หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2442

สิ้นเสียงคามิน่า

นักพรตฮาจิมันก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ

ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนเลือดในร่างกายกำลังไหลย้อนกลับ

แขนขาทั้งสี่สูญเสียความรู้สึกทันที เขาไร้เรี่ยวแรง

ในขณะที่เขากำลังสิ้นหวังอยู่นั้น

จู่ๆ ก็มีใครบางคนปรากฎตัวขึ้นที่มุมห้อง

“ท่านผู้อาวุโสคามิน่า ถึงแม้นักพรตฮาจิมันจะปฎิบัติงานไม่ราบรื่นมากนัก

แต่เห็นแก่ความจงรักภักดีของเขาเถอะ

โปรดไว้ชีวิตเขาที”

เมื่อได้ยินคำร้องขอชีวิต

คามิน่าจึงเหลือบตามองผู้ที่อยู่ตรงหน้านิ่งๆ

เธอแสยะยิ้มทันที

จากนั้นนักพรตฮาจิมันที่นั่งคุกเข่าหมดแรงอยู่ที่พื้นก็กระเด็นออกไปทันที

เขาลอยไปกระแทกกับกำแพงอย่างแรงจนกระอักเลือดออกมา

แต่โชคดีที่กลิ่นอายความเหี้ยมโหดที่ทำให้คนอึดอัดจนหายใจไม่ออกนั้นได้จางหายไปแล้ว

นักพรตฮาจิมันมองผู้ช่วยชีวิตด้วยสายตาซึ้งใจ

จากนั้นเขาก็รีบก้มลงกราบทันที

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่ไม่เอาชีวิตผม”

คามิน่าไม่แม้แต่จะเหลือบมองเขา

เธอหันไปพูดกับหญิงรับใช้ในชุดกี่เพ้าสีดำด้านหลัง

“เธอไปช่วยพวกเขาจัดการหลินมั่ว

ผู้ชายคนนี้มีผลกับจิตใจของเหล่าลูกศิษย์ในการต่อสู้

ในขณะที่หญิงรับใช้ในชุดกี่เพ้าสีดำกำลังจะตอบกลับ

จู่ๆ ก็มีลูกศิษย์ซามูไรคนหนึ่งยืนขึ้น

“ท่านอาวุโส ที่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้มีผู้สอดแนมมากมาย

หากจะสังหารเขาอย่างโจ่งแจ้งกลัวว่าจะมีอุปสรรค”

ลูกศิษย์คนนี้เพียงต้องการเตือนด้วยความหวังดี

เพราะในระหว่างกิจกรรมการเปลี่ยนวาระดำรงตำแหน่งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ส่งคนหลายพันคนออกมาสอดแนม

ในเมืองจิง แค่มีเพียงลมพัดที่ปลายหญ้าก็ล้วนหนีไม่พ้นสายตาของพวกเขา

สิ้นเสียงของลูกศิษย์คนนั้น

สมาชิกของตระกูลมิคาโดะ ตระกูลอันเปโระและตระกูลปรมาจารย์หยินหยางต่างขมวดคิ้วแน่น

คามิน่าหันไปมองลูกศิษย์คนนั้นด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม

“คุณดูถูกแผนการของตระกูลปรมาจารย์หยินหยางงั้นเหรอ”

ทำให้คามิน่าแสยะยิ้มออกมาอย่างดูถูก จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้น

“ตอนนี้ยังมีใครกล้าสงสัยอีกไหม”

เธอกวาดสายตามองคนทั้งห้อง

พวกเขาทุกคนต่างก้มหน้า ไม่มีใครกล้าสบตากับเธอ

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ทำตามที่ฉันพูด”

สิ้นเสียงของเธอ

หญิงรับใช้ในชุดกี่เพ้าสีดำก็ลุกขึ้น

ผู้อาวุโสตระกูลมิคาโดะและตระกูลอันเปโระต่างพูดเสริมขึ้น

“ท่านผู้อาวุโสคามิน่า เหล่าสมาชิกตระกูลของพวกเราก็จะพยายามไปเข้าชมการแข่งขันเช่นกัน

พวกเราจะช่วยจัดการอีกแรง ได้ไหมครับ”

คามิน่าที่กำลังนั่งเท้าคางอยู่

เมื่อได้ยินคำถามของพวกเขา เธอก็โบกมืออย่างรำคาญใจ

หลังจากที่ได้รับการยินยอมแล้ว

ผู้อาวุโสทั้งสองตระกูลก็หันไปพยักหน้าให้เหล่าลูกหลานที่อยู่ด้านหลัง

ภายในห้องโถง มีลมพัดผ่านไปหลายระลอก

จากนั้นคนตรงหน้าก็หายวับไปในพริบตา