หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2288

ในตอนที่พวกเธอยังสาวๆ เหอจวนและฟังฮุ่ยต่างอาศัยอยู่ในเมืองก่วงหยาง และถูกเปรียบเทียบกันมาโดยตลอด

แต่เมื่อฟังฮุ่ยได้เข้ามาอยู่ในครอบครัวสวี่ไม่นาน

เหอจวนก็ได้เจอกับสามีของตัวเอง จากนั้นพวกเธอทั้งสองก็ได้ติดต่อกันน้อยลง

แต่ความรู้สึกอยากเป็นที่หนึ่งนั้นยังไม่เคยลดลง

ฟังฮุ่ยรู้เรื่องของอีกฝ่ายในตอนที่เหอจวนส่งการ์ดเชิญงานแต่งของเธอจากเมืองจิงมาให้ฟังฮุ่ย

และในครั้งนี้เมื่อเหอจวนรู้ว่าฟังฮุ่ยมาเมืองจิง เธอก็นัดทานข้าวกับอีกฝ่ายทันที

“พนักงาน ยกอาหารมาเสิร์ฟได้เลย!”

หลังจากที่ออกคำสั่งแก่พนักงานแล้ว

เหอจวนก็มองมาทางฟังฮุ่ยก่อนจะพูดขึ้น

“ที่นี่เป็นร้านอาหารระดับสี่ดาวเชียวนะ

อาหารแต่งละจานราคาไม่ต่ำกว่าหมื่นหยวน

แต่ไม่รู้ว่าอาหารของเมืองจิงจะถูกปากพวกเธอไหม

เมื่อเห็นว่าเหอจวนมีท่าทางภาคภูมิใจ

ฟังฮุ่ยก็รู้สึกไม่ชอบใจ

แต่เธอก็ยังคงแสร้งยิ้มให้ด้วยความเกรงใจ

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พวกเราไม่เลือกทานหรอก

จริงสิ ทำไมวันนี้ไม่เห็นสามีของเธอเลยล่ะ”

คำถามนี้บาดลึกลงกลางใจของเหอจวน

“พอพูดถึงเขา ฉันก็อารมณ์ไม่ดีขึ้นมา

เขาน่ะทำเหมือนบริษัทเป็นบ้านของตัวเอง ฉันไม่เห็นหน้าเห็นตาเขามาหลายวันแล้ว

ช่างเถอะ อย่าพูดถึงเขาเลย

คุยเรื่องเธอเถอะ ไม่เจอกันหลายปีเลย

พวกเธออยู่ที่เมืองก่วงหยางสบายดีใช่ไหม

ในตอนนี้ ถึงเวลาที่ฟังฮุ่ยจะได้พูดบ้างแล้ว

“ก็เฉยๆ นะ ตอนนี้ปั้นซย่าก็เข้ามาบริหารบริษัทของตระกูลสวี่

พวกเราเพิ่งจะเปิดร้ายยาของตัวเอง แต่ก็ติดปัญหานิดหน่อยเพราะต้องบริหารหลายสาขาในเวลาเดียวกัน”

ให้เธอชนะไปก่อน แล้วค่อยตบหน้าเธอทีหลัง

เหอจวนรู้สึกว่าตัวเองพลาดท่าไป

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอคงต้องงัดไม้ตายขึ้นมา

“สบายดีก็ดีแล้ว

จริงสิ สมองฉันนี่จริงๆ เลย ลืมแนะนำใครบางคนให้พวกเธอรู้จัก

นี่คือเสี่ยวชวน ตอนนี้เป็นนายแพทย์อยู่ในโรงพยาบาลสาขาหลักในเครือกิจการสมิทแห่งเมืองจิง”

หากจะเทียบกันแล้ว

โรงพยาบาลสมิท เป็นโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงเป็นอันดับต้นๆ ในเมืองจิง

นอกจากหน้าตาจะพอไปวัดไปวาได้ ก็ไม่มีเห็นว่ามีดีอะไรอีก

แต่เมื่อเห็นการกระทำของพวกเขาทั้งสองคนแล้วก็คงจะไม่ใช่เพื่อนหรือญาติธรรมดาๆ แน่นอน

เสี่ยวชวนมองพวกเขาอย่างสงสัย

ก่อนจะถามขึ้น

“คุณลุง คุณป้าครับ ท่านทั้งสองนี้คือ?”

“คนนี้คือลูกสาวของป้าเอง ชื่อสวี่ปั้นซย่า ส่วนคนนี้คือสามีของเธอ ชื่อหลินมั่ว!

เสี่ยวชวนดูเป็นคนเก่งจริงๆ “

หากมองจากภายนอก

เสี่ยวชวนไม่เพียงแต่จะดูไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไป เขายังมีหน้าตาที่หล่อเหลาอีกด้วย

รูปร่างสูงโปร่ง และมีฐานะร่ำรวย

แน่นอนว่าเขาต้องกลายเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวในสายตาสาวโสดทั้งหลายพวกนั้น

แต่ว่าตลอดการสนทนา สวี่ปั้นซย่าไม่เคยชายตามามองเขาเลย

เมื่อได้ยินว่าพวกเขาทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน

เฉินเสี่ยวชวนก็ขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว ผู้ชายบ้านๆ แบบนี้มีอะไรเหมาะสมกับผู้หญิงที่สวยขนาดนี้งั้นเหรอ

เขารู้สึกไม่พอใจ

ก่อนจะจงใจพูดขึ้นมา

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รู้จักครับ ไม่ทราบว่าคุณหลินทำงานที่ไหนเหรอครับ”