หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2143

หลังจากที่คุณย่าไป๋ได้ทำการขอบคุณตระกูลต่างๆ เป็นที่เรียบร้อย

ช่วงมอบของขวัญก็ดำเนินมาเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงคนสุดท้าย

ในตอนนี้ไป๋รั่วหรงมีสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด

ลูกน้องได้แอบเอาเรื่องที่ตระกูลพวกนั้นทำกับหลินมั่วมาบอกเธอหมดแล้ว

เรื่องงานเลี้ยงของคุณย่าเธอก็บอกหลินมั่วล่วงหน้าแค่หนึ่งอาทิตย์

ประกอบกับหลินมั่วต้องไปฝึก ทำให้เขาไม่มีเวลาเตรียมของขวัญ

ถ้าของขวัญที่หลินมั่วเตรียมมาธรรมดาเกินไป คงจะถูกคนครหาเป็นแน่

เมื่อคิดได้อย่างนั้น เธอจึงมองไปที่สายตาของตระกูลเหล่านั้นที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“ราชาตอนใต้ หลินมั่ว

มอบเหล้าฉือเฉวียนสองไห

ยาเสริมปราณหนึ่งขวด”

ของขวัญทั้งสองชิ้นนี้เป็นของขวัญที่หลินมั่วทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำออกมาด้วยตัวของเขาเอง

หลินมั่วได้แบกหน้าไปขอยาที่เป็นส่วนประกอบหลักของเหล้าฉือเฉวียนมาจากลูกศิษย์หยิ่นจง

รวมไปถึงตัวยาอื่นๆ รวมทั้งหมดเก้าชนิด

ยาตัวนี่ต้องผ่านการกลั่น การปรุงรวมไปถึงวิธีการพิเศษ เขาใช้เวลาไปทั้งหมดหนึ่งอาทิตย์กว่าจะกลั่นออกมาเป็นตัวยาได้สำเร็จ

เหล้าชนิดนี้ช่วยบำรุงร่างกายให้แข็งแรง

ส่วนยาเสริมปราณหุยชุนถือว่าดีกว่าเหล้าฮือเฉวียนอยู่บ้าง

จะมีก็แต่ส่วนประกอบที่หาได้ยาก นั่นก็คือรากบัวหิมะสวรรค์เทียนชาน

อีกอย่างส่วนประกอบอื่นๆ ก็มีมากถึงสี่ร้อยชนิด และขั้นตอนการกลั่นก็ซับซ้อนเป็นอย่างมาก

และที่สำคัญในขั้นตอนการกลั่น หลินมั่วจำเป็นต้องจดจ่ออยู่กับมันแบบที่ห้ามละสายตากันเลยทีเดียว

ยาชนิดนี้ผ่านการกลั่นเป็นระยะเวลาสองวันสองคืนกว่าจะสำเร็จ

ผลลัพธ์ของมันจึงยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก

สามารถกำจัดลมพิษในร่างกาย และช่วยเสริมสร้างพละกำลังที่หายไป

ถ้าจะพูดกันตรงๆ ก็คือยาชนิดนี้สามารถต่ออายุของคนไปได้อีกหลายปี

ถ้าวางขายในตลาดละก็คงจะถูกขนานนามว่ายาสวรรค์เป็นแน่

แต่เสียดายที่บนโลกนี้มีของดี แต่คนกลับใช้ไม่เป็น

หลังจากที่พิธีกรประกาศเสร็จ

คนในงานต่างก็เงียบลงทันที

จากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะขึ้น

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เหล้าฉือเฉวียนไม่ได้มีส่วนประกอบที่แน่นอน

หากจะว่าตามวิธีการกลั่นรวมไปถึงตัวยาที่หลินมั่วใช้ ผลลัพธ์ก็คงจะแตกต่างกันอยู่บ้าง

พูดง่ายๆ ก็คือถ้าผลลัพธ์ไม่แย่มากๆ ก็ต้องดีเกินกว่าที่คิด

ส่วนยาเสริมปราณหุยชุน เจียงจื่อมีความทรงจำเกี่ยวกับมันอยู่ลางๆ แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก

สำหรับฝีมือการทำยาของหลินมั่วนั่น บางทีอาจจะมีแค่เขาที่รู้

ยังไงซะ นักทำยาหลายคนก็ชื่นชมเรื่องยาฟื้นฟูของหลินมั่ว

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงอยากจะเข้าไปถามเขาสักหน่อย

แต่ยังไม่ทันจะได้ลุกขึ้น ก็ถูกคำพูดของใครบางคนแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“หลินมั่วถูกผมเชิญให้มาเหมือนกัน

พวกคุณมีปัญหาอะไรงั้นเหรอ”

เมื่อเห็นคนที่มาใหม่ ไป๋รั่วหรงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที

คุณปู่มาแล้ว!

เมื่อสิ้นเสียงผู้อาวุโสไป๋

คนที่เคยหัวเราะเยาะหลินมั่วก็เงียบลงทันที

คนที่ผู้อาวุโสไป๋เป็นคนเชิญมา ต่อให้พวกเขาจะกล้าแค่ไหนก็ไม่กล้าที่จะสงสัยอยู่ดี