หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2370

ฉากนั้นเงียบลง

หลินมั่วเก็บกระบี่ไท่อา

“พ่อแม่เรากลับกันเถอะ!”

หลังจากพูดจบเขาก็หันไปประคองพ่อแม่ คิดอยากจากออกไปจากที่นี่

ส่วนพวกองครักษ์ที่ล้อมเขาไว้ในตอนแรกก็ค่อยๆหลบทางให้เขา ไม่มีใครกล้าขวางทาง

สมาคมแพทย์ สมาคมศิลปะการต่อสู้และตระกูลไป๋

ต่างก็ไม่ใช่สิ่งที่ตระกูลสวี่สามารถมีเรื่องด้วยได้

ยิ่งไปกว่านั้น คนอย่างหลินมั่วยังเป็นที่สนใจของกองกำลังทั้งสามฝ่าย

“ปล่อยพวกเขาไปแบบนี้เลยเหรอ”

สวี่หมิงถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

การเห็นหลินมั่วและครอบครัวได้กลับออกไปอย่างไร้รอยขีดข่วนเช่นนี้ราวกับตนถูกตบหน้าก็ไม่ปาน

มันฝาดหน้าเขาอย่างแรง

ในเวลาเดียวกันก็ฝาดใส่หน้าของคนตระกูลสวี่ด้วยเช่นกัน

“ตอนนี้แกอย่าเพิ่งไปยุ่ง

ไว้ฉันหารือกับปู่ ว่าจะจัดการมันอย่างไร"

เจอกับคำถามของลูกชาย สวี่อี้ซวินก็ตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

และคุณท่านสวี่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็มีสีหน้ามนหมองเช่นกัน

“เจ้ารองมากับฉันที!”

หลังจากพูดอะไรบางอย่างด้วยความไม่พอใจ

เขาก็หันหลังกลับแล้วเดินไปที่สวนหลังบ้าน

“แกบอกว่าแกตรวจสอบภูมิหลังของอีกฝ่ายมาแล้วนี่

นี่เหรอที่แกบอกว่าสืบอย่างละเอียดแล้ว"

เมื่อเผชิญกับการดุด่าอย่างรุนแรงของชายชรา

สวี่อี้ซวินทำได้เพียงก้มศีรษะลงและยอมรับความผิดรัวๆ

ตอนแรกที่เขาสืบเรื่องของสวี่เจี้ยนกง เขาก็ได้สืบข้อมูลของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนแล้ว

นอกจากกลุ่มบริษัทเล็กๆแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่สะดุดตา

ส่วนลูกเขยของสวี่เจี้ยนกง หลังจากการสืบอย่างลวกๆ

พบว่าเขาทำงานเป็นหมอในโรงพยาบาลแค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น และหลังจากนั้นก็ไม่มีข้อมูลการปฏิบัติงานอะไรอีกเลย

สวี่อี้ซวินเลยไม่ได้คำนึงถึงเรื่องนี้

แต่ตีเขาให้ตายเขาก็นึกไม่ถึงว่า

ในทุกซอกทุกมุมของสวี่ซื่อที่ไม่มีอะไรกลับมีลูกเขยที่เป็นทั้งหมอเทวดาคนใหม่

น่าเสียดายที่โอกาสดังกล่าวถูกตัดขาดด้วยน้ำมือของพวกเขาเอง

และก็ถึงขั้นบังคับให้อีกฝ่ายกลายเป็นศัตรูกับตน

หากพวกเขาจัดการเรื่องนี้ไม่ดี ตระกูลสวี่ของเขาก็จะกลายเป็นตัวตลกในเมืองจิง

“ท่านพ่อสงบสติก่อนครับ

ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ทำได้เพียงหาวิธีแก้ไขปัญหาที่ตามมาเท่านั้น"

เรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้ว

ทันทีที่พวกเขาบอกเรื่องที่สวี่เจี้ยนกงและภรรยาถูกจับ

ความสัมพันธ์ที่เป็นปฏิปักษ์ระหว่างตระกูลสวี่กับหลินมั่วก็จะถูกข้อสรุปมาก่อน

“ในเมื่อแกพูดมาขนาดนี้แล้ว งั้นเรื่องนี้แกก็เป็นคนจัดการก็แล้วกัน

เราต้องเก็บสูตรลับไว้

หากเรื่องนี้ล้มเหลว แกก็จัดการตามสมควรเลย!"

หลังจากพูดจบ ชายชราก็สะบัดแขนเสื้อแล้วจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

แล้วคุณท่านสวี่ก็รู้อย่างชัดเจนว่า เรื่องที่ผิดพลาดมานานได้กลายเป็นความจริงแล้ว

สิ่งสำคัญในตอนนี้คือการถือครองกรรมสิทธิ์สูตรลับโจ๊กยา

นี่คือฟางเส้นสุดท้ายที่จะช่วยทำให้ธุรกิจของพวกเขาฟื้นคืนมาได้