หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2538

หลินมั่วก็หัวเราะถาม

“ให้บ้านผมแล้ว เถ้าแก่จางคุณก็ไม่มีแม้แต่ที่อยู่เลยนะครับ”

เมื่อเจอคำล้อเล่นของหลินมั่ว

จางกงจึงเต็มไปด้วยใบหน้าที่โกรธเคือง

“เมืองพานหยางเฮงซวยนี้ไม่ใช่สถานที่คนอยู่อาศัยแล้ว

ตระกูลอินไม่ให้หนทางทำมาหากินกับพวกเราเลยด้วยซ้ำ”

“ไม่มีอสังหาริมทรัพย์พวกนี้ก็ดี ผมจะได้หมดกังวล อีกสองสามวันผมจะไปทำมาหากินในที่จีนแล้ว”

เมื่อฟังคำบ่นของเขา

หลินมั่วทันใดนั้นจึงตระหนักถึงปัญหานี้

ภายใต้การกดขี่ของตระกูลอิน พ่อค้าที่ไม่ยอมสมรู้ร่วมคิดด้วย จะต้องหนีไปจากที่นี่

ดังนั้นเมืองพานหยางที่เศรษฐกิจล้าหลังอยู่แล้วจึงยิ่งทรุดหนัก

ต้องรอให้มณฑลเหลียนเข้ามาจัดการความเรียบร้อย บูรณะสู่สภาพเดิม

จำเป็นต้องดึงดูดนักธุรกิจเข้ามาลงทุน

เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินมั่วจึงเกิดไอเดียในใจทันที

“เอาอย่างนี้แล้วกัน เถ้าแก่จาง

คุณเปิดคลินิกอยู่แล้ว เป็นเวลานานหลายปีขนาดนี้

และผมต้องการคนที่น่าเชื่อถือไว้ใจได้อย่างคุณ”

“ถ้าอย่างนั้น เถ้าแก่จางคุณอยู่คอยดูแลจัดการคลินิกให้ผมดีไหมครับ”

เมื่อเจอคำเชิญของหลินมั่ว

จางกงจึงเต็มไปด้วยสีหน้าที่ลังเล

ในใจแต่เดิมที เขาหมดความหวังต่อเมืองพานหยางอย่างสิ้นเชิง

โดยเฉพาะหลังจากที่เผชิญหน้ากับความเป็นความตายครั้งนี้ ยิ่งสิ้นหวังเข้าไปอีก

ดังนั้นเขาจึงยอมขายกิจการทิ้งทั้งหมด แต่ไม่ยอมที่จะอยู่ที่เมืองพานหยางอีก

และผู้มีบุญคุณผู้นี้ จู่ๆ ดันเอ่ยเชื้อเชิญเขา เขาเกรงใจที่จะปฏิเสธ

เวลานี้หลินมั่วมองออกถึงอารมณ์ของเขาอย่างชัดเจน

หลินมั่วเหล่ตา แล้วค่อยๆ กดเสียงต่ำลง

“เถ้าแก่จาง ถ้าหากคุณเชื่อใจผมแซ่หลินคนนี้ ผมมีอะไรจะบอกคุณอีกหน่อย!”

จางกงเห็นเขายิ้มเล็กน้อยแบบนี้ รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที

“คุณหลิน เชิญคุณพูดครับ!”

หลินมั่วขยับเข้าไปใกล้ๆ แล้วค่อยๆ พูด

“ตระกูลอินเป็นแค่อิทธิพลเล็กๆ ในท้องถิ่นเท่านั้น

เชื่อผม พวกเขาเป็นแค่ตั๊กแตนหลังฤดูใบไม้ร่วง กระโดดได้อีกไม่นาน”

“เถ้าแก่จาง ไม่ลองอยู่ดูไปด้วยกันกับผม มองวันที่ตระกูลอินล้มลง!”

เมื่อพูดจบ หลินมั่วจึงนั่งตัวตรง ใบหน้ายิ้มเล็กน้อยรอคำตอบของอีกฝ่าย

เมื่อมีจางกงคอยดูแลภาพรวมในคลินิก หลินมั่วรู้สึกว่าไม่ต้องกังวลเรื่องการบริหารทางนี้เลย

นอกจากนี้ รอวันที่ตระกูลอินล้มลง เมืองพานหยางเดินสู่เส้นทางปกติแล้ว

จางกงถือว่ามีส่วนออกแรงพัฒนาเมืองพานหยางแห่งนี้

แน่นอนว่าได้คลินิกมาแล้ว แต่เรื่องของเขาหลินมั่วยังไม่จบ

ตอนนี้มีคนเข้ามามุงล้อมพอดี

เขาจึงอาศัยความคึกครื้นนี้ ติดประกาศรับสมัครงานตามแผนเดิมโดยตรง

“รับสมัครงานผู้คุ้มกันคลินิกจำนวนไม่จำกัด เงินเดือนหนึ่งพันห้าร้อยหยวน”

เมื่อผู้คนเห็นประกาศรับสมัครงาน จึงหัวเราะออกมา

“เชอะ คนนี้ก็งกเกินไปแล้ว เงินเดือนหนึ่งพันห้าร้อยหยวน ฉันออกจากบ้านใช้เงินกินข้าวยังเยอะกว่านี้”

“จริงๆ เลย ดูถูกใครวะเนี่ย”

“และพวกคุณก็น่าจะรู้ คลีนิกนี้ผิดใจกับตระกูลอินแล้ว

ถ้าเป็นผู้คุ้มกันของคลินิกนี้ ก็เท่ากับปะทะกับตระกูลอินไม่ใช่เหรอ”

“ใช่แล้วๆ ฉันก็ว่าอยู่ทำไมไม่จำกัดจำนวน ที่แท้ก็เป็นแบบนี้

เขาให้เงินเดือนหนึ่งพันห้าร้อยหยวน อยากให้คนทำงานถวายชีวิต ถุย!”

เสียงเย้ยหยันเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

เดิมทีคนที่เข้ามาดูความคึกคักก็เริ่มเดินแยกย้ายกันออกไป