หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 248

คำพูดของหลินมั่ว ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างพากันพยักหน้า

ท่านผู้เฒ่าโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย และเหลือบมองโจวหงเหว่ยอย่างไม่พอใจ

ในเรื่องของฝีปาก โจวหงเหว่ยด้อยกว่าหลินมั่วเป็นอย่างมาก

“ผู้ที่มาก็คือแขก”

“เสี่ยวเหว่ย เชิญคุณหลินเข้ามาข้างในสิ!”

ท่านผู้เฒ่าโจวพูดอย่างใจเย็น

โจวหงเหว่ยหน้าม้าน ท่านผู้เฒ่าพูดเอง ก็แสดงให้เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจเขาแล้ว

เขาจ้องมองไปที่หลิวมั่วอย่างเกลียดชัง ในใจก็ยิ่งแค้นเคืองหลินมั่วมากขึ้น

คนตระกูลโจวถอยกลับไป หลินมั่วเดินเข้ามาในโถงใหญ่ และมายืนข้างๆ สวี่ปั้นซย่า

สวี่ปั้นซย่าน้ำตาคลอ จับแขนของหลินมั่วไว้แน่นและไม่ยอมปล่อย

หลินมั่วยิ้มบางๆ “ยัยบ๊องเอ๊ย ไม่ต้องกลัวหรอกน่า จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!”

“เชื่อฉันสิ!”

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างหนักแน่น

ใบหน้าของตระกูลสวี่ซีดเผือด สวี่ตงเสวี่ยเอื้อมมือไปดึงสวี่ปั้นซย่าเข้ามาแล้วพูดอย่างโกรธเคือง “หลินมั่ว แกไม่ได้หนีไปเพราะกลัวความผิดหรอกเหรอ?”

“ทำไมล่ะ พบว่าตัวเองหนีไปไม่รอด ก็เลยอยากจะกลับมาลองสู้ดูว่างั้น?”

“ฉันบอกแกไว้เลย แกเป็นคนทำเรื่องนี้เอง ก็รับผิดชอบเอาเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา!”

“จะเป็นหรือตาย ก็เรื่องของแก จำเอาไว้ อย่ามายุ่งกับพวกเราอีก!”

สวี่ปั้นซย่ารีบพูด “เสวี่ยเอ๋อร์ ทำไมเธอพูดแบบนี้?”

สวี่ตงเสวี่ย “ที่ฉันพูดมันไม่ถูกเหรอ?”

โจวหงเหว่ยเดินเข้ามาพูดอย่างชั่วร้าย “ไอ้แซ่หลิน ในเมื่อแกมาแล้ว งั้นเราก็มาเริ่มกันเลยดีกว่า!”

หลินมั่วพยักหน้าอย่างสงบเสงี่ยม เชิดหน้าเดินไปกลางห้องโถง

รอบๆ ห้องโถงทั้งสี่ทิศ ผู้ที่นั่งอยู่ล้วนเป็นผู้นำตระกูลหลักทั้งสิบ

ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลโจวหลับตาทั้งสองข้างลงเล็กน้อย มือถือลูกประคำ ราวกับว่าทั้งหมดไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา

ในความเป็นจริงแล้ว ผู้ที่ควบคุมอำนาจของตระกูลโจวที่แท้จริง ไม่ใช่ผู้นำตระกูลของตระกูลโจว แต่เป็นท่านผู้เฒ่าวัยแปดสิบปีผู้นี้

ฮั่วซิ่งเซวียนที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วย เขาชำเลืองมองหลินมั่วด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน ใบหน้าพอใจอย่างสุดจะบรรยาย

โจวหงเหว่ยพูดอย่างฉะฉาน “ทุกท่าน ตอนนี้ผมจะเอาหลักฐานออกมาเสียก่อน!”

“นี่คือภาพจากกล้องวงจรปิดที่เราได้รับมาจากสายงาน เห็นได้ชัดว่าในนี้บันทึกภาพหลินมั่วจับตัวหลานชายของผมไป พาเขาไปในที่เกิดเหตุ จากนั้นก็ทิ้งเขาเอาไว้เพียงลำพัง”