หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2383

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากการแข่งขันระหว่างหลินมั่วและตระกูลสวี่สิ้นสุดลง

อีกฝ่ายก็ไม่สร้างปัญหาใดๆอีกต่อไป

ในทางกลับกัน หลินมั่วมีความสุขที่ได้ความสงบและมุ่งความสนใจไปที่การฝึกฝนทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขา

ที่ร้าน หลังจากพูดคุยกันในครอบครัวแล้ว

พ่อตาแม่ยายของเพียงแค่เข้ามาดูแลร้านค้าทางด้านซ้ายและด้านขวาและรวมเข้าด้วยกัน

ด้านซ้ายขวาเป็นโจ๊กมีคุณค่าทางโภชนาการและเป็นยาเป็นหลัก

ห้องหลักที่อยู่ตรงกลางได้เปลี่ยนเป็นห้องน้ำชาที่ไว้สำหรับการรับแขกผู้มีเกียรติโดยเฉพาะ

ไม่ต้องกังวลกับเรื่องเล็กน้อยใดๆอีกต่อไป

หลังจากขยายและปรับปรุงร้านเสร็จแล้ว พ่อตาแม่ยายก็ยิ้มแย้มมากขึ้นเช่นกัน

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยตื่นแต่เช้าและเตรียมตรวจสอบการเตรียมการในการเปิดงาน

แน่นอนว่าหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่าไม่สามารถหนีความทรมานจากการถูกปลุกให้ตื่นได้

หลินมั่วสวมชุดนอนและผมยุ่ง

ถอนหายใจและมาถึงชั้นหนึ่ง

“พ่อครับแม่ครับไม่จำเป็นต้องเช้าขนาดนี้ ร้านมีคนดูแลโดยเฉพาะแล้ว และแขกเองอย่า

งน้อยก็ต้องเที่ยงถึงจะเข้าร้านได้”

ถึงอย่างนั้น คำอธิบายของเขาก็ไม่ได้ทำให้พ่อแม่ของเขามั่นใจขึ้น

“ตอนนี้เราได้เชิญแขกแล้ว เรามาทำพิธีเปิดกันดีกว่า ฉะนั้นแล้วเราจะต้องใส่ใจกับมัน ถ้าแขกถึงก่อน เราก็ชวดรางวัลใหญ่แล้ว"

“หลินมั่ว จัดการตัวเองหน่อยเถอะดูไม่ได้เลย อะ นี่คือชุดทางการที่พ่อนายกับฉันไปเลือกให้คุณเมื่อวาน รีบลองสิจะได้รู้ว่าจะพอดี "

พร้อมกับเสียงหัวเราะของภรรยา

แม่ยายไล่ให้หลินมั่วไปล้างหน้าล้างตาและเปลี่ยนเสื้อผ้า

เช้าอันสดชื่นเริ่มต้นอย่างเงียบๆ ท่ามกลางเสียงกระตุ้นด้วยความความรังเกียจ

ครอบครัวของหลินมั่วมาที่อาหารเช้าซย่ามั่วตั้งแต่ก่อนแปดโมงครึ่ง

มีการจัดวางกระเช้าดอกไม้และม่านสีแดงไว้กลางแจ้ง

แน่นอนว่ายังอยู่ในขั้นเตรียมการจึงยังไม่เปิดอย่างเป็นทางการ

ดูเหมือนที่นี่จะรกร้างไปสักหน่อย

ภาพนี้ทำให้แม่ยายรู้สึกกังวลกะทันหัน

“หลินมั่ว ลูกว่าแขกพวกนั้นจะมามั้ย หากพวกเขาไม่ต้องการล่วงล้ำตระกูลสวี่ พิธีเปิดของเรา ก็จะไม่กลายเป็นเรื่องตลกไปเลยหรือ”

ท้ายที่สุดแล้ว การเห็นขีดจำกัดของรูปแบบ

จากก้นบึ้งของหัวใจ พ่อตาแม่ยายยังคงกลัวตระกูลสวี่ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลอันดับต้น ๆ ของจีน

จากความกังวลใจของแม่ยาย

หลินมั่วตบปากแล้วพูด

“แม่ครับ แม่ก็ดูถูกผมเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็ยังเป็นปราชญ์แพทย์แผนจีน ดังนั้นผมจึงมีน่าความเคารพอยู่บ้าง

สบายใจเถอะครับ”

เพื่อนคนอื่นๆ ของตระกูลสวี่ในจิงตูก็เดินทางมาพร้อมไของขวัญอันทรงคุณค่าทุกประเภทเช่นกัน

ในหมู่พวกเขายังเป็นตัวแทนของตระกูลขุนนางต่างๆ ในประเทศญี่ปุ่นและผู้อาวุโสของนิกายหยิน

สักพักก็มีฝูงชนพลุกพล่าน

เมื่อเทียบกัน

ฝ่ายของหลินมั่วยังคงถูกทิ้งร้างอยู่

รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ

แขกของหลินมั่วไม่ปรากฏให้เห็นเลย

แต่กลับมีชายหนุ่มแปลกหน้าเข้ามาแทน

ทันทีที่เขาเข้าไปในประตู เขาก็ถามว่า "คุณคือหลินมั่วหรือเปล่า"

ในห้องโถง หลินมั่วซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับงาน เห็นบุคคลนี้จึงรีบตอบ

หลังจากยืนยันแล้วว่าบุคคลนี้ไม่อยู่ในรายชื่อแขกรับเชิญ

หลินมั่วถามอย่างสงสัย

“คุณคือ”

“เป็นคุณก็พอแล้ว เชอหลีจื่อแห่งจี้โจว ขอคำแนะนำด้วยครับ”

จบคำเขาไปก็มีคำเชิญให้ต่อสู้

ทันใดนั้นเหตุการณ์ก็เงียบลง