หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2319

ภายในเขตแดนเหมียวเจียง

ท่ามกลางต้นไม้ป่าดงนั้นเต็มไปด้วยหนอนแมลงประเภทต่างๆ ที่มีพิษร้ายบินไปมา

และบนพื้นดิน งูพิษที่มีสีสันนั้นก็เห็นอยู่ทั่วทุกมุม

แม้แต่กบที่ตาโตๆ พวกนั้น ของเหลวที่อยู่บนตัวของพวกมันก็เป็นสิ่งที่ร้ายแรงถึงขั้นมีความอันตรายต่อชีวิต

และในเหมียวเจียงที่เป็นพื้นที่อันตรายแบบนี้

เสียงรอยยิ้มที่ไพเราะเสนาะหูนั้นก็ดังก้องไปทั่วหุบเขา

ภายใต้แสงอาทิตย์ที่อบอุ่น เสือดาวดำตัวหนึ่งที่แข็งแรงก็กระโดดข้ามช่องว่างที่กว้างเกือบสิบเมตร

และบนหลังของเสือดาวดำ ใบหน้าของสาวน้อยเต็มไปด้วยความสุข

“เจ้าดำ สู้ๆ! พวกเราใกล้จะถึงแล้ว”

เมื่อสาวน้อยพูดจบ เสือดาวดำก็ขยับคออย่างชาญฉลาด

จากนั้นก็เพิ่มความเร็วฝีเท้าขึ้นอีก วิ่งด้วยความเร็วสูงในผืนป่านี้

และด้วยการมาเยือนของมัน สัตว์ที่อยู่รอบๆ ล้วนถอยไปอย่างรู้งาน

เมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง เสือดาวดำก็กระโดดขึ้นทะยานฟ้า

นำพาสาวน้อยบนหลังนั้นกระโดดข้ามกำแพงไม้ที่สูงสิบกว่าเมตร

เมื่อทั้งคนและสัตว์ลงมาอยู่บนพื้นอย่างเบาตัว

สาวน้อยก็ลูบหัวที่ใหญ่โตของเสือดาวดำอย่างดีใจ

“เก่งมากเจ้าดำ เดี๋ยวเย็นๆ ฉันจะให้พี่อูอีน่าเอาเนื้อให้กินนะ”

ภายใต้การลูบไล้ของสาวน้อย เสือดาวดำเองก็เข้าไปอ้อนเธออย่างชอบใจ น่ารักเป็นอย่างมาก

ส่วนชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในเขาก็ไม่ได้แปลกใจกับภาพนี้สักเท่าไหร่

หลังจากมองดูเสือดาวดำแล้วก็ต่างทำงานในมือของตนต่อ

และที่ไม่ไกลออกไป คนใส่ชุดขนสัตว์ที่รูปร่างเป็นสัดส่วนนั้นก็รีบเดินมาอยู่ข้างๆ สาวน้อย

“เจ้าแม่หนอนกู่ ในที่สุดท่านก็กลับมา 72 เจ้าถ้ำรอท่านมานานแล้ว เร็วไป รีบไปกับฉันเถอะค่ะ!”

เมื่อเห็นสีหน้าที่ร้อนรนกังวลใจของอูอีน่า เสี่ยวมานก็แลบลิ้นด้วยความรู้สึกผิด

“รู้แล้ว พวกเราไปตอนนี้เถอะ จริงสิ พี่อูอีน่า เดี๋ยวรบกวนพี่ป้อนเนื้อให้เจ้าดำชิ้นหนึ่งด้วยนะคะ อืม เอาใหญ่ขนาดนี้เลยนะ”