หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2381

“ท่านรองสวี่ คำสัญญาของเราก่อนหน้านั้น คุณคิดจะทำเมื่อไหร่กัน!”

ตามคำสัญญาก่อนหน้านั้น

ฝั่งสวี่อี้ซวินแพ้ หลังจากนี้ตระกูลสวี่ต้องถอนตัวจากธุรกิจโจ๊กเพื่อสุขภาพ

ถอยหลังออกมา

ในตอนนี้สวี่อี้ซวินไม่รู้จะตอบยังไงดี

ในตอนนั้นเองสายตาทั้งสนาม ก็รวมเข้ามาที่เขาอีกครั้ง

“ฉัน ฉัน...”

ในตอนนี้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี

หากว่าทำตามสัญญา นั่นก็ไม่เท่ากับว่าเขาทำลายโอกาสการเติบโตทางธุรกิจของตระกูลสวี่หรอ

อีกอย่าง ต่อให้เขาเห็นดีเห็นงามด้วยแล้ว

ท่านผู้เฒ่าก็ไม่มีทางเห็นดีเห็นงามด้วยแน่ๆ

ในขณะที่เขาคิดไปมา

รถหรูคันหนึ่งก็มาจอดอย่างช้าๆ

คนที่มาก็คือหัวหน้าพ่อบ้านของตระกูลสวี่

เมื่อเดินมาถึงสนามแข่ง เขาก็ทักทายเนี่ยชิงเฟิงและคนอื่นๆก่อน

หลังจากนั้นก็กระแอมไอ แล้วพูดเสียงดัง

“การเดิมพันของท่านรองตระกูลสวี่ นับเป็นการเดิมพันส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับตระกูลสวี่”

พูดจบ เขาก็จากไปโดยไม่หันกลับมามอง

การกรทำที่ไร้ยางอายนี้ทำให้หลินมั่วอึ้ง

ไม่คิดเลยว่าสิบตระกูลใหญ่ของประเทศจีน กลับไม่มีเส้นตายอะไรเลย

มันเพียงเป็นข้อตกลงจากคำพูด เป็นสัญญาของลูกผู้ชาย

เมื่อถูกอีกฝ่ายกระทำแล้วต้องทำตนเป็นผู้ต่ำต้อยและไร้ยางอาย

คนนอกก็ทำอะไรไม่ได้

หลินมั่วมองสวี่อี้ซวินที่ตอนนี้ไม่รู้จะทำอย่างไรดี น่าขบขัน

“ท่านรอง ตระกูลหวี่ของคุณยอมที่จะเสียหน้าแบบนี้นี่เอง”

เมื่อสวี่อี้ซวินได้ยิน สีหน้าก็เปลี่ยนเดี๋ยวดำเดี๋ยวม่วง

กัดฟันกรอดแล้วตอบกลับ

“นายหลิน มีเรื่องอะไรก็โจมตีฉัน ไม่ต้องลากตระกูลฉันเข้ามาเกี่ยว อย่างมากสวี่อี้ซวินคนนี้ก็ไม่เอาหน้าแก่ๆนี้แล้วก็ได้ แต่อย่าคิดว่าโรงน้ำชาซย่ามั่วของนายจะเป็นเรื่องง่ายๆ”

“ฉันเป็นคนตระกูลสวี่มีครอบครัวใหญ่และมีธุรกิจใหญ่ แค่โรงน้ำชาซย่ามั่วแบบของนายก็อยากแข่งขันกับเรา”

ท่านพูดอย่างนิ่งๆ นี่ถึงเรียกว่าความสงบอย่างแท้จริง

“รู้ว่าผิดแล้วใช่มั้ย”

สวี่อี้ซวินที่อยู่ด้านหน้าไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่พยักหน้าอย่างหดหู่

“แกใจร้อนเกินไป ทำดีแต่รีบร้อน ตั้งแต่เริ่มก็ตรวจสอบความผิดพลาดของแกได้แล้ว ถึงได้มีสภาพการณ์อย่างตอนนี้”

“ เอาล่ะ แกไม่ต้องหดหู่ใจขนาดนี้ คราวนี้ตระกูลสวี่เสียหน้าไปมากแล้วเพราะความประมาทของแก หวังว่านายจะสำนึกได้”

หลังจากคำพูดนั้นจบลง สวี่อี้ซวินก็สั่นสะท้านไปทั้งร่างทันที

ดวงตาแดงก่ำ ใช้แรงเคาะหัว

“พ่อครับ ผมผิดไปแล้ว”

พูดจบเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินจากไป

ภายในห้อง ไม่ได้รอให้ลูกคนโตอย่างสวี่อี้เจ๋อพูดอะไร

ท่านผู้เฒ่าดูเหมือนรู้ว่าเขาจะพูดอะไร จึงโบกมือแล้วถอนหายใจ

“ไม่ว่าจะยังไง พวกแกก็พี่น้องกัน ตระกูลสวี่ของฉันจะให้กับลูกชายคนโตอย่างแน่นอน เรื่องนี้แกไม่ต้องห่วงไป "”

“ศัตรูของพวกเราคือคนนอกไม่ใช่คนใน เอาความคิดนั้นออกไปข้างนอก แล้วคิดดีๆ หากพี่น้องฆ่ากัน ไม่ว่าจะเป็นคนสองหรือคนสาม ฉันจะลงโทษอย่างแรง”

และโดนอ่านความคิดอย่างสวี่อี้เจ๋อสีหน้าก็เริ่มตื่นตระหนกทันทีและก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไรสักคำ