หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2441

บทสนทนาหลังจากนั้นก็ค่อยๆ ออกห่างจากเรื่องการเปลี่ยนวาระดำรงตำแหน่งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ไปเรื่อยๆ

“ผู้อาวุโสเนี่ยและผู้เฒ่าเซวียนเหยียนยังสบายดีไหม

ผมจำตอนที่ตัวเองออกจากเมืองจิงได้

ผู้อาวุโสทั้งสองยังตามมาห้ามผมทั่วทุกที่”

“แต่สุดท้ายผมก็หนีพวกเขามาได้”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลี่เจี้ยนเก๋อก็หัวเราะออกมา

“ผู้อาวุโสทั้งสองยังสบายดี ผมเพิ่งกลับมาจากการคุยกับพวกเขา

หากตอนนี้คุณอยากไปหาพวกเขาอาจจะยังทัน”

หลังจากที่หลินมั่วพูดจบ

จู่ๆ หลี่เจี้ยนเก๋อก็ลุกขึ้น

“ก็ดีเหมือนกัน ออกจากเมืองจิงมานาน ไปเยี่ยมพวกเขาหน่อยดีกว่า”

“คืนนี้ต้องขอบใจน้องหลินมากสำหรับการต้อนรับในครั้งนี้

เจอกันครั้งหน้า ผมขอเป็นคนเลี้ยง”

พูดจบเขาก็โบกมือเป็นการบอกลา

แต่ก่อนที่เขาจะไป

เขาก็หันมาพูดทิ้งท้ายกับหลินมั่ว

“น้องหลินสู้ๆ นะ ดูจากพลังของคุณในตอนนี้แล้วกระบี่ศักดิ์สิทธิ์สามารถพาคุณไปสู่ความยิ่งใหญ่ได้”

“น้ำในพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของพวกเราลึกมาก

สิ่งที่คุณเห็นทั้งหมดเป็นเพียงยอดของภูเขาน้ำแข็ง”

“ถ้ามีโอกาสก็พยายามเข้าไปทำงานในพันธมิตรนะ

มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการฝึกทักษะการต่อสู้ในอนาคตของคุณ”

ถึงแม้หลินมั่วจะไม่รู้ว่าทำไมหลี่เจี้ยนเก๋อถึงพูดแบบนี้ แต่เขาก็พยักหน้าตอบรับไป

จากนั้นพวกเขาทั้งสองก็บอกลากัน

ในขณะที่หลี่เจี้ยนเก๋อเดินไปไกลพอสมควร จู่ๆ เขาก็หันกลับมามองแผ่นหลังของหลินมั่ว

จากนั้นก็พึมพำกับตัวเอง

“โชคชะตานำพาจริงๆ ดูแล้วเส้นทางกระบี่ของฉันในอนาคตคงจะไม่โดดเดี่ยวแล้ว”

จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปสำนักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้

ลมหนาวพัดโชยมา ใบไม้สีเหลืองทองร่วงลงสู่พื้นไม่ขาดสาย

ทางด้านของหลินมั่ว

เขานึกถึงเรื่องที่เขาเจอกับหลี่เจี้ยนเก๋อเมื่อครู่ กลิ่นอายพลังที่แผ่ออกมาจากตัวของอีกฝ่ายยังติดอยู่ในความทรงจำของเขา ไม่จางหายไป

หลี่เจี้ยนเก๋อแข็งแกร่งมาก เขาไม่เพียงแต่มีพลังที่แผ่กระจายออกมาจากตัว แต่ยังมีความน่ากลัวที่แฝงอยู่ภายใน

ถึงแม้เขาจะมีนิสัยง่ายๆ เป็นกันเอง และหาเรื่องคุยเก่ง