบลงทันที

จากนั้นพวกเขาก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ

สายตาของทุกคนในงานเต็มไปด้วยความประหลาดใจและอยากรู้อยากเห็น