หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2218

หากว่าตามคำสั่งของท่านประมุขแล้ว

ชื่อเลี่ยนและหยินหวนนำจดหมายแนะนำจากตระกูลเซี่ยมาเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้

พวกเขาแบ่งกันออกเป็นสองกลุ่ม

ไป๋เมี่ยนหลัง ฉางเวินและอาฟู่อยู่ด้วยกัน ส่วนที่เหลืออีกสามคนก็แยกออกไปเป็นอีกกลุ่ม

แต่เพราะทางเมี่ยวโส่วถังยังต้องการผู้ดูแล

อาฟู่จึงต้องอยู่ที่นั่น

ทำให้เด็กสาวทั้งสองต้องอาศัยการจับฉลากเพื่อเข้าไปอยู่กับผู้เข้าแข่งขันอีกคน

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือพวกเธอจะได้อยู่กลุ่มเดียวกับจั่งโหลว

อีกอย่างก่อนหน้านี้พวกเธอก็โมโหเรื่องของหลินมั่ว

แต่เมื่อได้ยินจั่งโหลวต่อว่าให้พวกเธอขนาดนี้ก็ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่

“ไอ้ลิงภูเขา นายว่าใครเป็นหมาตามตูด!”

เมื่อเขาโดนอีกฝ่ายดูถูกแบบนี้

ต่อให้พวกเธอจะสวยแค่ไหน

แต่จั่งโหลวก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาเกลียดที่มีคนเรียกตัวเองว่าลิงภูเขา

เขาเก็บความไม่พอใจเอาไว้ก่อนจะยกมือขึ้นท้าวเอวและพูดขู่พวกเธอ

“นี่หมาตามตูดทั้งสอง ฉันจะบอกอะไรให้นะ

พวกเธอเชื่อไหมว่าหุบเขาไป่เฉ่าของฉันจะไม่ส่งตัวยาสมุนไพรให้พวกเธอ”

“ใครกลัวกันล่ะ ไม่ส่งก็ไม่ส่ง”

หญิงสาวทั้งสองไม่กลัวคำขู่ของจั่งโหลวแม้แต่น้อย

เพราะจั่งโหลวรู้ดีว่าพวกเธอมีฝีมือมากแค่ไหน

และสองที่เกาะงูชุมก็มีตัวยาสมุนไพรมากมาย

อีกอย่างที่กงไฮ่ หากต้องการตัวยาอะไรก็แค่นำเข้าจากต่างประเทศเข้ามาได้เลย

ตัวยาสมุนไพรก็มีเพียงพอต่อความต้องการ ทำไมต้องกลัวหุบเขาเล็กๆ อย่างหุบเขาไป่เฉ่าด้วย

เมื่อเป็นเช่นนี้ สีหน้าของจั่งโหลวก็อึ้งไป นี่คำขู่ของเขาไม่มีผลต่อพวกเธองั้นเหรอ

ไม่ได้ จะเสียหน้าไม่ได้

เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงพูดเปลี่ยนเรื่องไป

“ฉันไม่สนใจพวกเธอหรอก

เพราะยังไงนี่ก็จับฉลากแล้ว ตอนการแข่งขันเป็นกลุ่มก็แพ้อยู่ดี

ช่วงการหลอมยา ฉันทำไม่ได้”

การหลอมยา แค่มีใครคนใดคนหนึ่ง ทีมนั้นก็จะถูกปลดออกทันที

แต่หญิงสาวทั้งสองก็ไม่ได้สนใจคำขู่นี้ของเขาเช่นเดิม

“พูดเหมือนฉันจะสนใจอย่างนั้นแหละ”

หา?

จั่งโหลวไม่คิดเลยว่าหญิงสาวทั้งสองจะไม่สนใจขนาดนี้

นี่เป็นการขว้างก้อนหินใส่เท้าตัวเองไม่ใช่เหรอ