หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2538

หลินมั่วก็หัวเราะถาม

“ให้บ้านผมแล้ว เถ้าแก่จางคุณก็ไม่มีแม้แต่ที่อยู่เลยนะครับ”

เมื่อเจอคำล้อเล่นของหลินมั่ว

จางกงจึงเต็มไปด้วยใบหน้าที่โกรธเคือง

“เมืองพานหยางเฮงซวยนี้ไม่ใช่สถานที่คนอยู่อาศัยแล้ว

ตระกูลอินไม่ให้หนทางทำมาหากินกับพวกเราเลยด้วยซ้ำ”

“ไม่มีอสังหาริมทรัพย์พวกนี้ก็ดี ผมจะได้หมดกังวล อีกสองสามวันผมจะไปทำมาหากินในที่จีนแล้ว”

เมื่อฟังคำบ่นของเขา

หลินมั่วทันใดนั้นจึงตระหนักถึงปัญหานี้

ภายใต้การกดขี่ของตระกูลอิน พ่อค้าที่ไม่ยอมสมรู้ร่วมคิดด้วย จะต้องหนีไปจากที่นี่

ดังนั้นเมืองพานหยางที่เศรษฐกิจล้าหลังอยู่แล้วจึงยิ่งทรุดหนัก

ต้องรอให้มณฑลเหลียนเข้ามาจัดการความเรียบร้อย บูรณะสู่สภาพเดิม

จำเป็นต้องดึงดูดนักธุรกิจเข้ามาลงทุน

เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินมั่วจึงเกิดไอเดียในใจทันที

“เอาอย่างนี้แล้วกัน เถ้าแก่จาง

คุณเปิดคลินิกอยู่แล้ว เป็นเวลานานหลายปีขนาดนี้

และผมต้องการคนที่น่าเชื่อถือไว้ใจได้อย่างคุณ”

“ถ้าอย่างนั้น เถ้าแก่จางคุณอยู่คอยดูแลจัดการคลินิกให้ผมดีไหมครับ”