หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2400

“เหล่าเนี่ย นายว่าฉันทำแบบนี้มันถูกหรือผิดกันแน่?”

เซวียนเหยียนหมิงยืนมองพระจันทร์สุกสกาวที่ขึ้นอยู่ทางนอกหน้าต่างแล้วถามขึ้น

และที่ด้านหลังเขา

เนี่ยคงหมิงที่งีบหลับก็ยังคงหลับตาทั้งสองข้าง

“นอกเสียจากว่าพวกเราสามารถที่จะปกป้องพวกเขาได้

แต่ว่าตาเฒ่าเซวียนเหยียนพวกเราก็แก่แล้วนะ

มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว”

“วิถีแห่งฟ้ามีกฎ อายุขัยมีขีดจำกัด

ในยุคสมัยนี้ถึงอย่างไรก็ต้องพึ่งพาการสนับสนุนของพวกคนหนุ่มสาว”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้

เนี่ยคงหมิงก็อดที่จะถอนหายใจออกมาไม่ได้

การต่อสู้นองเลือดของแดนใต้และแดนเหนือทำให้เกิดรอยแผลที่ไม่อาจลบเลือนได้แก่ประเทศจีน

เด็กรุ่นใหม่หลายหมื่นคนต้องตายอย่างอนาจท่ามกลางสงครามกลางเมือง

เป็นผลให้ศิลปะการต่อสู้ประเทศจีนเกิดช่องว่างช่วงเวลาขึ้น

หลายปีมานี้ต้องอาศัยกำลังสนับสนุนของคนรุ่นเก่าเช่นพวกเขามาโดยตลอด

ตอนนี้ในที่สุดยุคสมัยใหม่ก็ได้เติบโตขึ้นแล้ว

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้เนี่ยคงหมิงก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาอีกครั้ง

“ถึงแม้ว่าพวกเราจะแก่แล้ว แต่บางคนก็ยังอายุน้อยอยู่”

“ถ้าอยากให้พวกเขาประสบความสำเร็จได้อย่างสมบูรณ์ก็ยังต้องผ่านประสบการณ์ความเป็นความตายอย่างโชกโชน